POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 04.01.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 06.01.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie przeliczenia kwot wykazywanych na dokumentach korygujących obrót z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w sytuacji, gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych

stwierdza, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów we wrześniu oraz październiku 2004 r. Sporządził faktury wewnętrzne i dokonał obliczenia podatku należnego i naliczonego wg kursu z dat wystawienia faktur przez dostawcę. W związku z reklamacjami towaru dostawca wystawił w listopadzie 2004 r. noty kredytowe korygujące obrót z tytułu WNT.

W związku z powyższym stanem faktycznym Podatnik zwraca się z zapytaniem, jaki kurs walutowy należy zastosować do przeliczenia kwot z not kredytowych – przyjęty dla wykazania obowiązku podatkowego z tytułu WNT czy też z dnia wystawienia przez dostawcę noty kredytowej.

Zdaniem podatnika z § 28 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz. 971) wynika, że do faktur wewnętrznych wystawianych z tytułu WNT stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące faktur krajowych i ich korygowania. Korektę obrotu z tytułu WNT dokumentuje zatem korekta pierwotnie wystawionej faktury wewnętrznej.

Przyjęcie przy wystawieniu tej korekty innego kursu niż dla faktury pierwotnej prowadziłoby do tego, że korygowanej kwocie obrotu w walucie odpowiadałyby różne kwoty w złotówkach, a tym samym powstawałyby swego rodzaju różnice kursowe z tytułu VAT i pozostawałyby w ewidencji kwoty rezydualnego, „potransakcyjnego” VAT (należnego i naliczonego).

Według podatnika przy korygowaniu obrotu należy stosować ten sam kurs, na podstawie którego został wykazany obowiązek podatkowy z tytułu danej transakcji WNT. Korekta obrotu nie jest bowiem czynnością oderwaną od transakcji pierwotnej. Jest to korekta tego samego obrotu, który był wykazany na fakturze pierwotnej, a tym samym dla jego skorygowania powinien być przyjęty ten sam kurs walutowy.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ podatkowy stwierdza co następuje :

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w który dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. W myśl ust. 6 w/wym. artykułu w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie ze stanem faktycznym obowiązek podatkowy powstał odpowiednio do przedstawionych przez Podatnika transakcji w miesiącu IX i X.2004 r.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 cytowanej ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z korekt faktur.

W związku z reklamacją powodującą obniżkę ceny towaru oraz z tytułu błędnego wykazania ilości sprzedanego towaru w omówionych transakcjach kontrahent zagraniczny wystawił w miesiącu XI.2004 r. noty kredytowe.

Natomiast przepis art. 31 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, że podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje :

1. rabatów za zapłatę z góry;
2. opustów i zwrotów kwot z tytułu dokonanego nabycia udzielonych podmiotowi dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Jeżeli notę kredytową Podatnik otrzymał po wystawieniu faktury wewnętrznej, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, to w oparciu o § 28 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 971) jest obowiązany do korekty faktury wewnętrznej odpowiednio zastosować przepisy § 19 tego rozporządzenia, które określają sposób dokonania korekty faktury.

Zgodnie z art. 106 ust. 12 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, jeżeli na fakturach wykazywane są kwoty w walutach obcych, z uwzględnieniem przepisów w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego. Minister Finansów skorzystał z powyższego uprawnienia i wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz.970), w którym określił m.in. sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w przypadku, gdy kwoty te są wykazywane w walutach obcych.

Przepis § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) stanowi, że kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z kolei ust. 2 tegoż § 37 stanowi, że w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

Natomiast w myśl ust. 3 – w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Z kolei przepis ust. 4 § 37 stanowi, że przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, w fakturach wewnętrznych oraz ich korektach należy ująć kwoty wynikające z przeliczeń walut obcych według średniego kursu walut wyliczonego i ogłoszonego przez NBP w dniu wystawienia faktur pierwotnych przez dostawcę (kontrahenta zagranicznego). Z powyższych bowiem przepisów wynika, że zastosowany według ich postanowień kurs średni waluty obcej nie podlega korekcie.