Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opocznie działając na podstawie art.216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), nie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 04 kwietnia 2005 r. (data wpływu do tut. Organu Podatkowego)

W dniu 4 kwietnia 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Opocznie wpłynął wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego. Z treści zapytania wynika, że jest Pan osobą niepełnosprawną o znacznym stopniu niepełnosprawności, która ma trwały charakter (porusza się Pan wyłącznie przy pomocy wózka inwalidzkiego). W bieżącym roku chciałby Pan wyłożyć kostką brukowo-betonową dojazd do windy, do bramy i furtki w miejsce zniszczonej po zimie starej ponad 20-letniej nawierzchni betonowej.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie stwierdza Pan, że odliczenie w/w wydatku przysługuje Panu, gdyż cyt. "prace te przyczynią się do likwidacji barier architektoniczno-transportowych inwalidy.

Zgodnie z art.26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Dalej ustawodawca w art. 26 ust. 7a cyt. wyżej ustawy wskazuje katalog wydatków, których poniesienie umożliwia skorzystanie z ulg.

Zgodnie z regulacją art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki na cele rehabilitacyjne, które podlegają odliczeniu od dochodu, uważa się wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Kostka brukowa, ułożona przy budynku mieszkalnym, mimo że może spełniać zadania związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych przez osobę niepełnosprawną, jednakże nie stanowi ona części składowej tego budynku. Natomiast ustawodawca w cytowanym wyżej przepisie stwierdza, że odliczeniu podlegają wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań i budynków mieszkalnych.

Odnosząc się do w/w kwestii należy opierać się na definicjach zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - Dz.U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.
W Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych obiekty budowlane (tj. konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych) grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "obiekty inżynierii lądowej i wodnej". W ramach tych sekcji obiekty rozróżniane są zgodnie z projektem technicznym wynikającym ze specjalnej funkcji konstrukcji.
Dla budynków, pierwszym kryterium kwalifikacyjnym jest charakter budynku - mieszkalny lub nie mieszkalny. O zaliczeniu do obiektów inżynierii lądowej i wodnej decyduje przeznaczenie i związana z tym konstrukcja.
Budynkami są zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
Dalej budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.
Natomiast obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, w tym między innymi, ulice, drogi, place, aleje itp.
Przytoczone powyżej definicje wskazują, że wszelkiego rodzaju podjazdy, dojazdy, chodniki, ścieżki nie wchodzą w skład budynków mieszkalnych, a są odrębnymi obiektami.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że wydatki na ułożenie kostki brukowo-betonowej nie mieszczą się w pojęciu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań i budynków mieszkalnych.

Należy również przy tym dodać, że argument na który powołał się Pan we wniosku, że podstawą do nabycia prawa do odliczenia jest fakt, iż cyt. "prace te przyczynią się do likwidacji barier architektoniczno-transportowych inwalidy", nie znajduje umocowania w uregulowaniach przepisu art. 26 ust. 7a, który enumeratywnie wymienia rodzaje wydatków, które uprawniają do odliczenia.
Wśród w/w wydatków nie zostały uwzględnione wydatki związane z likwidacją barier architektoniczno-transportowych.Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja oparta jest na stanie prawnym obowiązującym w dniu jej udzielania.