P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Sp. z o.o., z dnia 25.04.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że dokonuje Ona wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Transport towarów dokonywany jest na zlecenie Strony przez polską firmę transportową, wobec czego koszty transportu nie są wliczone w cenę zakupu towarów płaconą dostawcy. Ponadto dostawca towarów zobowiązał się do udzielania Spółce rabatów, gdy ta spełni odpowiednie warunki. Co pewien czas dostawca wystawia w związku z tym noty kredytowe na ustalone kwoty, które zmniejszają zobowiązania Spółki wobec niego. W związku z powyższym Strona zwróciła się z następującymi pytaniami:1) czy powinna skorygować deklaracje, w których doliczała koszty transportu płacone polskiej firmie przewozowej do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,2) w rozliczeniu za jaki okres powinna dokonać ewentualnej korekty – w bieżącej deklaracji, czy też za poszczególne miesiące, w których występowały błędy.

Zdaniem Strony nie jest konieczne złożenie korekt deklaracji VAT-7 w związku z nieprawidłowym określeniem podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, do której doliczała koszty transportu płacone przez nią polskiej firmie przewozowej, z uwagi na fakt, iż będą to korekty tych samych kwot po stronie sprzedaży jak i zakupów, w związku z czym nie wpłyną one na zmianę kwot podlegających wpłacie do Urzędu Skarbowego, wykazanych w deklaracjach pierwotnych.

W pierwszej kolejności Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważa, iż wbrew twierdzeniu Strony zawartym w przedmiotowym wniosku, w swoim piśmie z dnia 25.01.2005 r. nr 1 MUS-1471/NTR2/443-601/04/MŻ udzielił odpowiedzi na pierwsze z w/w pytań, tj. stwierdził w oparciu o art. 31 ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług, iż „do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów wliczane są tylko te koszty transportu, którymi dostawca towaru obciąża nabywcę. Natomiast, jak wynika z opisu, w przedmiotowej sprawie to nabywca (tj. Spółka), a nie dostawca, zleca polskiemu przewoźnikowi transport nabywanych towarów. Wobec tego koszty transportu, którymi przewoźnik obciąża Spółkę, nie podlegają wliczeniu do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów”.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż postępowanie Strony polegające na doliczaniu w/w kosztów transportu do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest błędne i Strona powinna w tym zakresie dokonać odpowiedniej korekty rozliczenia. Jednocześnie w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego nie powinna budzić wątpliwości – w świetle obowiązujących przepisów, iż korekta ta powinna dotyczyć okresów, w których Strona błędnie rozliczyła podatek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Dodatkowo należy zauważyć, iż zarówno w piśmie z dnia 17.10.2004 r. jak i 25.04.2005 r. Strona nie przedstawiła swojego stanowiska w tym zakresie. W związku z powyższym jeszcze raz przytoczyć należy art. 31 ust. 1-3 ustawy podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota jaką nabywający jest obowiązany zapłacić, i obejmuje ona:1) podatki, cła, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów;2) wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W myśl ust. 3 w/w artykułu podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie obejmuje natomiast:1) rabatów za zapłatę z góry;2) opustów i zwrotów kwot z tytułu dokonanego nabycia udzielonych podmiotowi dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nabywca jest zobowiązany wystawić fakturę wewnętrzną. Zasady wystawiania faktur wewnętrznych zostały uregulowane w § 28 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971). Z przepisu § 28 cytowanego wyżej rozporządzenia wynika, że do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy stosuje się odpowiednio również przepisy § 12, § 16-20, § 22, § 23 i § 26 ww. rozporządzenia. Zgodnie z § 20 ust. 1 rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Ponieważ do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów Strona wliczała koszty transportu, którymi obciążał ją przewoźnik, obowiązana jest w związku z tym wystawić wewnętrzną fakturę korygującą.

Natomiast w myśl z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnowtowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej „informacjami podsumowującymi”, za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:1) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;2)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.W myśl art. 100 ust. 3 ww. ustawy informacja podsumowująca powinna zawierać w szczególności następujące dane:1)nazwę lub imię i nazwisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9;2) właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnowtowa dostawa towarów;3) kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;4) łączną wartość wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

W myśl art. 101 ustawy w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek błędów w złożonych informacjach podsumowujących podmiot, który złożył informację podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę błędnej informacji podsumowującej.

W razie zatem stwierdzenia jakiegokolwiek błędu, bez względu na to, czy wpływa on, czy też nie, na kształt rozliczenia podatku za dany okres, podmiot składający informację podsumowującą ma obowiązek dokonania jej niezwłocznej korekty (druk VAT-UEK). Zważywszy konstrukcję i funkcję informacji podsumowującej, błąd nie może być skorygowany w informacjach składanych na bieżąco – w każdym przypadku niezbędna jest korekta informacji pierwotnej.

Ponadto, odnosząc się do stanowiska prezentowanego w pkt 2 i 3 na stronie drugiej wniosku oraz w uzupełnieniu w/w pisma z dnia 25.01.2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego pragnie zwrócić uwagę, iż noty kredytowe otrzymane przez Stronę od dostawcy nie wpływają na podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, gdy rabaty te nie są związane z konkretną dostawą, tj. mają postać premii pieniężnej. Natomiast w sytuacji, gdy można je powiązać z konkretnymi dostawami (nabyciami), jak również gdy dokumentują korektę błędu w cenie, wpływają na tę podstawę, odpowiednio ją zmniejszając lub zwiększając.

Reasumując Strona powinna złożyć korekty deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące, w których zawyżyła podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w celu zapewnienia zgodności kwot wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykazanych zarówno w deklaracjach VAT-7 jak i w informacjach podsumowujących.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważa, iż nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 21 kwietnia 2005 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756) zmieniono brzmienie art. 31 ust. 2, w myśl którego podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obejmuje;1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów z wyjątkiem podatku;2) wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Jak z powyższego wynika, w zakresie wliczania do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów kosztów transportu, przedmiotowy przepis nie zmienił się.

Ponadto rozporządzeniem Ministerstwa Finansów z dnia 25 maja 2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług przepisy cytowanego § 28 ust. 1, § 20 ust. 1 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. znajdują się odpowiednio w § 25 ust.1 i § 17 ust. 1.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.