Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 31 stycznia 2004r. Skarb Państwa objął akcje Wnioskodawcy, pokrywając je wkładem niepieniężnym w postaci wszystkich składników materialnych i niematerialnych stanowiących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego. W skład składników przedsiębiorstwa wchodziły także nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów. Objęcie akcji nastąpiło na podstawie postanowień aktu założycielskiego spółki, sporządzonego w formie aktu notarialnego.

Jak podnosi Wnioskująca, zgodnie z zobowiązaniami Skarbu Państwa własność nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów zostały przeniesione na Spółkę po jej zarejestrowaniu w dniu 14.04.2004r., w formie aktu notarialnego.

Do czasu przeniesienia własności przedmiotowych nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania na Spółkę, nieruchomości te zostały Wnioskującej przekazane przez Skarb Państwa we władanie na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 31.01.2004r.

Wobec powyższego Podatnik prosi o wyjaśnienie, czy mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny zachodzą przesłanki do zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskującej, w opisanej sytuacji, korzystanie przez Nią z ww. składników majątkowych nie ma charakteru nieodpłatnych świadczeń, ponieważ przeniesienie ich własności na rzecz Spółki nastąpiło zgodnie z zobowiązaniami Skarbu Państwa.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdzić należy co następuje:

W stanie prawnym roku 2004, przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowił, iż przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń oraz przychodów w naturze, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 cytowanej ustawy sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń.

Prawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawarł definicji pojęcia „nieodpłatności” bądź „odpłatności”, zaś stosując zasady wykładni gramatycznej odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego. PWN. Warszawa 2002).

Dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenia należy więc rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy.

Zatem uznać należy, iż czynność prawna jest odpłatna, jeśli zapewnia korzyści obu stronom stosunku prawnego, nieodpłatna – jeżeli korzyść uzyskuje jedna ze stron.

W przedmiotowej sprawie, w okresie od dnia objęcia akcji przez Skarb Państwa, tj. od dnia 31.01.2004r. do dnia przeniesienia własności wskazanych składników majątkowych, tj. do dnia 14.04.2004r., Wnioskodawca władał nimi na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Należy mieć jednak na względzie, iż owe składniki majątkowe Wnioskodawca otrzymał w zamian za wydane Skarbowi Państwa akcje, zatem uznać należy, iż świadczenia stron stosunku prawnego są względem siebie ekwiwalentne, zatem nie zachodzą przesłanki zastosowanie regulacji z art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podatkowej.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.