Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r Nr. 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 wymienionej ustawy. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli z funkcjonowaniem firmy. Należy jednak pamiętać, iż ciężar wykazania, że poniesiony wydatek ma związek z prowadzoną działalnością, a także że został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, spoczywa na podatniku. Jeżeli zatem podatnik, będąc zobowiązanym do obliczenia podatku, chce zarachować w ciężar kosztów jakiś wydatek, to musi udowodnić fakt jego poniesienia oraz wykazać, iż został poniesiony w celu uzyskania tego przychodu. Ze stanu faktycznego wynika, że wydatek Spółki za usługi pośrednictwa w zakupie i sprzedaży towarów ma związek z prowadzoną działalnością Spółki, a także został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

W/w usługi w zakresie pośrednictwa handlowego nie figurują także w katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy. Wobec powyższego, stanowisko podatnika w kwestii zaliczenia wyżej wymienionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów należy uznać za prawidłowe. Istotnym warunkiem możliwości zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jego właściwe udokumentowanie. Art. 9 ust. 1 w/w ustawy zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji zgodnie z odrębnymi przepisami. Zasady prawidłowej ewidencji opisuje art. 20 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994r. ( Dz. U. z 2002r. Nr 76 poz. 694 z późn. zm.), w którym określono, iż podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej. Dowody te muszą spełniać wymogi określone w art. 21 w/w ustawy o rachunkowości.