POSTANOWIENIE

Na podstawie przepisów art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005r.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.02.2005r. (data wpływu 19.04.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie dotyczącej zasad zaliczania wydatków ponoszonych z tytułu używania telefonu do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej,

postanawiam:

– uznać Pana stanowisko przedstawione w złożonym wniosku za niezgodne z przepisami prawa podatkowego.

UZASADNIENIE

Powołanym w sentencji wnioskiem z dnia 22.02.2005r. wystąpił Pan do tutejszego organu podatkowego w trybie przepisów art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Przedmiotem wniosku jest zakres i sposób zastosowania prawa podatkowego do zaliczania wydatków ponoszonych z tytułu używania telefonu do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej,

Z akt sprawy wynika, że:

1. Według przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w 2005r. osiąga Pan przychody z prowadzenia w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tą działalnością wspólnicy prowadza podatkową księgę przychodów i rozchodów. W wykonywaniu swojej działalności wspólnicy używają telefonu i ponoszą związane z tym wydatki. W styczniu 2005r. wspólnicy otrzymali fakturę wystawioną dnia 19.01.2005r. za usługi telekomunikacyjne. Fakturą tą objęto należności za abonament i opłaty za okres od dnia 1.01.2005r. do dnia 31.01.2005r. oraz należność za rozmowy za okres od dnia 1.12.2004r. do dnia 31.12.2004r. Płatność tych należności przypadała w dniu 2.02.2005r. W powyższej sytuacji Pana wątpliwość budzi to, czy prawidłowe jest zaliczenie wydatków związanych z powyższą faktura do kosztów uzyskania przychodów w lutym 2005r., to jest w miesiącu płatności za fakturę. W Pana ocenie postępowanie takie jest prawidłowe. O jego prawidłowości świadczy w Pana ocenie treść art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1, 4-6 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. nr 14 poz. 176 z 2000r. z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6 tego artykułu, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. U podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Zasada ta ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. Ponadto zgodnie z przepisem § 12 ust. 3 pkt 1 i § 17 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 poz. 1475 z późn. zm.) podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są w szczególności faktury VAT. Zapisów dotyczących pozostałych wydatków (takich jak wydatki za telefon) dokonuje się jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Uwzględniając powyższe wskazać należy, że generalnie, u podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, koszty uzyskania przychodów są potrącalne w roku podatkowym, w którym je poniesiono (metoda kasowa księgowania kosztów). U podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami mogą być potrącane także według innej zasady, to jest w tym roku podatkowym, którego dotyczą (metoda memoriałowa księgowania kosztów). Przy zastosowaniu tej zasady w roku podatkowym są potrącalne określone co do rodzaju i wysokości:

a) koszty poniesione w roku bieżącym i dotyczące roku bieżącego,

b) koszty poniesione w latach ubiegłych lecz dotyczące roku bieżącego,

c) koszty dotyczące roku bieżącego, których w tym roku nie poniesiono, lecz mają być poniesione w latach przyszłych (chodzi o takie koszty, których wysokość daje się przewidzieć, aby można je było odpowiednio zarachować).

Aby jednak podatnik prowadzący podatkowa księgę przychodów i rozchodów mógł potrącać koszty stosując memoriałowa metodę księgowania kosztów, stale w każdym roku podatkowym winien prowadzić księgi w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. W przeciwnym razie metoda memoriałowa księgowania kosztów nie może być stosowana. Ponadto metoda ta nie znajduje zastosowania do księgowania kosztów, których odpowiednie zarachowanie nie było możliwe przed poniesieniem wydatku. Koszty tego rodzaju bez wyjątku księguje się i potrąca w roku poniesienia wydatków. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów dokonują w księdze zapisów dotyczących wydatków (tu za używanie telefonu) dokumentowanych otrzymanymi fakturami VAT na podstawie tychże faktur. Zapisów tych wydatków dokonuje się jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

5. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że stanowisko zajęte przez Pana w powołanym na wstępie wniosku, co do stosowania w przedmiotowej sprawie przepisów prawa podatkowego, nie jest zgodne z przepisami prawa podatkowego, w zakresie dotyczącym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w lutym 2005r. wydatku dokumentowanego zgodnie z przepisami o zasadach prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów fakturą VAT wystawioną i otrzymaną w styczniu 2005r. Powyższa ocena nie stoi w sprzeczności z treścią powołanego przez Pana art. 22 ust. 5 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc pod uwagę zasadę, iż podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów dokonuje w niej zapisów dotyczących wydatków, w szczególności (tak jak to ma miejsce w przypadku opłat za telefon) na podstawie otrzymanych faktur VAT momentem, w którym powstaje u tego podatnika obowiązek zaewidencjonowania poniesionego wydatku w księdze jest moment (dzień), w którym podatnik otrzymał fakturę VAT, a nie moment zapłaty wynikającej z tej faktury należności. Księgowanie wydatku w momencie zapłaty należności dokumentowanej fakturą może tu wystąpić wyłącznie w przypadku, gdy zapłata należności następuje przed otrzymaniem stosownej faktury. Taka sytuacja jednak w Pana sprawie nie występuje. Należności za telefon uiszcza Pan bowiem na podstawie wystawionych faktur, w ten sposób, że płatność następuje po otrzymaniu faktury stwierdzającej wysokość ponoszonego wydatku.

Mając powyższe na uwadze postanawiam jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza uwzględnia stan prawny istniejący w dacie zaistnienia zdarzenia oraz stan faktyczny przedstawiony w powołanym na wstępie wniosku.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i 2 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla podatnika, jest jednak wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 tego artykułu.