POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 9 lutego 2005 r., uzupełnionego pismem z dnia 18 lutego 2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawiam uznać stanowisko zawarte we wniosku za prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 9 lutego 2005 r. wystąpił Pan z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jest Pan marynarzem, zatrudnionym w systemie kontraktowym u armatora norweskiego, którego siedziba zarządu znajduje się w Norwegii. W 2004 roku przepracował Pan na statku łącznie 196 dni. Natomiast w Polsce nie osiągnął Pan żadnych dochodów.

Zdaniem Pana uzyskany od pracodawcy norweskiego dochód nie podlega opodatkowaniu w Polsce i nie ma Pan obowiązku składania zeznania podatkowego.

Pytanie dotyczyło czy uzyskane przez Pana dochody zwolnione są z podatku oraz czy ma Pan obowiązek składać zeznanie podatkowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie przepisy: art. 3 ust. 1 i art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i ust. 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku została podpisana w Oslo dnia 24 maja 1977 r. (Dz. U. z 1979 r., Nr 27, poz. 157 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 3 tej umowy wynagrodzenie z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, samolotu, pojazdu szynowego lub drogowego w komunikacji międzynarodowej mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Jednocześnie jednak art. 24 ust. 1 powyższej umowy stanowi, iż jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, taki dochód lub majątek spod opodatkowania.

Jest to tzw. metoda wyłączenia z progresją, zgodnie z którą dochód uzyskany z pracy najemnej w Norwegii, jest wyłączony z opodatkowania w Polsce z tym, że w przypadku gdy dana osoba uzyskuje również dochody w Polsce jest on brany pod uwagę przy ustalaniu właściwej stawki opodatkowania dla tego dochodu uzyskanego w Polsce. Zasada unikania podwójnego opodatkowania przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją została zawarta w art. 24 powołanej umowy międzynarodowej oraz w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku osiągnięcia dochodów w 2004 r. wyłącznie za pracę na statku morskim armatora norweskiego nie ma Pan obowiązku składania zeznania podatkowego.

Powyższej odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny opisany we wniosku, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym na dzień udzielenia odpowiedzi.

Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 14 b § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest dla Pana wiążąca. Jeżeli jednak zastosuje się Pan do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia. Interpretacja ta jest bowiem wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, o czym stanowi art. 14 b § 2 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14 a § 4 w związku z art. 236 § 2 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 cyt. wyżej ustawy Ordynacja podatkowa powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.