Ad 1), 2) Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) – zwanej dalej ustawą - przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Z punktu widzenia prawa podatkowego prawo użytkowania wieczystego gruntu jest wartością niematerialną i prawną – art. 16c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Jak z tego wynika na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług przeniesienia prawa użytkowania wieczystego jest usługą podlegającą opodatkowaniu.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Urząd Miasta jest organem władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy. Przeniesienie prawa użytkowania wieczystego oraz ustalanie opłat odbywa się na podstawie ustawy z dn. 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r., Nr 46, poz. 543 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 27 tej ustawy sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa w drodze umowy wymaga wpisu w księdze wieczystej. Art. 71 ust. 1 stanowi, iż za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Zgodnie z ust. 4 opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego. Jak wynika z powyższego opłaty roczne stanowią ekwiwalent ekonomiczny oddania gruntu w użytkowanie wieczyste. Urząd Miasta oddając grunty w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy cywilnoprawnej i pobierając z tego tytułu opłaty roczne wykonuje usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w ocenie tutejszego organu opłata roczna za wieczyste użytkowanie gruntu, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami określona w drodze decyzji administracyjnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Podlega natomiast opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22% - art. 41 ust. 1 ustawy - opłata roczna za wieczyste użytkowanie gruntów określona na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej.

Dla przenoszenia opłat rocznych na następców prawnych nieruchomości – tj. kontynuatorów prawa użytkowania wieczystego, w formie aktu notarialnego (umowy cywilnoprawnej) przepisy ustawy przewidują, w zależności od rodzaju budynku, budowli lub ich części oraz w zależności od czasu jaki upłynął od zakończenia budowy, zwolnienie od podatku, stawkę 7% lub 22%. Zwolnienie od podatku VAT dotyczy zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0% (§ 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Z kolei obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 7% stosuje się na podstawie § 5 ust. 7 w/cyt. rozporządzenia również do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są opodatkowane stawką 7%.

Zwolnienie od podatku VAT i preferencyjne stawki podatku wynikają z wyżej wymienionych przepisów wykonawczych w przypadku świadczenia usług zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu. W przypadkach, które nie zostały wymienione w przepisach powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 27.04.2004 r. ma zastosowanie stawka podstawowa podatku VAT w wysokości 22% określona w art. 41 ust. 1 ustawy. Na podstawie przepisu § 3a wyżej cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 27.04.2004 r. dodanego rozporządzeniem Ministra Finansów z dn. 23.06.2004 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 145, poz. 1541), w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu.

Ad 3) Zgodnie z postanowieniami art. 2 ust. 6 i art. 7 ustawy o VAT, dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W art. 29 ust. 5 ustawy zaznaczono, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem prawo użytkowania wieczystego gruntu podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla posadowionego na danym gruncie budynku.

Ad 4) Od 1 maja 2004 r. towary zostały zdefiniowane jako rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystce publicznej, a także grunty. Zgodnie z powyższym od 1 maja 2004 r. sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Sposób opodatkowania gruntu jest zróżnicowany – w przepisach obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług – w zależności od rodzaju gruntu oraz od rodzaju budynku, na którym jest posadowiony – art. 29 ust. 5 ustawy.

Ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta dostawa (sprzedaż): terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę; gruntu, na którym posadowiony jest budynek używany korzystający ze zwolnienia z VAT. Budynki i budowle lub ich części podlegają zwolnieniu, jeżeli od końca roku w którym zakończono budowę tych obiektów minęło co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 1 pkt 2 z uwzględnieniem art. 43 ust. 6 ustawy). Zwolnieniu podlega również grunt, ponieważ zgodnie z art. 29 ust. 5 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się gruntu, czyli cała wartość transakcji objęta została zwolnieniem od podatku.

Opodatkowaniu według stawki 7% podlega dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek mieszkalny opodatkowany według stawki 7%. Zgodnie bowiem z cytowanym powyżej art. 29 ust. 5, grunt podlega opodatkowaniu taką samą stawką podatku VAT jaką opodatkowany będzie budynek.

Opodatkowaniu według stawki 22% podlega: dostawa gruntu budowlanego i gruntu przeznaczonego pod zabudowę, bez względu na to, co w przyszłości ma być wybudowane na tym gruncie (obiekt mieszkalny czy użytkowy); dostawa gruntu, na którym posadowiony jest obiekt użytkowy, podlegający opodatkowaniu według stawki 22%. Zatem w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są niezabudowane grunty budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, wówczas ma zastosowanie stawka podstawowa podatku VAT w wysokości 22%, określona w art. 41 ust. 1 ustawy.