P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona jest najemcą komunalnego lokalu użytkowego należącego do miasta (gminy). W związku z tym w latach 1999-2003 otrzymywała faktury VAT wystawione przez Spółkę x podatek naliczony wynikający z w/w faktur przyjmowała do rozliczenia podatku od towarów i usług w miesiącu ich otrzymania. W okresie wrzesień - grudzień 2004 r. Spółkę x., jako podmiot nieuprawniony do wystawiania faktur z w/w tytułu, anulowała wystawione przez siebie faktury VAT za w/w okres; jednocześnie wystawione zostały analogiczne faktury VAT przez właściwy podmiot, tj. miasto. Przedmiotowe faktury zarówno anulowane, jak i poprawne, Strona otrzymała w lutym 2005 r. Według Strony, powołującej się na art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, powinna Ona skorygować podatek naliczony poprzez dokonanie korekty deklaracji VAT - 7 tylko trzech lat (tj. 2001-2003), ponieważ wszystkie faktury otrzymała w 2005 roku, a obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić poprzez korektę deklaracji nie później niż w ciągu 5 lat licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Nie może natomiast skorygować podatku naliczonego za lata 1999 - 2000, ponieważ termin korekty podatku naliczonego za 1999 rok przedawnił się z końcem 2003 r., a za 2000 r. upłynął z końcem 2004 r., tj. przed otrzymaniem wspomnianych faktur.Strona pomniejszyła podatek naliczony, wynikający z anulowanych faktur, w korektach deklaracji VAT -7 za lata 2001 - 2003, natomiast podatek wynikający z prawidłowo wystawionych faktur za ten okres uwzględniła zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług w deklaracji za marzec 2005 r. W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie poprawności jej stanowiska, w szczególności, iż nie ma obowiązku korygowania deklaracji począwszy od grudnia 1999 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie zauważa, co następuje. Zarówno pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) - por. § 54 ust. 4 pkt 1 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997r . w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 156, poz. 1024 ze zm.), § 50 ust. 4 pkt 1 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.), § 48 ust. 4 pkt 1 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 27, poz. 268 ze zm.), jak i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), która z dniem 1.05.2004 r. zastąpiła w/w ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług - por. § 14 ust. 2 pkt 1 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), a od dnia 1.06.2005 r. art. 88 ust. 3a pkt 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury wystawione przez podmiot nieuprawniony do wystawienia faktur, jak i stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane. Natomiast na podstawie art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 stycznia 1997 r. - Ordynacja podatkowa tj. (Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 81a § 1 pkt 3 w/w ustawy jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, mogą skorygować uprzednio złożone zeznanie (deklarację), jeżeli w złożonej deklaracji wykazali zobowiązanie podatkowe w wysokości niższej od należnej albo kwotę nadpłaty lub zwrotu podatku w wysokości większej od należnej. W związku z tym należy stwierdzić, iż Strona od początku, tj. od momentu ich otrzymania, nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur wystawionych przez Spółkę x za najem komunalnego lokalu użytkowego. Z tego względu anulowanie przez Spółkę x wystawionych przez nią faktur jest prawnie obojętne. Strona obowiązana jest zatem skorygować rozliczenie podatku, poprzez obniżenie podatku naliczonego do odliczenia o kwoty podatku wynikające z w/w faktur, za wszystkie okresy (miesiące) nie objęte w myśl art. 70 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przedawnieniem, tj. poczynając od grudnia 1999 r. Równocześnie wskazać należy, iż art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, na który powołuje się Strona, nie ma w sprawie zastosowania. Zgodnie bowiem z wymienionym przepisem "jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10,11,12,16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego". Przepis ten dotyczy zatem sytuacji, gdy podatnik, pomimo otrzymania faktury (oraz ewentualnie ziszczenia się innych przesłanek odliczenia) nie dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury za okres, w którym zgodnie z w/w przepisami miał prawo do takiego odliczenia. W rozpatrywanym przypadku sytuacja taka, jak była o tym wyżej mowa, nie występuje.