Wójt Gminy Marianowo działając na podstawie art. 14 a § 1, § 2, § 3 i § 4, art. 14 b § 1, § 2 i § 7, art. 216 w zw. z art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) art. 1a ust. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. nr 9, poz. 84 ze zm.), postanawia uznać jako podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości wartość całości elektrowni wiatrowej tj. fundament i wieżę wraz z zespołem wiatrowo – energetycznym.

Wnisokodawca we wniosku z dnia 21 lutego 2005 r. zwrócił się do Wójta Gminy Marianowo z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, co do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości dla budowli jakie stanowią elektrownie wiatrowe, które mają powstać w wyniku inwestycji polegającej na budowie Parku Turbin Wiatrowych w gminie Marianowo.

Po rozpatrzeniu wniosku, Wójt Gminy Marianowo, zważył co następuje:

Ustawodawca w art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych zdefiniował pojęcie „budowli” jako obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Definicja powyższa odwołuje się bezpośrednio do przepisów prawa budowlanego, tj. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126 ze zm.). W myśl art. 3 tej ustawy budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, tunele, przepusty techniczne, wolno stojące maszyny antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci, uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Należy dodać, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się m. in. budowlę stanowiącą całość techniczno – użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.

Natomiast drugi z elementów składających się na definicję budowli dla celów podatkowych a mianowicie urządzenia budowlane, zgodnie z przepisami prawa budowlanego, są to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Odnosząc się do Klasyfikacji Środków Trwałych, na którą powołuje się wnioskodawca, należy stwierdzic, iż nie może być ona podstawą do określania na potrzeby opodatkowania pojęcia budowli. Pogląd taki został wyrażony przez NSA w uchwale z dnia 18 grudnia 1997 r. (sygn. akt FPK 24/97), zgodnie z którą klasyfikacje statystyczne nie mogą ustalać znaczenia pojęcia „budowla”, użytego w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Wyrok ten dotyczy co prawda Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych, która już nie obowiązuje, ale argumenty tam podane odnoszą się w całej rozciągłości do obowiązującej od 2000 r. Klasyfikacji Środków Trwałych i Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

W świetle powyższych przepisów podających definicję „budowli” elektrownię wiatrową należy zakwalifikować do obiektów budowlanych, jakimi są budowle. Odnosząc się do przepisów prawa budowlanego, stwierdzenie, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budowlę stanowiącą całość techniczno – użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, wskazuje, iż budowlą jest elektrownia wiatrowa jako całość, a nie tylko fundament i wieża.

Zgodnie z art. 4 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r., o podatkach i opłatach lokalnych podstawę opodatkowania stanowi dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne. W związku z uznaniem elektrowni wiatrowej za budowlę w całości, jako podstawę opodatkowania należy uznać wartość całej budowli tj. fundamentu, wieży oraz zespołu wiatrowo - energetycznego.

W tym stanie rzeczy postanowiono jak wyżej.