Na podstawie przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.), po rozpatrzeniu złożonego przez Pana wniosku z dnia 1.12.2004 r. (data wpływu 2.12.2004 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ustalania wartości początkowej oraz dokonywania amortyzacji środka trwałego nabytego po zakończeniu umowy leasingu, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zamościu wyjaśnia:

1. Według przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w wykonywanej działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu z dnia 21.09.2001 r. zawartej na okres 36 miesięcy używał Pan środek trwały – koparko – ładowarkę, która przez cały okres umowy pozostawała własnością finansującego. Wartość przedmiotu leasingu strony umowy określiły na 44 440,98 EURO. Finansujący zastrzegł sobie w umowie na czas trwania leasingu prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych i umorzeniowych od tego składnika majątku. Opłaty z tytułu leasingu ponoszone w okresie trwania umowy zaliczał Pan do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej. Po zakończeniu umowy leasingu, na podstawie faktury VAT wystawionej w dniu 28.09.2004 r. nabył Pan na własność przedmiot zakończonej umowy leasingu za kwotę 19.738,58 zł netto, co odpowiadało 10% wartości przedmiotu leasingu.
W powyższej sytuacji wątpliwości Pana budzi to w jaki sposób winien Pan ustalić wartość początkową koparko – ładowarki dla celów jej amortyzacji oraz to, czy ten składnik pańskiego majątku może być uznany za używany środek trwały dla którego można ustalić indywidualnie stawkę amortyzacyjną przyjmując dwuletni okres amortyzacji.
Według Pana wartość początkową tego środka trwałego należy ustalić w kwocie równej wartości przedmiotu leasingu (44 440,98 EURO) przeliczonej na złote po kursie EURO obowiązującym w dniu 28.09.2004 r.

2. Rozpatrując przedstawiony w Pana wniosku stan faktyczny z uwzględnieniem mających w nim zastosowanie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 i 8, art. 22g ust. 1 pkt 1, art. 22g ust. 3, art. 22h ust. 2, art. 22j ust. 1 pkt 1 lit. a, art 22j ust. 2 pkt 1, ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. Nr 14 poz. 176 z 2000 r. z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Za wartość początkową środków trwałych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji (Klasyfikacja Środków Trwałych) nie może być krótszy niż 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł. Środki trwałe, o których mowa w tym przepisie uznaje się za używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy. Ponadto wskazać należy, że zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. Nr 112 poz. 1317 z późn. zm.) koparko – ładowarka stanowi składnik majątku zaliczony do rodzaju 580 (grupa 5) tej klasyfikacji, obejmującego maszyny do robót ziemnych i fundamentowych.

3. Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wskazać należy, że w Pana przypadku wartość początkową środka trwałego (koparko – ładowarki) stanowi cena, po której w dniu 28.09.2004 r. nabył Pan na własność przedmiot zakończonej umowy leasingu (kwota 19.738,58 zł). Z uwagi na to, że wydatek na nabycie tego majątku został w całości poniesiony w walucie polskiej nie ma podstawy do przeliczania wartości tego wydatku z uwzględnieniem kursów jakichkolwiek walut obcych (w tym także EURO). Nabyty przez Pana składnik majątku stanowi używany środek trwały, gdyż przed jego nabyciem używał go Pan dłużej niż 6 miesięcy na podstawie umowy leasingu. Przy jego amortyzacji może być zastosowana indywidualna stawka amortyzacyjna. Okres amortyzacji środka trwałego przy zastosowaniu tej stawki może wynosić dwa lata.

4. Uwzględniając wskazane poprzednio okoliczności stwierdzić należy, że stanowisko zajęte przez Pana w tej sprawie w powołanym na wstępie wniosku nie jest zgodne z przepisami prawa podatkowego. Dotyczy to w szczególności Pańskiego stanowiska w sprawie ustalenia wartości początkowej środka trwałego bez uwzględnienia ceny zapłaconej zbywcy przy nabyciu przez Pana na własność tego majątku, ale z uwzględnieniem wartości przedmiotu leasingu określonej w umowie leasingu, wyrażonej w walucie obcej i przeliczonej na walutę polską po kursie tej waluty z dnia nabycia przez Pana własności majątku.