STAN FAKTYCZNY
Prawomocnym wyrokiem sądu z dnia 22 marca 2005r. wyłączony został z działalności jeden współnik p. ......., w związku z czym spółka zmieniła nazwę. Poprzednia nazwa brzmiała .... . Obecna zaś nazwa spółki brzmi: .... . Wpisu do KRS dokonano 29 kwietnia 2005r., natomiast postanowienie z KRS otrzymano 10 maja 2005r. Do dnia 10 maja 2005r. faktury dotyczące zakupu towarów i usług wystawiane były na starą nazwę spółki. Spółka jawna w 2005r. prowadzi księgi rachunkowe.
W tym stanie faktycznym zostało postawione następujące pytanie: czy spółka z nową nazwą może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bez wystawiania not korygujących faktury dotyczące zakupu towarów i usług wystawione od dnia 23 marca 2005r. do dnia otrzymania postanowienia z KRS ( tj. 10 maja 2005r.) na starą nazwę spółki.

STANOWISKO PODATNIKA
„Faktury dotyczące zakupu towarów i usług od dnia 23 marzec 2005r. do dnia 10 maj 2005r. Spółka z nową nazwą po wyłączeniu jednego wspólnika może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.”

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA
Jak wynika z ustawy z dnia 15 września 2000r. . Kodeks spółek handlowych /Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm./ spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Umowa spółki powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności i powinna zawierać:
1)firmę i siedzibę spółki,
2)określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość,
3)przedmiot działalności spółki,
4)czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony.
Art. 25¹ § 1 Kodeksu spółek handlowych w sposób wyraźny określa zasadę, zgodnie z którą spółka jawna powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Jak więc wynika z tego przepisu wpis spółki jawnej do Krajowego Rejestru Sądowego ma charakter konstytutywny, tworzący spółkę.
Zgodnie z art. 26 § 1 Kodeksu spółek handlowych zgłoszenie spółki jawnej do sądu rejestrowego powinno zawierać:
1) firmę, siedzibę i adres spółki,
2) przedmiot działalności spółki,
3) nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) wspólników oraz adresy wspólników albo ich adresy do doręczeń,
4) nazwiska i imiona osób, które są uprawnione do reprezentowania spólki, i sposób reprezentacji.
Wszelkie zmiany danych wymienionych w § 1 powinny zostać zgłoszone sądowi rejestrowemu ( art. 26 § 2 K.s.h.).
Jeżeli zgłoszona zmiana ma charakter zmiany umowy spółki ( a tak jest w przypadku zmiany firmy spółki jawnej) wówczas wpis zmieniający firmę spółki ma charakter wpisu konstytutywnego.
Na mocy art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997r. o Krajowym Rejestrze Sądowym /tekst jednolity: Dz. U. z 2001r. Nr 17, poz.209 z późnm. zm./ wpis do Rejestru polega na wprowadzeniu do systemu informatycznego danych zawartych w postanowieniu sądu rejestrowego niezwłocznie po jego wydaniu. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w Rejestrze.
Zgodnie z art. 7 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym do postępowania przed sądami rejestrowymi stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Art. 694(5). § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego /Dz. U. z 1964r. Nr 43, poz. 296 z późn. zm./ stanowi, że wpis do Krajowego Rejestru Sądowego następuje na podstawie postanowienia.
Postanowienia co do istoty sprawy są skuteczne i wykonalne z chwilą ich wydania, z wyjątkiem postanowień dotyczących wykreślenia podmiotu z Krajowego Rejestru Sądowego /§ 2 cytowanego art.694(5)/.
Dokonanie wpisu zmiany firmy spółki jawnej jest skuteczne i wykonalne z chwilą jego wydania.
Reasumując: w przedstawionym stanie faktycznym należy przyjąć, że faktyczna zmiana firmy spółki jawnej nastąpiła w dniu 29.04.2005r.
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Możliwość zaliczenia wydatku do podatkowej kategorii kosztów uzyskania przychodów istnieje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki, tj. wydatek:
- pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
- nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy,
- został właściwie udokumentowany.
Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwośc zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkośc osięgniętego przychodu.
Istotnym zagadnieniem dla celów podatkowych jest prawidłowe dokumentowanie kosztów uzyskania przychodów.
Art. 24a ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązuje osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zwanej dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo ksiąg rachunkowych, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a – 22o.
Tym odrębnym przepisem w odniesieniu do ksiąg rachunkowych jest ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Przepis art. 20 tejże ustawy określa, iż podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej.
Dowód księgowy powinien spełniać wymogi określone w art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, tj. zawierać co najmniej:
1) określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,
2) określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,
3) opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną takżę w jednostkach naturalnych,
4) datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą – także datę sporządzenia dowodu,
5) podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,
6) stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.
Można zaniechać zamieszczania na dowodzie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów lub techniki dokumentowania zapisów księgowych – art. 21 ust. 1a ustawy o rachunkowości. ,br>Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o rachunkowości dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21, (...).
Natomiast art. 22 ust. 2 ustawy o rachunkowości stanowi, że błędy w dowodach źródłowych zewnętrznych obcych i własnych można korygować jedynie przez wysłanie kontrahentowi odpowiedniego dokumentu zawierającego sprostowanie, wraz ze stosownym uzasadnieniem, chyba że inne przepisy stanowią inaczej.
Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 97, poz. 971 z późn. zm./ w rozdziale 4 określił wymogi stawiane fakturom.
W § 12 ust. 1 pkt 1-12 ww. rozporządzenia zostały wymienione dane, które faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna co najmniej zawierać. I tak w pkt 1 i 2 powołanego paragrafu wymieniono:
1)imiona i nazwiska lub nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2)numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywy, z zastrzeżeniem ust.10 i 11.
Stosownie zaś do zapisu § 21 ust.1 cytowanego rozporządzenia nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek określonych w § 12 ust. 1 pkt 5 – 12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.
W związku z powyższym w przypadku pomyłki dotyczącej jakichkolwiek informacji wiążącej się z nabywcą, np. błędu w nazwie nabywcy istnieje możliwość skorygowania jej - poprzez wystawienie noty korygującej.
Jeżeli poniesiony wydatek spełnia wymogi ustanowione w cytowanym wyżej art. 22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do tego aby zaliczyć go do kosztów uzyskania przychodów, wówczas nie można stwierdzić, że ze względu na błędy formalne dokumentu (tak jak w przedmiotowej sprawie) takiego kosztu nie będzie on stanowił.
W przedmiotowej sprawie koszty poniosła ta sama Spółka, która tylko i wyłącznie zmieniła nazwę. Dokumenty powinny być wystawione dla celów księgowych w sposób poprawny, nie oznacza to jednak, że inna nazwa tej spółki widniejąca na fakturach dyskredytuje ponoszone wydatki jako koszty uzyskania przychodu.
Należy wziąć pod uwagę również fakt, że o braku poprawności możemy mówić tylko w okresie od 29 kwietnia 2005r. do 10 maja 2005r.
W związku z powyższym stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.