Dnia 27.04.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wyjaśnia, iż będzie prowadził prace mające na celu zmodernizowanie kotłowni wraz z sieciami. Infrastruktura ta w 76 % wykorzystywana będzie dla potrzeb budownictwa mieszkaniowego, a w pozostałej części dla potrzeb innych odbiorców.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ma prawo do zastosowania obniżonej 7 % stawki VAT dla całej wartości robót, ponieważ obiekty infrastruktury związane są z budownictwem mieszkaniowym, a obecnie obowiązujący przepis art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jest zbieżny z poprzednio obowiązującym art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Jednocześnie Wnioskodawca stwierdza, że poprzednie i obowiązujące przepisy mówią o stosowaniu obniżonej stawki podatku VAT w sytuacji, gdy obiekty infrastruktury związane są z obiektami budownictwa mieszkaniowego. Przepis nie zawiera, o jakiego rodzaju związek chodzi, czy musi wystąpić pełne wykorzystanie infrastruktury na potrzeby budownictwa mieszkaniowego. Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli obiekty infrastruktury w niewielkim stopniu są związane z budownictwem mieszkaniowym, wykonawca ma prawo do zastosowania stawki 7 % do całej wartości robót.

Regulacje zawarte w VI Dyrektywie Rady UE z dnia 17 maja 1997 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich – wspólny system podatku od wartości dodanej – ujednolicona podstawa wymiaru (77/388/EEC ) nie dają podstaw do stosowania stawki 7 % do całej infrastruktury i tzw. uzbrojenia terenów. Zgodnie z załącznikiem H do ww. VI Dyrektywy stawka podatku VAT w wysokości 7 % może być stosowana wyłącznie do robót budowlano-montażowych związanych z tzw. budownictwem mieszkaniowym realizowanym w ramach polityki społecznej.

Możliwość stosowania do końca 2007 r. obniżonej do 7 % stawki podatku od towarów i usług na roboty budowlano-montażowe, wykonywane w pozostałych obiektach budownictwa mieszkaniowego, Polska uzyskała w wyniku przedakcesyjnych negocjacji z Unią Europejską, jako odstępstwo od ogólnych zasad wynikających z prawodawstwa wspólnotowego. Możliwość stosowania tych odstępstw została potwierdzona zapisami Traktatu Akcesyjnego.

W pracach nad ww. ustawą były uwzględnione zarówno uwarunkowania wypływające z dyrektywy Rady UE, jak i z podpisanego Traktatu Akcesyjnego.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę VAT w wysokości 7 % w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Przez roboty budowlane związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ww. art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumie się, zgodnie z art.146 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Zgodnie zaś z art. 146 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumie się:1/. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,2/. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,3/. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Mówiąc o obiektach budownictwa mieszkaniowego należy przez to rozumieć wymienione w art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania – wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

W praktyce ww. infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu ( poza nielicznymi przypadkami ) może być związana zarówno z funkcjami gospodarczymi ( lokale użytkowe w mieście i budynki gospodarcze na wsi ), a tylko w pewnej części może być związana ściśle z budownictwem mieszkaniowym.

W uchwalonej ustawie z dnia 11 marca 2004 r. Sejm nie określił trybu i sposobu wydzielania tej infrastruktury z podstawy opodatkowania.

Przepis art. 146 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie jednak wskazuje, że stawka podatku 7 % odnosi się do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że w przypadku gdy infrastruktura dotyczy zarówno infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, jak i pozostałemu, należy dla zastosowania właściwej stawki wydzielić tę część, która związana jest z obsługą budownictwa mieszkaniowego.

Rozdziału tego należy dokonać na podstawie dokumentacji projektowej oraz kosztorysowej.

Wnioskodawca ma obowiązek wyodrębnienia części związanej z budownictwem mieszkaniowym i opodatkowania tylko tej części stawką 7 %, a pozostałej 22 % stawką VAT.