P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 , § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. t.j. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chełmie po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych w celu otrzymania dotacji na opracowanie wniosku, biznes planu i promesy kredytowej , postanawia uznać stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 25 lipca 2005 r. wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących uznania za koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych w celu otrzymania dotacji na opracowanie wniosku, biznes planu i promesy kredytowej.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika , że Jednostka w celu otrzymania dotacji w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego “Wzrost konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw poprzez inwestycje” poniosła wydatki na opracowanie wniosku, biznes planu i promesy kredytowej. Poniesione wydatki zostały sfinansowane z własnych środków . Z załączonej do złożonego wniosku promesy kredytowej wynika, że udzielony kredyt inwestycyjny zostanie przeznaczony na pokrycie kosztów realizacji projektu zatytuowanego “Budowa Stacji Kontroli Pojazdów i serwisu ogumienia”. Warunkiem zawarcia umowy kredytowej i uruchomienia środków z kredytu są m.in. przedłożenie umowy o udzieleniu wsparcia zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i Polską Agencją Przedsiębiorczości, której przedmiotem jest refundacja części kosztów kwalifikowanych projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju.

Zdaniem Jednostki poniesione wydatki na przygotowanie wniosku o przyznanie dotacji stanowią koszty uzyskania przychodów, gdyż zostały poniesione w celu poszerzenia działalności gospodarczej, której dochody będą opodatkowane.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chełmie uwzględniając obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie podziela stanowiska Podatnika w wyżej przedstawionej sprawie.

W myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Zgodnie art. 7 ust. 3 pkt 3 wyżej powołanej ustawy nie uwzględnia się również kosztów poniesionych w celu uzyskania ww. przychodów .

Dochody wolne od podatku dochodowego zostały ennumeratywnie wymienione w art. 17 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO , przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami , organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Uwzględniając powyższe oraz fakt , iż poniesione w celu uzyskania dotacji wydatki, mają związek z uzyskaniem dochodów zwolnionych , nie podlegają uwzględnieniu w kosztach podatkowych (art. 7 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe wskazuje , że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, jeżeli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Z powyższego wynika, że ustawodawca wyraźnie wiąże koszt uzyskania przychodów z osiągnięciem przychodu.

Zatem do określenia , czy dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodów, należy ustalić czy podatnik poniósł koszt w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz czy poniósł go w celu uzyskania przychodu.

Wydatek, który oceniany obiektywnie, nie może spowodować osiągnięcia przychodu ani też nie może mieć realnego wpływu na uzyskiwany przychód bądź jego źródło nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przy ocenie formalnej opracowany wniosek oraz biznes plan został odrzucony.

Uwzględniając obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz fakt ,że poniesiony przez Podatnika z własnych środków wydatek na opracowanie wniosku, biznes planu i promesy kredytowej w celu otrzymania dotacji nie ma związku przyczynowego z uzyskanym przychodem jak również nie wpłynie na roszerzenie działalności prowadzonej przez podatnika, nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym postanowiono jak na wstępie.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Jednostkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Jednostkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu, za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia ( art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Do wniesienia zażalenia obowiązuje uiszczenie opłaty skarbowej w kwocie 5,00 zł od podania oraz 0,50 zł od każdego załącznika do tego podania – podstawa prawna art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 wrzesnia 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960 z późn. zm.) oraz rozporządznie Ministra Finansów z dnia 05 grudnia 2000 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz.U. Nr 110, poz. 1176 z późn. zm.).