Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późny. zm.) w związku z pismem z dnia 17.12.2004 r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza, co następuje:

W skierowanym do organu podatkowego piśmie Podatnik wniósł o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów:

• ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535)
• ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
  
  

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że przedmiotem prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej jest produkcja oraz sprzedaż detaliczna, hurtowa i komisowa galanterii skórzanej PKD 1920Z,51 i 52. Dotychczas Podatnik na dostarczony do punktu sprzedaży towar wystawiał fakturę VAT sprzedaży i rozliczał podatek VAT i dochodowy w miesiącu wystawienia faktury, natomiast handlowcy z tych punktów sprzedaży traktowali dostarczony towar jak oddany w komis i rozliczali gotówkę dopiero po jego sprzedaży, przelewając na konto firmy gotówkę często po 3, 4 - 5 miesiącach. Powoduje to zastój finansowy firmy, gdyż nie posiadając jeszcze gotówki za dostarczony do punktów sprzedaży towar, Podatnik musi opłacić podatek VAT i dochodowy za miesiąc wystawienia faktury.

W związku z powyższym Podatnik zwrócił się z zapytaniem:

Czy może dostarczać do punktów sprzedaży towar na podstawie dokumentu WZ, a wystawiać faktury VAT sprzedaży dopiero po uzyskaniu wpłaty gotówki na konto firmy i na tej podstawie rozliczać podatek VAT i dochodowy?

Zdaniem Podatnika, naliczanie i odprowadzenie podatku VAT i podatku dochodowego dopiero po zapłacie przez kontrahentów należności spowodowałoby zlikwidowanie zastojów finansowych firmy i tym samym wzrost produkcji. Dochody budżetu państwa byłyby początkowo odprowadzane z opóźnieniem lecz po 3-4 miesiącach sytuacja unormowałaby się z pożytkiem dla obu stron.
Takie rozwiązanie zdaniem Podatnika byłoby zgodne z ustawą o VAT i podatku dochodowym.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu wyjaśnia:

Jednym z ważniejszych momentów na gruncie prawa podatkowego, jest chwila powstania przychodu. Wówczas bowiem powstaje obowiązek podatkowy a od niego w konsekwencji uzależniona jest wysokość zaliczki na podatek w danym miesiącu. Zgodnie z ogólnym określeniem zawartym w art 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176) za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne z tytułu świadczeń dokonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że przychód z działalności w rozumieniu ww. przepisu powstaje w chwili dokonania (spełnienia) świadczenia (np. wykonania usługi) objętego umową, przy czym dla określenia powstania chwili przychodu bez wpływu pozostaje okoliczność, czy zapłata należności za świadczenie została rzeczywiście otrzymana, a jeżeli tak - to czy przed, czy po dokonaniu świadczenia o którym mowa wyżej.

Od dnia 01.01.2003 r. moment powstania przychodu z działalności gospodarczej został określony ustawowo, uczyniono to dodając do ustawy przepisy art. 14 ust. 1c-1f. Ogólna zasada memoriałowa mówiąca, że przychodem są kwoty należne (u podatników podatku od towarów i usług- kwoty netto), choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont nadal obowiązuje. Jednakże ustawodawca zlikwidował rozbieżności dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego, w podatku dochodowym i w podatku od towarów i usług, wynikające z tego samego zdarzenia gospodarczego.

Datą powstania przychodu od 01.01.2003 r. jest zatem co do zasady, dzień wystawienia faktury (rachunku) nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło:

• wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych oraz dostarczenie wszelkiej postaci energii,
• wykonanie usługi,
• otrzymanie zapłaty za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.
  
  

Podatnik podatku od towarów i usług niekorzystający ze zwolnienia z tego podatku, który prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i w związku z tym ewidencjonuje przychody w dacie wystawienia faktury, będzie uzyskiwał przychód w dniu wystawienia faktury. Jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w przepisach, datą powstania przychodu będzie dzień, w którym faktura powinna być wystawiona.

Jeżeli zdarzenie powodujące powstanie przychodu następuje w grudniu roku podatkowego, a faktury dotyczące tych zdarzeń zgodnie z odrębnymi przepisami, zostaną wystawione w roku następnym, datą powstania przychodu będzie ostatni dzień roku podatkowego, w którym miały miejsce te zdarzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia prawne organ podatkowy nie podziela stanowiska pytającego. Datą powstania przychodu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło wydanie rzeczy.

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy w tym podatku powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.
W art. 19 ust. 4 ww. ustawy postanowiono, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Regulacja ta nie uchyla zasady, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, lecz wynika z niej, że w przypadku gdy podatnik jest zobligowany do udokumentowania wydania towaru (wykonania usługi) fakturą, to obowiązek podatkowy przesuwa się z chwili wydania towaru ( wykonania usługi ) na chwilę wystawienia faktury.
Zgodnie z § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 17 i § 18.

Zatem w świetle powyższego na kwestię prawidłowego i terminowego zadeklarowania podatków wpływa wyłącznie prawidłowe ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego, czyli określenie kiedy dana transakcja powoduje skutek w postaci obowiązku wyliczenia oraz zapłacenia od niej należnych podatków. Ustalenie tego momentu pozwala Podatnikowi na przypisanie podatku od danej transakcji do właściwego okresu rozliczeniowego (miesiąca, kwartału) i jego terminowego zadeklarowania (art. 99 ustawy), a w konsekwencji prawidłowego rozliczenia.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia prawne, organ podatkowy nie podziela stanowiska podatnika w zakresie istnienia w przedmiotowej sprawie innych terminów do wystawienia faktur VAT jak i odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług podatków niż wskazane w niniejszej informacji przez tutejszy organ podatkowy.

Niniejszej informacji udzielono według stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień udzielenia odpowiedzi.