P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. w Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 30.06.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach uznaje stanowisko wnioskodawcy, iż stanowi koszt uzyskania przychodów odpis na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w wysokości przekraczającej odpis podstawowy jeżeli w zakładowym układzie zbiorowym pracy zostały zapisane wyższe wskaźniki, a równowartość tych odpisów została przekazana na odrębny rachunek bankowy, za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, układ zbiorowy pracy obowiązujący w Spółce zawiera postanowienie o zwiększonym wskaźniku odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, tj. przekraczającym wysokość określoną w art. 5 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 04.03.1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) i wynoszącą odpowiednio 37,5 % i 50 %. Równowartość tego zwiększonego odpisu została przekazana w wymaganych terminach na rachunek Zakładowego Funduszu.W związku z powyższym Spółka pyta, czy w przedstawionym stanie faktycznym zwiększony odpis na ZFŚS, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi koszt uzyskania przychodu.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego zawartego w ww. piśmie, w oparciu o obowiązujący stan prawny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach stwierdził co następuje:

Art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Z przepisu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 04.03.1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych wynika, ze odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 3-5 i 6a, oraz kwoty wypłacanych świadczeń urlopowych, o których mowa w art. 3, obciążają koszty działalności pracodawcy.Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS u pracodawców zatrudniających według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, układ zbiorowy pracy może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz; może również postanawiać, że Fundusz nie będzie tworzony. Zatem, zgodnie z przytoczonym przepisem zakład pracy objęty układem zbiorowym pracy, może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz, tj. w wysokości wyższej lub niższej od określonego w art. 5 ww. ustawy.Warunkiem zaliczenia tych odpisów do kosztów uzyskania przychodu jest jednak zawarcie w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie wynagradzania postanowień, które zwiększałyby odpis na Fundusz w stosunku do odpisu podstawowego określonego w ustawie oraz aby środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów zostały wpłacone na rachunek Funduszu

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w zakładowym układzie zbiorowym pracy obowiązującym w Spółce, zawarte jest postanowienie o zwiększonym odpisie na ZFŚS i równowartość tego zwiększonego odpisu została przekazana, w wymaganych terminach na rachunek ZFŚS. W tej sytuacji cała kwota tego odpisu stanowi koszt uzyskania przychodu w momencie przekazania środków na rachunek Funduszu.Zatem stanowisko Spółki zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w myśl przepisów art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.