Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stargardzie Szczecińskim działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 29 ust. 1 i 5, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego stwierdza, iż przedstawione w zapytaniu stanowisko jest nieprawidłowe.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż w dniu 17 grudnia 2001 r. przeprowadzony został przetarg ustny ograniczony, na oddanie w użytkowanie wieczyste w częściach ułamkowych w udziale #188; nieruchomości gruntowej niezabudowanej, przeznaczonej pod budowę 4 garaży murowanych.

Następnie z osobami, które przetarg wygrały, została zawarta w 2002 r. "przedwstępna umowa o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste pod zabudowę garażami murowanymi", w której obie strony zobowiązały się do zawarcia umowy przyrzeczonej po zakończeniu budowy garaży murowanych. Przed zawarciem umowy przedwstępnej nabywcy uiścili zaliczkę w kwocie 25 % wartości gruntu uzyskanego w przetargu stanowiącą wysokość pierwszej opłaty za grunt z tytułu użytkowania wieczystego gruntu.

Na podstawie pozwolenia na budowę w 2003 r. przedmiotowy grunt zabudowany został garażami murowanymi. Garaże wybudowane zostały przez nabywców ze środków własnych i przyjęte zostały do użytkowania w styczniu 2005 r.

Obecnie Gmina zamierza oddać w użytkowanie wieczyste ww. nieruchomości zabudowane nowymi garażami murowanymi wybudowanymi ze środków własnych nabywców gruntu.

Oddanie ww. nieruchomości w użytkowanie wieczyste nastąpi na zasadach przewidzianych w rozdziale 3 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261 poz. 2603) tj. w formie umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy obecnym właścicielem - Gminą, a użytkownikiem wieczystym gruntu.

W myśl art. 31 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261 poz. 2603) oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków i innych urządzeń.

Wobec powyższego Gmina wraz z oddaniem w użytkowanie wieczyste gruntu zabudowanego garażami wybudowanymi ze środków własnych zamierza sprzedać na rzecz nabywców gruntu przedmiotowe garaże. Cenę zbycia garaży ustalono na podstawie faktyczne poniesionych nakładów na ich wybudowanie w kwocie 5.000 zł.

Jednakże nabywcy gruntu z uwagi na wybudowanie garaży z własnych środków na podstawie pozwolenia na budowę wnoszą do Gminy na podstawie art. 336 Kodeksu cywilnego roszczenie o zwrot równowartości poczynionych nakładów w kwocie - 5.000 zł.

W konsekwencji na podstawie art. 498 Kodeksu cywilnego z uwagi na umorzenie wzajemnych roszczeń, nabywcy gruntu nie będą wnosili żadnych opłat za garaż.

Wobec powyższego Spółka zapytuje, czy zbycie garaży wybudowanych ze środków własnych nabywców gruntu w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Spółki zbycie garaży wybudowanych ze środków własnych nabywców gruntu w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Gminie nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów na wybudowanie tychże garaży.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stargardzie Szczecińskim nie podziela stanowiska Spółki odnośnie nie opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia garaży wybudowanych ze środków własnych nabywców gruntu w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 2 pkt 6 cytowanej wyżej ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Mając na uwadze zapis art. 31 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którym oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków i innych urządzeń, należy stwierdzić, iż w opisanym powyżej przypadku bezspornie ma miejsce transakcja odpłatnej dostawy nowo wybudowanych garaży.

W opisanej powyżej sytuacji nie będzie miało zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę towarów używanych, (...) w stosunku, do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...) dotyczy to również używanych budynków i budowli lub ich części. Natomiast pod pojęciem towarów używanych należy rozumieć budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów minęło, co najmniej 5 lat - stosownie do zapisu art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, iż przedmiotowe garaże oddane zostały do użytkowania w 2005r.

Zatem, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług zbycie przedmiotowych garaży podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania w myśl art. 29 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług jest obrót, (...) przez który należy rozumieć kwotę należną z tytułu sprzedaży pomniejszoną o kwotę należnego podatku.

Nadmienia się, iż powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Nie jest ona wiążąca dla wnioskodawcy, natomiast wiąże właściwy organ podatkowy i właściwy organ kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.