INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania kosztów zatrudnienia młodocianych pracowników oraz zwrotu zapłaconego podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m. in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), w związku z czym pismem z dnia 13 września 2012 r., Nr IPTPB1/415-460/12-2/MG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 13 września 2012 r. skutecznie doręczono w dniu 24 września 2012 r., następnie w dniu 27 września 2012 r. Wnioskodawczyni złożyła osobiście pismo, stanowiące uzupełnienie ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą – fryzjerstwo Opłaca zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej (decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego, Nr X za 2011 r. w wysokości 371,00 zł, oraz decyzja Nr Y za 2012 r. w wysokości 386,00 zł).

Wnioskodawczyni kształci młodocianych pracowników w zawodzie fryzjer. W 2011 r. Wnioskodawczyni otrzymała decyzję Prezydenta Miasta o przyznaniu dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika, na podstawie art. 70b ust. 1 i ust. 2 pkt 1b oraz ust. 6 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lutego 2009 r., za okres od 1 czerwca 2008 r. do 31 maja 2011 r.

Zgodnie z wyliczeniami 36 miesięcy x 224,47 zł = 8.080,77 zł.

Po zasięgnięciu informacji w Urzędzie Skarbowym w dniu 5 marca 2012 r., Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe PIT-37 za 2011 r. Kwotę otrzymaną z dofinansowania, tj. 8.080.77 zł, wpisała jako przychód. Należny podatek w wysokości 899,00 zł zapłaciła w kasie Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych uczniów winno być traktowane jako przychód z działalności gospodarczej opodatkowanej kartą podatkową, zgodnie z wybraną przez Wnioskodawczynię formą opodatkowania i tym samym nie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych oraz, czy Wnioskodawczyni może się ubiegać o zwrot zapłaconego podatku...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z informacjami jakie zasięgnęła w czerwcu 2012 r., dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników młodocianych przy opłacaniu podatku w formie karty podatkowej nie podlega opodatkowaniu, gdyż stawki karty podatkowej uwzględniają wszelkiego rodzaju przychody, zaliczane do kategorii przychodów z działalności gospodarczej określonych w przepisach podatkowych, np. uwzględniają podatek należny od przychodów uzyskanych z dotacji, bądź innych dofinansowań otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni stwierdziła, iż dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników młodocianych przy opłacanym podatku w formie karty podatkowej nie podlega opodatkowaniu, gdyż stawki karty podatkowej uwzględniają wszelkiego rodzaju przychody, zaliczane do kategorii przychodów z działalności gospodarczej określonych w przepisach podatkowych, np. uwzględniają podatek należny od przychodów uzyskiwanych z dotacji, bądź innych dofinansowań otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto Wnioskodawczyni uważa, że może się ubiegać o zwrot zapłaconego podatku, gdyż przychód ten nie rodzi żadnych skutków podatkowych w postaci opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), stanowiącym, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Do źródeł przychodów osób fizycznych zalicza się, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są między innymi – zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 tej ustawy – dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z treścią art. 70b ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), pracodawcom, którzy zawarli z młodocianymi pracownikami umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, przysługuje dofinansowanie kosztów kształcenia, jeżeli:

1. pracodawca lub osoba prowadząca zakład w imieniu pracodawcy albo osoba zatrudniona u pracodawcy posiada kwalifikacje wymagane do prowadzenia przygotowania zawodowego młodocianych, określone w odrębnych przepisach;
2. młodociany pracownik ukończył naukę zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy i zdał egzamin, zgodnie z odrębnymi przepisami.
   
   

W myśl art. 70b ust. 6 ww. ustawy, dofinansowanie przyznaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania młodocianego pracownika, w drodze decyzji, po stwierdzeniu spełnienia warunków określonych w ust. 1.

Zgodnie z art. 70b ust. 8 powoływanej wyżej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lutego 2009 r. (nadanym mocą art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw - Dz. U. z 2009 r. Nr 6 poz. 33) – dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników jest finansowane ze środków Funduszu Pracy.

W świetle powyższego, dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników wypłacane ze środków Funduszu Pracy, przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) na podstawie powoływanych przepisów o systemie oświaty mieści się w zakresie unormowania przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie zauważyć należy, że od dnia 1 lutego 2009 r. do dofinansowania kosztów kształcenia młodocianych pracowników nie znajduje zastosowania zwolnienie przedmiotowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zakres przedmiotowy, warunki, zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej oraz tryb poboru tego podatku regulują przepisy rozdziału 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), Uregulowana tą ustawą karta podatkowa jest szczególną zryczałtowaną formą opodatkowania dochodów niektórych podatników.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy.

Wskazać należy, iż obliczanie podatku dochodowego jest w przypadku podatników opodatkowanych w formie karty podatkowej dokonywane w sposób uproszczony, bez ustalania podstawy opodatkowania, zgodnie z jej podstawową konstrukcją przyjętą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość świadczenia podatkowego przy opodatkowaniu w tej formie wynika z treści przepisów prawa podatkowego.

Podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej nie muszą wykazywać rzeczywistych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Stawki karty podatkowej zostały bowiem tak skalkulowane, że odpowiadają wysokości podatków przypadających od przeciętnych w skali kraju przychodów i dochodów osiąganych przy określonym stanie zatrudnienia w danym rodzaju i zakresie działalności. Tym samym stawki karty podatkowej uwzględniają wszelkiego rodzaju przychody zaliczane do kategorii przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, określonych w przepisach podatkowych, np. uwzględniają podatek należny od przychodów uzyskanych z dotacji, bądź innych dofinansowań otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast odnośnie kwestii zwrotu uprzednio zapłaconego podatku zauważyć należy, iż zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

Zgodnie z art. 73 § 1 pkt 1 ww. ustawy, nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej. Natomiast stosownie do art. 73 § 2 pkt 1 ww. ustawy, nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego - dla podatników podatku dochodowego.

Stosownie do art. 75 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

W myśl art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do brzmienia art. 81 § 2 cyt. ustawy, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Wyjaśnić należy, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim sporządzeniu deklaracji i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Z przedstawianego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni kształci młodocianych pracowników w zawodzie fryzjer. W 2011 r. otrzymała decyzję Prezydenta Miasta o przyznaniu dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika, na podstawie art. 70b ust. 1 i ust. 2 pkt 1b oraz ust. 6 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lutego 2009 r., za okres od 1 czerwca 2008 r. do 31 maja 2011 r. W dniu 5 marca 2012 r. Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe PIT-37 za 2011 r. Kwotę otrzymaną z dofinansowania wpisała jako przychód. Należny podatek zapłaciła w kasie Urzędu Skarbowego.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymane dofinansowanie stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej w formie karty podatkowej, zgodnie ze skutecznie wybraną przez Wnioskodawczynię formą opodatkowania. Przychód z tytułu otrzymanego dofinansowania nie stanowi przychodu z innego źródła, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, i tym samym nie rodzi żadnych skutków podatkowych w postaci opodatkowania otrzymanych środków na zasadach ogólnych, przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stosownie do postanowień art. 81 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) Wnioskodawczyni może skorygować uprzednio złożone zeznanie o wysokości dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy 2011 (PIT-37). Skorygowanie zeznania podatkowego następuje poprzez złożenie korygującej deklaracji – zeznania podatkowego, wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Jeśli Wnioskodawczyni zadeklarowała i wpłaciła zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie większej od należnej może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. W sytuacji gdy prawidłowość zeznania podatkowego nie będzie budziła wątpliwości właściwego organu podatkowego, organ ten zwróci nadpłatę bez wydania decyzji stwierdzającej nadpłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.