W związku z wątpliwościami Spółki „czy usługi rozbiórki mięsa wykonane przez firmę X na terenie Niemiec a fakturowane na Y, jako stronę kontraktu niemieckiego, mają być opodatkowane podatkiem VAT”, należy podkreślić, iż zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z ust. 2 cyt. artykułu 5 czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Ponadto, stosownie do postanowień ust. 3 przepisy ust. 1 stosuje się również do towarów, o których mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Analiza regulacji prawnych cytowanej powyżej ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, iż kwalifikowanie miejsca świadczenia usługi nie jest bezwzględnie związane z miejscem faktycznego wykonania, lecz zależy od jej charakteru, a niejednokrotnie również od statusu podatkowego usługodawcy i usługobiorcy. I tak, w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2–6 i art. 28. Pomimo generalnego charakteru wskazanej powyżej normy, ma ona zastosowanie w sytuacji, gdy nie znajdą zastosowania liczne regulacje szczególne. W celu prawidłowego określenia miejsca świadczenia usługi rozbiórki mięsa należy dokonać klasyfikacji przedmiotowej usługi do określonej kategorii usług. I tak, katalog usług na rzeczowym majątku ruchomym obejmuje m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z rzeczami ruchomymi, ich instalację, montaż i demontaż, przetwarzanie i uszlachetnianie. Przepisy cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia “ruchomy majątek rzeczowy”. W tej sytuacji należy odnieść się do przepisów ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W powołanym powyżej akcie prawnym w sposób precyzyjny określono w art. 46 kategorię nieruchomości, nie wprowadzono natomiast pozytywnej definicji rzeczy należy więc posłużyć się zasadą, że to co jest rzeczą w rozumieniu art. 45, a nie jest nieruchomością, uznane będzie za rzecz ruchomą. W myśl powołanego art. 45, rzeczami, w rozumieniu kodeksu cywilnego, są tylko przedmioty materialne. Przepis ten zawiera definicję rzeczy w znaczeniu techniczno – prawnym, a więc jako przedmiotu stosunków cywilnoprawnych. Rzecz taka musi charakteryzować się następującymi cechami: jest przedmiotem materialnym, stanowi przedmiot wyodrębniony, może samodzielnie występować w obrocie. Powyższą definicję można odnieść również do “ruchomego majątku rzeczowego”, mimo iż pojęcie to nie jest tożsame z pojęciem “rzeczy ruchomej”. W związku z powyższym, zdaniem tut. organu, usługi rozbiórki mięsa mieszczą się w kategorii usług na rzeczowym majątku ruchomym. W świetle powyższych okoliczności, w związku z regulacją szczególną zawartą w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d cytowanej powyżej ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem świadczenia tych usług, co do zasady, jest miejsce, gdzie usługi te są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem jednak postanowień art. 28. Zgodnie z treścią art. 28 ust. 7 w przypadku usług, o których mowa powyżej, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Zgodnie z oświadczeniem Spółki towary po wykonaniu na nich usług nie są wywożone z terytorium Niemiec tj. z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane, nie zostaje zatem spełniony warunek, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 28 ust. 7 ustawy o VAT, tak więc w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie reguła wyrażona w treści art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d cytowanej ustawy, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym jest miejsce, gdzie usługi te są faktycznie świadczone (Niemcy) i zgodnie z ustawodawstwem tego kraju należy dokonać rozliczenia podatku od tej usługi. Świadczenie przedmiotowej usługi nie będzie zatem podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Należy w tym miejscu podkreślić, iż w myśl art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepis ust. 1 artykułu 106 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni w sytuacji, gdy miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze, świadczenie przedmiotowych usług winno być udokumentowane fakturą, którą należy wystawić z uwzględnieniem postanowień § 30 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971). Zatem stanowisko Spółki, zdaniem tut. Organu, nie jest prawidłowe.