INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu 18 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest wspólniczką w spółce cywilnej opodatkowanej na zasadach ogólnych z podatkową księgą przychodów i rozchodów. Spółka ta zajmuje się prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek, sprzedażą detaliczną i hurtową art. przemysłowych oraz kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek. Właśnie z tym ostatnim zakresem prowadzonej działalności związane jest zagadnienie będące przedmiotem interpretacji indywidualnej. W grudniu 2006 r. Spółka nabyła działki budowlane z zamiarem dalszej ich odsprzedaży. Tereny te przeznaczone pod budownictwo, nie posiadały uzbrojenia w sieć wodociągową i kanalizacyjną jednakże sieć ta znalazła się w planach przedsiębiorstwa sp. z o.o., ale z uwagi na brak funduszy na realizację tego przedsięwzięcia, bardzo oddalonych w czasie. Działając w ramach zwykłego zarządu posiadanymi nieruchomościami, stanowiącymi swoistego rodzaju towar handlowy, dążąc do ich zbycia wspólnicy spółki cywilnej zorientowali się, iż sprzedaż działek bez możliwości podłączenia się do sieci wodociągowej nie będzie możliwa, wobec czego podjęli decyzję o jej wybudowaniu. Z tego tytułu zostały poniesione znaczne nakłady. Wydatki te, jako powiązane z działkami budowlanymi przeznaczonymi do dalszej odsprzedaży i poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nie wymienione w art. 23 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały zaewidencjonowane po stronie kosztów uzyskania przychodów, jako zwiększające wartość nabytych wcześniej nieruchomości. Nabywcy działek podłączyli się do wybudowanej przez spółkę sieci wodociągowej i podpisali umowy ze Spółką z o.o., która obecnie za pomocą sieci stanowiącej własność spółki realizuje dostawę wody i dąży do tego, aby wspólnicy spółki cywilnej dokonali nieodpłatnego przekazania (darowizny) wybudowanej sieci wodociągowej na rzecz Spółki z o.o. - nie będącej organizacją pożytku publicznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jak rozliczyć ewentualną darowiznę...

Czy po stronie kosztów uzyskania przychodów należy wystornować zaewidencjonowane wcześniej koszty wybudowania sieci wodociągowej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, kosztem podatkowym może być wyłącznie darowizna artykułów spożywczych (z wyjątkiem darowizny alkoholi) przekazanych na cele organizacji pożytku publicznego. Wspólnicy spółki cywilnej planują przekazać sieć wodociągową, a okoliczność ta decyduje, że darowizny tej nie można zaliczyć do kosztów. Z uwagi na fakt, przekazania towaru ujętego już w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w momencie jego darowizny należy dokonać storna zaewidencjonowanej wcześniej kwoty, poprzez zapis z minusem. Tym samym zmniejszone zostaną koszty uzyskania przychodu działalności gospodarczej o wartość przekazanej w formie darowizny sieci wodociągowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, wymienionym w przepisie art. 23 ustawy. Wydatek musi być także należycie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem przez podatnika jego celowości i związku z przychodem jak i prawidłowym udokumentowaniem. To na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia obciążenia podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą m. in. w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek spółka cywilna, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem wybudowała na zakupionej nieruchomości przyłącze do sieci wodociągowej. Obecnie zamierza przyłącze to przekazać nieodpłatnie Spółce z o.o., zajmującej się zaopatrzeniem nabywców działek w wodę.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) realizację budowy oraz rozbudowy urządzeń wodociągowych obowiązane są zapewnić przedsiębiorstwa wodno - kanalizacyjne.

W myśl art. 31 ust. 1 tej ustawy osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo - kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie. W przypadku przekazania infrastruktury przez podmiot, który ją wybudował, niezależnie od charakteru tego przekazania, wydatki poniesione na budowę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Wynika to m.in. z faktu, że do kosztów przedsięwzięcia inwestycyjno - budowlanego zalicza się koszty wykonania sieci i przyłączy technicznych, koszty wykonania urządzeń i obiektów budowlanych związanych z budynkami mieszkalnymi oraz koszty wykonania niezbędnego zakresu uzbrojenia terenu.

Zgodnie z umową darowizny określoną w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny jest więc nieodpłatność, która oznacza, że darczyńca nie oczekuje świadczenia wzajemnego ze strony osoby obdarowanej. Darowizna jest czynnością prawną jednostronnie zobowiązującą.

Natomiast w przypadku nieodpłatnego przekazania infrastruktury technicznej na rzecz przedsiębiorstwa wodociągowo – kanalizacyjnego, nie ma podstaw do przyjęcia, że będzie to darowizna. Przekazanie infrastruktury nie ma bowiem na celu obdarowania kogokolwiek, ale jest niezbędne do uzyskania dostępu do mediów i korzystania ze świadczeń przez podmiot, który dokonuje przekazania. Nie można zatem uznać działań Wnioskodawcy za czynność jednostronną, wykonywaną bezinteresownie.

W przypadku kiedy podatnik faktycznie poniesie wydatek, wykaże związek wydatku z uzyskanym przychodem i udowodni fakt poniesienia kosztów w sposób nie budzący wątpliwości, a wydatek ten nie mieści się katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu o którym mowa w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to może uznać konkretny wydatek za koszt uzyskania przychodu.

Jednakże podkreślić należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Reasumując, biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawione przepisy prawa podatkowego uznać należy, iż koszty poniesione przez spółkę cywilną, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, na budowę przyłącza wodociągowego przekazanego nieodpłatnie Spółce z o.o. mogą stanowić koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że wydatek ten został faktycznie poniesiony. Nieodpłatne przekazanie ww. sieci wodociągowej, nie stanowi darowizny o której mowa w art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny, wobec czego nie mieści się w wyłączeniu o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zatem, wydatki poniesione z tytułu wybudowania sieci wodociągowej, nieodpłatnie przekazanej Spółce z o.o. – stosownie do udziału w zysku spółki – będą stanowiły dla Wnioskodawczyni koszty uzyskania przychodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.