INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04.01.2012 r. (data wpływu 24.01.2012 r.) uzupełnionym w dniu 01.03.2012 r. (data wpływu 05.03.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17.02.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 23.02.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych i ich ewidencjonowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2012 r. wpłynął wniosek przekazany do tut. Organu przez Urząd Celny II w Warszawie pismem z dnia 18.01.2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych i ich ewidencjonowania.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28.02.2012 r. złożonym w dniu 01.03.2012 r. (data wpływu 05.03.2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu znak IPPP3/443-104/12-2/KB z dnia 17.02.2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakład Sp. z o.o. prowadzi działalność polegająca na wytwarzaniu, przesyle i dystrybucji energii cieplnej dla mieszkańców i instytucji miasta na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa Urzędu Energetyki:

• W XX z dnia 20.10.1998 r., zmiana W YY z dnia 18.06.1999 r.
• P ZZ z dnia 20.10.1998 r., zmiana P KK z dnia 18.06.1999 r.
  
  

Wnioskodawca nie prowadzi handlu zakupionym opałem węglowym. Paliwem wykorzystywanym do produkcji energii cieplnej jest miał węglowy.

Zgodnie z art. 3a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (poz. 626 z późn. zm.) zwolnione z podatku akcyzowego są wyroby węglowe zużywane m.in. przez zakłady energochłonne do celów opałowych. Ustawa akcyzowa stanowi „że zakładem energochłonnym jest podmiot, u którego udział wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku. W/w wskaźnik wyniósł dla niniejszego zakładu w 2011 roku 44,2%.

Zgodnie z art. 31a ust. 2 punkt 9 w/w ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się z akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Wnioskodawca objęty jest Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. nr 122, poz. 695).

Stosownie do art. 31a ust 4-7 ustawy akcyzowej warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja zakupu wyrobów węglowych w omawianym przedsiębiorstwie prowadzona jest kartotekowo na podstawie elektronicznego ważenia dostaw (waga elektroniczna PR-60) i wprowadzonych faktur do systemu elektronicznego księgowego „T” stosowanego w systemie informatycznym Spółki. Ilość otrzymanych wyrobów węglowych wynika z zaewidencjonowanych w systemie księgowym faktur wystawionych przez dostawcę na podstawie dowodów WZ do każdorazowej dostawy opału, zawierających również kod CN. Zużycie wyrobów węglowych ewidencjonowane jest na kontach księgowych zgodnie z wystawionym wewnętrznym dokumentem magazynowym RW za okresy miesięczne. Dane do rozchodu rejestrowane są przez elektroniczną wagę taśmową typu „S” w zakresie jednodniowym, miesięcznym i rocznym. Roczny rozchód zużycia opału potwierdzony jest zespołowo inwentaryzacją roczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w oparciu o przepisy ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. nr 108, poz. 626 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków i przedsiębiorców (Dz.U. nr 232, poz. 1378) stosując opisany system ewidencjonowania zużywanych wyrobów węglowych spełnia wymogi formalne do objęcia zwolnieniem od akcyzy wyrobów węglowych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zakład stosując opisany wyżej system ewidencjonowania zużywanych wyrobów węglowych spełnia wymogi formalne do objęcia zwolnieniem od akcyzy wyrobów węglowych, bowiem:

1. jest zakładem energochłonnym zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym ( Dz. U. nr 108, poz. 626 późn. zm.)
2. jest zakładem objętym Europejskim Systemem Handlu Emisjami ( Dz.U. nr 122, poz. 695)
3. prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyrobami węglowymi – stosownie do zapisu ust. 1 pkt 1a powyższego artykułu - są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ww. ustawy.

W załączniku tym wymieniono:

• w poz. 19 pod kodem CN ex 2701: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
• w poz. 20 pod kodem CN ex 2702: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych,
• w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00: koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
  
  

Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wynika iż oznaczenie „ex” - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl ust. 3 powyższego artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zasadą jest zatem, iż obrót wyrobami węglowymi jest objęty systemem podatku akcyzowego, niemniej ustawodawca przewidział liczne wyłączenia od tej zasady stosując zwolnienia.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle art. 31 a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.<30> ), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.<31> ), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.<32> );
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Przez zakłady energochłonne - w myśl ust. 10 wskazanego artykułu - rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z kolei podmiotem zużywającym jest - w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy - podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do zapisu art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia, ewidencja, o której mowa w art. 31a ust. 4 i art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy, zawiera:

1. dane dotyczące ilości wyrobów zwolnionych:
   1. nazwę wyrobów oraz ich kod CN,
   2. ilość opakowań oraz ich numery identyfikacyjne, jeżeli zostały nimi oznaczone,
   3. ilość wysłanych lub otrzymanych wyrobów zwolnionych, w tym ilość wyrobów zwolnionych zużytych na cele uprawniające do ich zwolnienia od akcyzy, oraz ich łączną ilość, obliczoną narastająco od początku roku kalendarzowego;
2. informację odpowiednio o dacie wysłania, otrzymania wyrobów zwolnionych lub ich zużycia;
3. informację o dacie wystawienia i numerach identyfikujących dokument dostawy albo dokument, o którym mowa w art. 32 ust. 10 ustawy, na podstawie których wyroby zwolnione zostały wysłane, otrzymane lub zużyte;
4. informację o adresie miejsca odbioru wyrobów zwolnionych.
   
