POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 4 i art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 kwietnia 2005r. (data wpływu do Urzędu: 26.04.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dot. określenia statusu podatkowego w Polsce w roku 2005 i latach następnych , stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

1. Stan faktyczny podany we wniosku wnioskodawcy jest następujący:

Miejsce zamieszkania i wykonywania pracy zawodowej podatnika znajduje się we Francji.W okresie od dnia 7 marca 2005r. do dnia 7 marca 2006r. podatnik będzie wykonywał pracę na rzecz francuskiej firmy X w Paryżu, po tym okresie za obopólną zgodą stron umowa o pracę może zostać przedłużona na czas nieokreślony.Ponadto podatnik zamierza pozostać na stałe we Francji, m. in. nabyć nieruchomość we Francji, zawrzeć związek małżeński, wskazuje na silne więzi ekonomiczne z Francją co wpływa na fakt, iż ogół interesów życiowych i gospodarczych przenosi do Francji.

Pytanie podatnika:

Czy podatnik, którego centrum interesów życiowych znajduje się za granicą (we Francji) może w Polsce podlegać jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?

2. Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego:

Zdaniem podatnika, z racji jego sytuacji życiowej, gospodarczej i ekonomicznej - centrum interesów życiowych jest we Francji, podlega On ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)

3. Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).Z powyższego wynika, iż kluczową kwestią, od której zależy zakres obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania.W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.Zgodnie z art. 4 umowy podpisanej w Warszawie w dniu 20 czerwca 1975r. pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977r. Nr 1, poz. 5) określenie " osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" (tu Francja) oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona, nie włączając jednak osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu, jaki osiągają ze źródeł położonych w wyżej wymienionym Państwie, albo z tytułu majątku, jaki posiadają w tym Państwie. Na mocy powyższego stosuje się do podatnika tzw. ograniczony obowiązek podatkowy wynikający z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tzn. obejmujący tylko ewentualne dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

POUCZENIE

1. Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia,2. Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia,3. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione za pośrednictwem organu wydającego postanowienie w terminie 7 dni licząc od daty jego doręczenia. Od wniesionego zażalenia obowiązuje opłata skarbowa w kwocie 5,00 zł na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004r. Nr 253 poz. 2532) oraz rozporządzenia Ministerstwa Finansów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie sposobu pobierania, zapłaty i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty (Dz. U. Nr 110 poz. 1176 z późn. zm.).