W dniu 25.02.2005 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podatnik jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pytanie zawarte we wniosku brzmi: czy komputer o wartości początkowej 2.500 zł, którego przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok i od którego nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych w związku z artykułem 22d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nadal pozostaje środkiem trwałym w rozumieniu tej ustawy. Zdaniem podatnika komputer jest środkiem trwałym, gdyż spełnia warunki określone w art. 22a ustawy, a decyzja o braku dokonywania odpisów amortyzacyjnych i uznaniu zakupu komputera za koszt uzyskania przychodów tego faktu nie zmienia, gdyż dokonywanie odpisów amortyzacyjnych nie jest warunkiem koniecznym do uznania przedmiotu jako środka trwałego. Wątpliwości podatnika budzi konsekwencja takiej interpretacji, jaką jest nieumieszczenie takiego środka trwałego w żadnej ewidencji zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym oraz § 3 pkt 7 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) oraz art. 22a ust. 1, art. 22d, art. 22f ust. 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), § 3 pkt 7, § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku strony z dnia 22.02.2005 r. (data wpływu: 25.02.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej wyjaśnienia, czy komputer o wartości początkowej 2.500 zł pozostaje nadal środkiem trwałym i czy nie podlega objęciu żadną ewidencją, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska podatnika, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie, wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają wyszczególnione w tym przepisie środki trwałe, które spełniają następujące kryteria:

1. stanowią własność lub współwłasność podatnika,
2. są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
3. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
4. są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Przy kwalifikacji do środków trwałych określonego składnika majątku nie ma znaczenia wartość jednostkowa - decydującym kryterium jest przewidywany okres ich używania dłuższy niż rok. Przepisy podatkowe dają podatnikom dużą swobodę w zakresie uznawania za środki trwałe lub wyposażenie składników majątku o niewielkiej wartości (do 3.500 zł), a mianowicie:

• można nie zaliczać ww. składników do środków trwałych, a wydatki poniesione na ich nabycie zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (art. 22d ust. 1 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
• można zaliczyć te składniki do środków trwałych i:
  - dokonywać odpisów amortyzacyjnych na ogólnych zasadach lub
  - dokonać amortyzacji jednorazowo w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym (art. 22f ust. 3 ustawy).

W uzupełnieniu powyższego należy dodać, iż zgodnie z art. 22d ust. 2 ww. ustawy składniki majątku wymienione w ust. 1 tego artykułu, tj. których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł nie podlegają objęciu ewidencją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednak podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów, stosownie do przepisów § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), są obowiązani objąć te składniki ewidencją wyposażenia, jeżeli oczywiście ich wartość początkowa przekracza 1.500 zł.

Analizując zatem treść przytoczonych przepisów, składniki majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł, nawet jeżeli spełniają wszystkie kryteria do uznania ich za środki trwałe (m.in. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok), mogą być, wolą podatnika, niezaliczone do środków trwałych, ale wówczas należy je potraktować jako wyposażenie, gdyż definicja legalna wyposażenia zawarta w § 3 pkt 7 ww. rozporządzenia stanowi, że "wyposażeniem są rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych". Możliwość zaś niezaliczenia do środków trwałych dopuszcza właśnie powołany wyżej art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

Reasumując, jeżeli podatnik podejmie decyzję o niezaliczeniu do środków trwałych składnika majątku o wartości przekraczającej 1.500 zł a nieprzekraczającej 3.500 zł, musi przedmiot ten objąć ewidencją wyposażenia. Zaznaczyć przy tym należy, że decyzja powyższa ma różne konsekwencje w przyszłości, tj.:

• w przypadku zaliczenia danego przedmiotu do wyposażenia, w razie likwidacji działalności gospodarczej ustala się - zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dochód na dzień likwidacji. Podstawą wyliczenia tego dochodu jest m.in. wartość (według cen zakupu) posiadanego w tym momencie wyposażenia. Ustalony dochód podlega opodatkowaniu ryczałtem w wysokości 10% zgodnie z art. 44 ust. 4 powołanej ustawy,
• w przypadku zaliczenia danego składnika majątku do środków trwałych, w momencie odpłatnego zbycia przychód z ich sprzedaży stanowi przychód z działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Przychód ten pomniejszony o koszty ich uzyskania daje dochód opodatkowany na zasadach ogólnych (art. 14 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 10 ust 2 pkt 3, art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko pana przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Przedstawiona interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Na podstawie art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jednakże wiąże właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Organ podatkowy dokonujący interpretacji nie jest uprawniony ani zobowiązany do badania, czy przedstawione we wniosku zaszłości są zgodne ze stanem faktycznym.