   

Z kolei zgodnie z uregulowaniem § 3 ust. 2 i 2a rozporządzenia, ilość wyrobów zwolnionych wysłanych, otrzymanych lub zużytych wpisuje się do ewidencji według kodów CN w jednostkach miary stosowanych przy obliczeniu akcyzy oraz w sposób umożliwiający obliczenie ilości tych wyrobów. Ilość wyrobów węglowych wysłanych, otrzymanych lub zużytych wpisuje się do ewidencji według kodów CN w 1000 kg w sposób umożliwiający obliczenie ilości tych wyrobów.

Na mocy § 4 ust. 1 rozporządzenia, ewidencję prowadzi się dla okresów obejmujących rok kalendarzowy. Dane do ewidencji wpisuje się chronologicznie.

W myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia, wpisanie do ewidencji danych, o których mowa w § 3, powinno nastąpić, odpowiednio:

1. przed wyprowadzeniem wyrobów zwolnionych ze składu podatkowego;
2. niezwłocznie po otrzymaniu wyrobów zwolnionych, nie później jednak niż następnego dnia po ich odebraniu;
3. niezwłocznie po zużyciu wyrobów zwolnionych na cele uprawniające do zwolnienia, nie później jednak niż następnego dnia po ich zużyciu;
4. niezwłocznie po wystawieniu dokumentu dostawy albo dokumentu, o którym mowa w art. 32 ust. 10 ustawy, nie później jednak niż następnego dnia po ich wystawieniu.
   
   

Zgodnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia dopuszcza się wpisanie do ewidencji ilości zużytych wyrobów zwolnionych raz w miesiącu, po zweryfikowaniu jej podczas dokładnej i rzeczywistej kontroli zużycia, gdy ilość zużytych wyrobów zwolnionych ustalana jest na podstawie współczynnikowo określonego poziomu ich zużycia przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podmiot zużywający.

Stosownie do § 4 ust. 4 rozporządzenia dopuszcza się wpisanie do ewidencji ilości zużytych wyrobów węglowych raz w miesiącu, po zweryfikowaniu jej podczas dokładnej i rzeczywistej kontroli zużycia.

W ewidencji należy wykazywać ilość wyrobów zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, w sposób umożliwiający ich sprawną identyfikację oraz śledzenie ich przemieszczania i przeznaczenia. Rozporządzenie określa szczegółowo dane, które należy wprowadzać do ewidencji oraz termin i sposób ich wprowadzania, z uwzględnieniem formy, w której ewidencja jest prowadzona (papierowa lub elektroniczna).

Ewidencja wyrobów zwolnionych przez podmiot zużywający powinna zatem być prowadzona w sposób zgodny z powyższymi przepisami. Wyjaśnić przy tym należy, iż powyższe przepisy wymagają, żeby wpisów danych do ewidencji dokonywano niezwłocznie po otrzymaniu wyrobów zwolnionych, nie później jednak niż następnego dnia po ich odebraniu oraz niezwłocznie po zużyciu wyrobów zwolnionych przez podmiot zużywający. Jednakże podmiot zużywający wyroby węglowe ma możliwość wpisywania do ewidencji zużytej ilości tych wyrobów raz w miesiącu, zgodnie z § 4 ust. 4 rozporządzenia.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą na wytwarzaniu, przesyle i dystrybucji energii cieplnej dla mieszkańców i instytucji miasta na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa Urzędu Energetyki. Wnioskodawca nie prowadzi handlu zakupionym opałem węglowym. Paliwem wykorzystywanym do produkcji energii cieplnej jest miał węglowy. Udział wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wyniósł dla niniejszego zakładu w 2011 roku 44,2%. Ponadto, wnioskodawca objęty jest Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. nr 122, poz. 695). Ewidencja zakupu wyrobów węglowych w omawianym przedsiębiorstwie prowadzona jest kartotekowo na podstawie elektronicznego ważenia dostaw (waga elektroniczna PR-60) i wprowadzonych faktur do systemu elektronicznego księgowego „T” stosowanego w systemie informatycznym Spółki. Ilość otrzymanych wyrobów węglowych wynika z zaewidencjonowanych w systemie księgowym faktur wystawionych przez dostawcę na podstawie dowodów WZ do każdorazowej dostawy opału, zawierających również kod CN. Zużycie wyrobów węglowych ewidencjonowane jest na kontach księgowych zgodnie z wystawionym wewnętrznym dokumentem magazynowym RW za okresy miesięczne. Dane do rozchodu rejestrowane są przez elektroniczną wagę taśmową typu „Schenk” w zakresie jednodniowym, miesięcznym i rocznym. Roczny rozchód zużycia opału potwierdzony jest zespołowo inwentaryzacją roczną.

Wykładnia art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, prowadzi do wniosku, że aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie, podmiot zużywający musi być zakładem energochłonnym, a więc podmiotem spełniającym przesłanki, określone w treści ust. 10 ww. artykułu oraz dodatkowo, prowadzić ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro Spółka zużywa nabywane wyroby węglowe na cele opałowe i udział zakupu miału węglowego w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział oraz Spółka prowadzi stosowną ewidencję wyrobów zwolnionych z akcyzy to może skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Ponadto, zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za takie systemy uważa się również tzw. system EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System – Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.).

Zatem, zużywany przez Wnioskodawcę miał węglowy przeznaczony do celów opałowych w zakładzie objętym Europejskim Systemem Handlu Emisjami podlega od dnia 2 stycznia 2012 r., zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, przy spełnieniu warunków ewidencyjnych przewidzianych w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca stosując opisany system ewidencjonowania zużywanych wyrobów węglowych spełnia wymogi formalne do objęcia zwolnieniem od akcyzy przedmiotowych wyrobów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.