Postanowienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni działając na podstawie art. 14 a par. 1, par. 3 oraz par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr. 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, zawartego w piśmie z dnia 23.02.2005 r. ocenia jako nieprawidłowe stanowisko pytającego, iż podatek należny powinien być doliczony do opłat za użytkowanie wieczyste.

Uzasadnienie

Na podstawie art. 14 a par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr. 8, poz. 60) naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Jak wynika z art. 14 a par. 3 i 4 tejże ustawy, następująca w formie postanowienia interpretacja naczelnika urzędu skarbowego zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.W złożonym wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zawartym w piśmie z dnia 23.02.2005 r. wnioskodawca stawia pytanie, czy podatek od towarów i usług należy doliczyć do opłat za użytkowanie wieczyste, czy też jest on już zawarty w opłatach. Posługując się zaś nomenklaturą z zakresu prawa podatkowego, wnioskodawca stawia pytanie, co stanowi podstawę opodatkowania w przypadku oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.Zdaniem wnioskodawcy w przypadku świadczenia tych usług podatek należny powinien doliczony (przy zastosowaniu stawki 22 %) do kwoty stanowiącej wartość należnych z tytułu użytkowania wieczystego opłat, czyli, że podstawę opodatkowania w przypadku tych czynności stanowią opłaty roczne nie pomniejszone o kwotę należnego podatku.Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni ocenił stanowisko wnioskodawcy jako nieprawidłowe gdyż:Zgodnie z art.29 ust. l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr. 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. W myśl ust. 2 art. 29 ustawy o VAT w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadająca od nich kwotę podatku.Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (j.t.Dz.U z 2004 r. Nr. 261, poz. 2603 ze zm.) w związku z oddaniem gruntu w użytkowanie wieczyste użytkowników wieczystych pobierane są opłaty, których wysokość ustala się według stawiki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej, określanej zgodnie z odpowiednimi przepisami tejże ustawy.W przypadku użytkowania wieczystego podstawę opodatkowania stanowią zatem opłaty pobierane z tego tytułu pomniejszone o kwotę podatku, co oznacza, że kwota ustalonej opłaty za wieczyste użytkowanie jest kwotą brutto (tzn. z podatkiem), bez względu na sposób jej skalkulowania. Zasadniczo stanowiącą podstawę opodatkowania kwotę należną z tytułu sprzedaży ustalają strony zawartej umowy. W przypadku zaś użytkowania wieczystego ustalenie wysokości kwoty należnej regulują niepodatkowe przepisy prawa. Możliwość zatem dokonania przekalkulowania i zmiany tej kwoty należnej, również po wprowadzeniu opodatkowania czynności oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, powinno się realizować jedynie na podstawie tych przepisów.Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.