Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 20 ust. 5, 6 i 7, art. 31 ust. 1, art. 86 ust. 2 pkt 4, ust. 10 pkt 2 i ust. 11, art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), z urzędu zmienia postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 29.06.2005 r. znak: IIUS-II-443/47/2005, i uznaje stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 03.06.2005 r.:
- za nieprawidłowe w kwestii prawa do żądania od dostawcy wewnątrzwspólnotowego faktury potwierdzającej otrzymanie zaliczki na podstawie art. 20 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług,
-za nieprawidłowe w kwestii przyznania prawa do rozliczenia jako podatku naliczonego, podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów bez zastrzeżenia, iż taka możliwość występuje w przypadku, gdy nabycie związane jest ze sprzedażą opodatkowaną,
-za prawidłowe w pozostałym zakresie.

Wnioskiem z dnia 03.06.2005r., Spółka zwróciła się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Jednostka nie prowadzi sprzedaży nieopodatkowanej lub opodatkowanej preferencyjnymi stawkami podatku VAT. W maju 2005 r. Spółka podpisała kontrakt na nabycie maszyny, z dostawcą wewnątrzunijnym, który w swoim kraju jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT i posiada numer identyfikacyjny VAT UE. W kontakcie tym zawarto zapis, iż na poczet przedmiotowej dostawy Spółka będzie wpłacać zaliczki w terminach tamże wskazanych. W maju bieżącego roku Spółka dokonała wpłaty pierwszej zaliczki.W ocenie Strony, postanowienia art. 20 ust. 7 ustawy VAT upoważniają ją do żądania od dostawcy faktury potwierdzającej otrzymanie każdej z zaliczek. Na podstawie otrzymanego dokumentu, Spółka winna wystawiać faktury wewnętrzne, ujmowane „w rejestrze wewnątrzunijnych nabyć oraz wykazywane w deklaracji VAT-7 jako podatek należny i naliczony”.

Postanowieniem z dnia 29.06.2005 r. znak: IIUS-II-443/47/2005, wydanym w trybie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uznał zaprezentowane przez Stronę stanowisko za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) , w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia z zastrzeżeniem ust. 6-9. Stosownie do art. 20 ust. 6 wyżej wymienionej ustawy w przypadku, gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od war-tości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Wskazaną regulację stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju – art. 20 ust. 7 wyżej wymienionej ustawy. Z kolei przepis art. 106 ust. 7 ustawy VAT stanowi, iż w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. Art. 86 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy stanowi zaś, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art.119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 wy-żej wymienionej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dosta-wy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca – art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy VAT. W przypadku, gdy podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w wymienionym terminie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy – art. 86 ust. 11 wyżej wymienionej ustawy.

Z treści złożonego pisma wynika, że Spółka dokonała wpłaty zaliczki w maju br. Mając na uwadze przywołane przepisy, tut. organ podatkowy stwierdza, iż obowiązek podatkowy tytułem tejże wpłaty powstanie z chwilą wystawienia przez kontrahenta Spółki, faktury potwierdzającej otrzymanie przez niego przedmiotowej zaliczki. Przepis art. 20 ust. 7 wyżej wymienionej ustawy, wbrew twierdzeniom Strony, nie zawiera w swej treści upoważnienia do żądania od unijnego kontrahenta faktury potwierdzającej otrzymanie zaliczki. Zasady dokumentowania takiego zdarzenia regulują wewnętrzne przepisy kraju kontrahenta. Otrzymanie wyżej wymienionej faktury zobliguje Spółkę do sporządzenia faktury wewnętrznej. Wynikająca z tego dokumentu kwota podatku należnego winna być ujęta w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz uwzględniona w deklaracji dla tegoż podatku za miesiąc, w którym kontrahent sporządził fakturę potwierdzającą otrzymanie zaliczki. Wobec tego, iż ustawodawca powiązał moment obniżenia kwoty podatku należnego z momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, kwota podatku z wymienionej faktury wewnętrznej będzie mogła mieć wpływ także na wysokość deklarowanego przez Spółkę podatku naliczonego, w miesiącu w którym obowiązek ten powstanie. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego we wskazanym miesiącu, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, określone w piśmie stanowisko Jednostki jest nieprawidłowe w zakresie twierdzenia o prawie do żądania od dostawcy wewnątrzwspólnotowego faktury potwierdzającej otrzymanie przezeń zaliczki w oparciu o art. 20 ust. 7 ustawy VAT, natomiast w pozostałym zakresie jest prawidłowe. Otrzymanie od kontrahenta unijnego faktury potwierdzającej fakt dokonania przez Jednostkę wpłaty zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru obliguje Spółkę do wystawienia faktury wewnętrznej oraz ujęcia wynikającego z niej podatku należnego w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku VAT, a także deklaracji dla tegoż podatku. Podatek ten podlegać będzie odliczeniu, o ile towar będący przedmiotem ww. transakcji wykorzystywany będzie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, organ odwoławczy w drodze decyzji z urzędu zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, jeżeli rażąco narusza ono prawo. Rażącym naruszeniem prawa jest naruszenie oczywiste, gdy rozstrzygnięcie organu I instancji jest ewidentnie sprzeczne z wyraźnym lub niebudzącym wątpliwości przepisem prawnym. Mając na uwadze, iż w interpretacji dokonanej przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie powiązano moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z terminem wpłaty zaliczki na rzecz kontrahenta, co jest niezgodne z art. 20 ust. 7 ustawy VAT oraz nie zanegowano postulowanego przez podatnika prawa do żądania od dostawcy wewnątrzwspólnotowego - na podstawie przywołanego przepisu - faktury potwierdzającej otrzymanie przezeń zaliczki, co stanowi rażące naruszenie prawa, tut. organ rozstrzygnął jak w sentencji decyzji.

Niniejsza interpretacja została udzielona na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień złożenia wniosku, tj. 3.06.2005 r. Zgodnie z regulacją art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, zmiana postanowienia organu I instancji wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym niniejsza decyzja zostanie doręczona podatnikowi. W myśl postanowień art. 221 oraz art. 223 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, od decyzji niniejszej służy Stronie prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie w terminie 14 dni od daty jej doręczenia. Zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej, odwołanie od decyzji winno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.