Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik jest radcą prawnym zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednocześnie występuje w charakterze pełnomocnika procesowego przed sądami. Podatnik na podstawie umów zlecenia udziela porad prawnych, przygotowuje projekty umów, statutów lub dokonuje rejestracji. Powyższe umowy zawierają każdorazowo warunki co do przedmiotu zobowiązania, czasu wykonania, wynagrodzenia i terminu zapłaty. Podatnik kwalifikuje przychody z uzyskiwanych umów zlecenia i o dzieło, jako przychody z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz.535), Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cele lub rezultat takiej działalności. Natomiast w ust. 2 w/w przepisu, przez działalność gospodarczą dla potrzeb niniejszej ustawy rozumie się wszelką działalność producentów handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Jednocześnie w ust. 3 pkt 2 i 3 stwierdza się, iż za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się:

- czynności wykonywanych przez osobę fizyczną na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy;

- czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywanych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 w/w ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Tut. organ podatkowy stwierdza zgodnie z przepisem art. 15 ust. 3 pkt 3, aby działalność wykonywana osobiście nie stanowiła samodzielnej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, konieczne jest, aby pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym czynności, o którym mowa wyżej – istniały więzy prawne tworzące stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecone czynności. Ponadto z przepisu wynika, iż te prawne więzy tworzące stosunek prawny dotyczyć muszą:

- warunków wykonywanych czynności

- wynagrodzenia

- odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności

W ocenie tut. organu podatkowego dla uznania, że wyżej wymienione warunki zostały spełnione, niezbędna jest ich indywidualizacja w treści stosunku prawnego łączącego podmioty. Brak odpowiedzialności zlecającego w związku z wykonaniem czynności w ramach umowy zlecenia, kwalifikuje zleceniobiorcę jako podatnika podatku VAT.

Powołany przez podatnika rodzaj odpowiedzialności, jako odpowiedzialność mocodawcy za działanie pełnomocnika co do zasady nie wyklucza odpowiedzialności zleceniobiorcy za szkodę wyrządzoną działaniem w ramach umowy zlecenia. Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy wynika, że jeżeli istnieje stosunek prawny, w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, to wtedy nie są to usługi w rozumieniu ustawy o VAT, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Chodzi więc o taki stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, który wykazuje cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciążenie zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności oraz podporządkowanie usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności, jak również określenie wynagrodzenia.

Powyższe powoduje, iż w sytuacji, gdy czynności wykonywane przez Pana jako zleceniobiorcę mieszczą się w granicach przychodu zgodnie z brzmieniem art. 13 pkt 2 - 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie spełnione zostaną kumulatywnie warunki, o których mowa powyżej, wówczas nie znajdzie zastosowania przepis zawarty w art. 15 ust. 1, co oznacza, iż nie stanie się pan w tym zakresie podatnikiem w rozumieniu ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. W przypadku natomiast niespełnienia któregokolwiek z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług czynności wykonywane na podstawie umowy zlecenia podlegają opodatkowaniu tym podatkiem w stawce 22 % (art. 41 ust. 1 ustawy). W związku z tym każda umowa zlecenia zawarta przez Pana powinna podlegać odrębnej analizie pod kątem spełnienia powyższych warunków.

Tut. Organ podatkowy stwierdza, iż przychody uzyskiwane przez radców prawnych z tytułu umów zlecenie (dzieło) oraz zwrot kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, mieści się w grupie czynności, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Przychodami z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), są przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, na zlecił wykonanie określonych czynności (...). Powyższy przepis odnosi się do przepisów szczególnych, którymi niewątpliwie jest ustawa – Prawo o adwokaturze.

Jednocześnie obowiązek wykonania czynności w zakresie pomocy prawnej udzielonej z urzędu uwarunkowany jest ponadto obowiązkiem zawodowym ciążącym na adwokacie lub radcy prawnym wynikającym ze specyfiki zawodu, z tych względów, przychody z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu zaliczane są do kategorii przychodów wykonywanych osobiście, powstałych w wyniku więzi prawnej wynikającej ze zlecenia pomocy prawnej z urzędu przez sąd lub prokuratora. Taka więź prawna prowadzi do jednoznacznego wniosku, że przychody takie są uznane za przychody z tytułu wykonywania samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i jako takie podlegają opodatkowaniu.