INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012r. (data wpływu 29 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2012r. (data wpływu 16 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży zwierzyny łownej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży zwierzyny łownej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2012r. (data wpływu 16 sierpnia 2012r.),, będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 sierpnia 2012r. znak: IBPP1/443-568/12/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Koło Łowieckie – zajmuje się realizacją zadań statutowych, do których w głównej mierze należy łowiectwo i pozyskiwanie zwierząt łownych, włączając działalność usługową (PKD: 0170Z). Prowadzi również działalność gospodarczą, z której dochody są w całości przekazywane na działalność statutową.

Paragraf 4 uchwały nr 2/2012 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Wnioskodawcy z dnia 21 sierpnia 2010r. stanowi:

1. Każdy członek Koła ma prawo zabrania na użytek własny strzelonej przez siebie sztuki zwierzyny, po zapłaceniu za nią ceny aktualnie obowiązującej w skupie, pomniejszonej o przysługujący mu rabat według zasad określonych w ust. 2 i 3. Rabat naliczony jest oddzielnie dla każdego obwodu łowieckiego.
2. Wzięcie pierwszej sztuki nie uprawnia do rabatu. Za każdą, kolejną odstawioną do skupu w 1 klasie sztukę samic i młodzieży zwierzyny płowej oraz dzików strzelonych na polowaniu indywidualnym lub zbiorowym myśliwemu przysługuje 10% rabatu doliczanego do następnych sztuk. Rabat nie przysługuje za sztuki pozyskane niezgodnie z obowiązującymi zasadami hodowli i etyki łowieckiej oraz zaleceniami WZ o oszczędzaniu wycinków i loch.
3. Po zabraniu na użytek własny strzelonej przez myśliwego zwierzyny zgromadzony rabat zostaje anulowany, a jego naliczanie rozpoczyna się od początku.
   
   

Na podstawie ww. uchwały i zgromadzonej dokumentacji Koło udziela odpowiednio naliczonych rabatów. W przypadku pozyskania przez myśliwego 10 sztuk zwierzyny następuje sprzedaż za tzw. symboliczną złotówkę. Udzielanie rabatów, w tym sprzedaż za symboliczną złotówkę, ma na celu zmobilizowanie członków Koła do realizacji planów pozyskania zwierzyny łownej (uzgodnionych corocznie z właściwymi organami administracji państwowej), szczególnie w zakresie pozyskania samic i młodzieży zwierzyny płowej oraz dzików.

Wnioskodawca jest od dnia 21 lutego 2001r. do nadal zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w zakresie podatku od towarów i usług, comiesięcznie składane są deklaracje VAT-7.

Nabywcami towarów uprawnionymi do uzyskania omawianych powyżej rabatów mogą być wyłącznie myśliwi będący jednocześnie członkami koła, którzy mogą być również powołani do pełnienia funkcji zarządczych w kole.

Opisana powyżej sprzedaż będzie każdorazowo dokumentowana fakturą VAT lub fakturą VAT wewnętrzną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka powinna być podstawa opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowane upusty cenowe są uzasadnione ekonomicznie oraz odpowiadają oczekiwanym korzyściom. Posiadana dokumentacja jednoznacznie określa, na rzecz jakiego odbiorcy w jakich okolicznościach i w jakim zakresie udzielane są upusty. Zatem podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest ostateczna cena, po zastosowaniu upustów cenowych, po jakiej dokonywana jest sprzedaż, w tym cena 1 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (…).

W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT).

Na mocy art. 29 ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Natomiast art. 29 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 9 ww. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jak stanowi art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Powołane wyżej przepisy art. 29 ust 1-4 ww. ustawy, wyrażają generalną zasadę określania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów lub usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar, bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W myśl art. 32 ust. 2 ww. ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Jak stanowi art. 32 ust. 3 ww. ustawy, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ww. ustawy, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi (art. 32 ust. 5 ww. ustawy).

Z powołanego przepisu art. 29 ustawy o VAT wynika, iż udzielenie rabatu, (o ile nie sprzeciwiają się temu przepisy prawa), jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, należy zauważyć, iż w praktyce obrotu gospodarczego przyjęto, że sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta (potencjalnego klienta) określonych warunków promocji.

Jak wynika z wniosku udzielanie rabatów, w tym sprzedaż za symboliczną złotówkę, ma na celu zmobilizowanie członków Koła do realizacji planów pozyskania zwierzyny łownej. Na podstawie uchwały i zgromadzonej dokumentacji Koło udziela odpowiednio naliczonych rabatów. W przypadku pozyskania przez myśliwego 10 sztuk zwierzyny następuje sprzedaż za tzw. symboliczną złotówkę. Nabywcami towarów uprawnionymi do uzyskania omawianych powyżej rabatów mogą być wyłącznie myśliwi będący jednocześnie członkami koła, którzy mogą być również powołani do pełnienia funkcji zarządczych w kole.

Odnosząc się do zagadnienia związanego z określeniem ceny uwzględniającej określony rabat w kontekście przepisów art. 32 ustawy, należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe i mając na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych zgodnie ze stanem faktycznym, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje.

Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności danego podmiotu.

Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy (o których mowa w art. 32 ustawy o VAT), organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Mając zatem na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, jeżeli pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcami towarów (tj. myśliwymi będącymi członkami koła łowieckiego, uprawnionymi do zakupu upolowanej zwierzyny po spełnieniu określonych warunków w cenie uwzględniającej określony rabat lub za cenę 1 zł), nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług, w tej sytuacji określając podstawę opodatkowania Wnioskodawca powinien jako obrót przyjąć kwotę faktycznie należną z tytułu sprzedaży przedmiotowej zwierzyny łownej, pomniejszoną o kwotę należnego podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest ostateczna cena, po zastosowaniu upustów cenowych, po jakiej dokonywana jest sprzedaż, w tym cena 1 zł, należało uznać za prawidłowe, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek określonych w art. 32 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem ORD-IN zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.