Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i §4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j. t. z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60) po zapoznaniu się z treścią wniosku Urzędu Miasta i Gminy Mrocza z dnia 14.01.2005r. (uzupełnionego dnia 25.01.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nakle n.Not.

postanawia

uznać stanowisko wnioskodawcy w sprawie momentu powstania obowiązku podatkowego przy pobieraniu opłat za użytkowanie wieczyste w aktualnym stanie prawnym za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Dnia 17.01.2005r. do tut. Urzędu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego m.in. w sprawie ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego przy pobieraniu opłat za użytkowanie wieczyste gruntów.

Wg przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Gmina Mrocza oddaje w użytkowanie wieczyste grunty stanowiące jej własność. Ostatni dzień marca każdego roku to termin płatności opłat pobieranych z tyt. użytkowania wieczystego jaki wynika z aktów notarialnych.

Zdaniem wnioskodawcy obowiązek podatkowy, zgodnie z przepisem § 3a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) obowiązującego w okresie, w którym składano wniosek, powstaje z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu. Wobec powyższego wnioskodawca twierdzi, że rozliczenia tego podatku należy dokonać w deklaracji za marzec danego roku.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nakle n.Not., po przeanalizowaniu przedstawionego wyżej stanu faktycznego, stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7, ust..1 ustawy, nie daje bowiem prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel.

Zgodnie z art. 8, ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest świadczeniem usług w rozumieniu art. 8, ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości

gruntowych powstaje z chwilą otrzymania części należności, zaliczki, zadatku, raty. Zgodnie bowiem z treścią art. 19, ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, ” jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części”.

Powołany we wniosku przepis § 3a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) stanowiący o szczególnym momencie powstania obowiązku podatkowego od opłat pobieranych za oddane w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych został uchylony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Rozporządzenie opublikowane zostało w Dzienniku Ustaw Nr 17 pod poz. 150 dnia 31 stycznia 2005 r.

Rozporządzenie weszło w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z wyjątkiem § 1 pkt 1, 3 i 4, które zaczęły obowiązywać od 1 lutego 2005 r.

Wobec powyższego od 15 lutego 2005 r. należy stosować ponownie przepisy ogólne zawarte w art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatek należny rozliczać w deklaracjach VAT-7 za okresy odpowiednie dla otrzymanych z tego tyt. należności.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nakle n.Not. wyjaśnia ponadto, że przedstawione we wniosku stanowisko w przedmiotowej sprawie w okresie , w którym złożono wniosek było właściwe. Jednak w aktualnie obowiązującym stanie prawnym, jak to określono w sentencji, nie można uznać za prawidłowe.

Interpretacji niniejszej udzielono na podstawie stanu faktycznego przedstawionego w złożonym przez wnioskodawcę piśmie oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie jej udzielenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla organu podatkowego oraz organu kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5.

Na postanowienie niniejsze przysługuje zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.