Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż Spółka wydzierżawiła innej spółce grunty rolne na okres 10 lat. Płatność została ustalona na poziomie cen skupu pszenicy ogłaszanej każdego roku przez GUS i płatna jest każdego roku w ratach: do 28.02 oraz do 31.08. Przedmiot dzierżawy w pierwszych 2 latach jest przekazany dzierżawcy „bezpłatnie” ze względu na to, iż poniesie on koszty m.in. odchwaszczania, wapnowania, melioracji. Koszty podatku rolnego ponosi natomiast wydzierżawiający. W pozostałych latach ustalono czynsz pieniężny, a koszt dzierżawionych nieruchomości przechodzi na dzierżawcę.

Na tle takich okoliczności podatnik formułuje stanowisko, iż dzierżawy „bezpłatnej” obowiązującej w pierwszych 2 latach umowy, nie można traktować jako nieodpłatnego udostępnienia, a tym samym nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu, bowiem w tym okresie dzierżawca poniesie koszty przywrócenia odpowiedniej jakości dzierżawionym gruntom.

Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie normy prawa podatkowego zawarte w art. 7 ust. 1 i 2 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Według przepisu art. 7 ust. 1 i 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został osiągnięty, zaś dochodem jest - z zastrzeżeniem art. 10 i 11 ustawy nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, za przychód z nieruchomości udostępnionych nieodpłatnie w całości lub w części do używania innym osobom prawnym i fizycznym oraz jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej uważa się równowartość czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości, ustaloną na podstawie przeciętnej wysokości czynszów stosowanych w danej miejscowości przy najmie lub dzierżawie nieruchomości tego samego rodzaju.

Nieruchomość sama w sobie nie stanowi jednak źródła normatywnego przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym, a więc nie jest źródłem dochodu. Powstanie dochodu nie jest związane bowiem z samym posiadaniem nieruchomości, lecz z dokonywaniem przez władającego tą nieruchomością czynności faktycznych lub prawnych, które stanowiąc faktyczny przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym, są źródłem normatywnego przedmiotu opodatkowania, a więc dochodu. Do czynności tych zaliczyć można np. użyczenie, najem, dzierżawę.

W przedstawionej sytuacji, w okresie pierwszych dwóch lat trwania umowy, jak wynika z pisma podatnika i przedłożonego faksu tej umowy używający grunty rolne użytkuje je bezpłatnie (par. 3 ust. 1) nie ponosząc również kosztów będącej przedmiotem umowy nieruchomości (par. 4 ust. 1).

Oceniając zatem przedmiotową umowę dzierżawy na gruncie przepisów prawa podatkowego tj. art. 13 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy wskazać, iż z powodu braku zapłaty czynszu przez okres pierwszych dwóch lat trwania umowy posiada ona w tym okresie cechy nieodpłatnego świadczenia, które stanowi przychód do opodatkowania.

Nie można zdaniem urzędu uważać za odpłatność z tytułu udostępnienia przedmiotu używania nałożony umową na korzystającego obowiązek poniesienia nakładów na odchwaszczanie, wapnowanie i melioracje. Nie jest to bowiem świadczenie za udostępnienie lecz za zapewnienie odpowiedniej jakości gruntów służące pobieraniu z nich założonych pożytków, przez dzierżawcę, a nie wydzierżawiającego.