P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Spółki przedstawionej w piśmie z dnia 03.01.2005 r.

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Jak wynika z pisma Spółka zamierza nabywać walutę obcą od podmiotu mającego siedzibę w Irlandii. Podmiot irlandzki w rozumieniu właściwych przepisów jest instytucją finansową, nieuznawaną jednak za bank. Transakcja nabycia waluty odbywać się będzie poprzez zapłatę za nią określonej kwoty w złotych polskich z zastosowaniem kursu, który zostanie wynegocjowany między podatnikiem, czyli kupującym a podmiotem irlandzkim. Uzyskana w wyniku tego zakupu kwota w walucie obcej będzie przekazywana na rachunek bankowy podatnika i w zależności od potrzeb gospodarczych będzie sprzedana albo zostanie wykorzystana na zapłatę zobowiązań wobec wierzycieli.

W związku z tym podatnik zapytuje: jak należy ustalić dla celów podatku dochodowego od osób prawnych koszty nabycia poza systemem bankowym waluty obcej w przypadku jej późniejszego zbycia lub uregulowania za jej pomocą zobowiązań?

Zdaniem Spółki ustalając wynik na późniejszej operacji dotyczącej zakupionej poza systemem bankowym waluty, należy odnieść się do kosztów rzeczywiście poniesionych na nabycie tej waluty, tzn. do kursu, po którym nabycie waluty faktycznie nastąpiło. W przypadku różnicy pomiędzy kursem zakupu lub sprzedaży ogłoszonym przez bank a faktyczną ceną zakupu lub sprzedaży walut w transakcji z podmiotem innym niż bank należy dokonać przeliczeń według faktycznej ceny zakupu lub sprzedaży walut.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie zgadza się ze stanowiskiem Spółki.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z ust. 2a przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Natomiast w oparciu o przepis art. 15 ust. 1a koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Przepisy w/w ustawy nie przewidują możliwości zastosowania kursów kupna lub sprzedaży walut obowiązujących w instytucjach finansowych innych niż banki do przeliczenia różnic kursowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z tym Spółka obliczająca przychody lub koszty uzyskania przychodu z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych obowiązana jest ustalić je jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu:

1) sprzedaży walut stosowanego przez bank, z którego usług Spółka korzystała - w przypadku faktycznej zapłaty z dewizowego rachunku za zobowiązania opiewające na walutę obcą;

2) kupna walut stosowanego przez bank, z którego usług Spółka korzystała - w przypadku sprzedaży posiadanych na koncie walut obcych

oraz wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego przez bank, z którego usług Spółka skorzystała.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Organ podatkowy nie ma obowiązku informowania Podatnika o takiej zmianie.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni o dnia doręczenia postanowienia.