Pisemna informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, o których stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.).

Pismem z dnia 13 sierpnia 2004 r. (wpłynięcie do tut. Urzędu w dniu 16 sierpnia 2004r.) Spółka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie korekty deklaracji podatkowej w związku z otrzymaniem dokumentów potwierdzających eksport towarów, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Spółka wykonała zamówienie dla kontrahenta z Norwegii. Elementy zamówienia zostały wykonane etapowo od I do V 2004r. i tak zostały wystawione faktury VAT. Urządzenia były dostarczane na nadbrzeże w Szczecinie, skąd nabywca miał je odebrać. Kontrahent nie odbierał towaru na bieżąco, dlatego nie dokonywano odprawy celnej. Obrót z ww. faktur został wykazany w deklaracjach VAT-7 ze stawką 22%, właściwą dla sprzedaży krajowej. W lipcu Spółka otrzymała dokument SAD potwierdzony przez Urząd Celny w Szczecinie. Wątpliwości Spółki dotyczą sposobu dokonania korekty podatku należnego wykazanego w wystawionych fakturach.

Zdaniem Spółki powinna ona dokonać korekty deklaracji podatkowych za miesiące, w których został wykazany VAT należny ze stawką 22% i deklaracjach za te miesiące wykazać sprzedaż eksportową ze stawką 0%.

Tutejszy organ podatkowy po przeanalizowaniu stanu faktycznego w sprawie, wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z przepisem zawartym w art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993r Nr 11 poz. 50 z późn. zm.), obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004r - przez eksport towarów rozumiało się potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów z polskiego obszaru celnego w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 6 ww. ustawy obowiązek podatkowy w eksporcie powstawał z chwilą potwierdzenia przez graniczny urząd celny wywozu towarów poza granicę Rzeczpospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 18 ust. 3 cyt. ustawy w eksporcie towarów stawka podatku wynosiła 0%, pod warunkiem prowadzenia ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 ustawy. Ww. stawkę stosowało się, o ile podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza granicę Rzeczpospolitej Polskiej. Jeżeli powyższy warunek nie został spełniony, zgodnie z art. 18 ust. 5 ww. ustawy, podatnik nie wykazywał tej sprzedaży w ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 za dany miesiąc, lecz w miesiącu następnym.

W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w art. 18 ust. 5 ww. ustawy zastosowanie miały stawki właściwe dla sprzedaży towaru w kraju. Warunkiem stosowania przepisu art. 18 ust. 5 było posiadanie dokumentu celnego wystawionego przez wewnętrzny urząd celny (art. 18 ust. 6 ustawy). Również przepis art. 18 ust. 7 dawał podatnikowi prawo do dokonania korekty podatku należnego od dokonanej sprzedaży, w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał on dokument potwierdzający wywóz towaru poza granicę Rzeczpospolitej Polskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 5.

Natomiast, obecnie zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) - zwaną dalej „ustawą", obowiązującej od 1 maja 2004r. przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:

1. dostawcę lub w jego imieniu, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

W eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty, w myśl art. 19 ust. 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 6. ustawy stawkę podatku 0 % stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. W myśl art. 41 ust. 7 ustawy jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. „Odroczenie" opodatkowania dostawy do następnego miesiąca może mieć zastosowanie tylko wówczas, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu towaru (zgodnie z art. 41 ust. 8 ustawy). W przypadku gdy towar opuścił firmę i w ciągu 2 miesięcy nie wszczęto procedury wywozu, dostawę należało opodatkować w miesiącu jej dokonania.

W myśl art. 41 ust. 11 ustawy stawkę podatku 0% stosuje się również do eksportu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) (gdy wywóz dokonywany jest przez nabywcę) jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Przepis art. 41 ust. 9 ustawy stanowi, iż otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazał dostawę towarów.

Ze względu na to, że z dniem 1 maja 2004r. weszły w życie przepisy nowej ustawy o VAT konieczne było uregulowanie kwestii dotyczących zdarzeń przejściowych. Jednym z takich zdarzeń jest właśnie eksport towarów dokonany przed 30 kwietnia 2004r. a potwierdzony przez urząd celny dokumentem otrzymanym po tej dacie. I tak, zgodnie z art. 149 ust. 2 ustawy w przypadku, o którym mowa w art. 18 ust. 4-7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz.U. z 1993r Nr 11 poz. 50 z późn. zm.), otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium kraju po dniu 30.04.2004r. upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej sprzedaży w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokument ten otrzymał.

Reasumując powyższe oraz stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę stwierdzić należy, iż w przypadku eksportu dokonanego do 30 kwietnia 2004r. i otrzymaniu dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium kraju po tej dacie korekty podatku należnego należy dokonać w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokument ten Spółka otrzymała, natomiast w stosunku do eksportu dokonanego po 1 maja 2004r. kwotę podatku należnego od zrealizowanej sprzedaży należy skorygować w złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazał dostawę towarów ze stawkami krajowymi.

Korekty podatku należnego należy dokonać tylko wówczas, gdy podatnik ze względu na brak wymaganych przepisami prawa dokumentów nie miał możliwości zastosowania stawki preferencyjnej 0% i opodatkował transakcję stawką krajową.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, że powyższa informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego obowiązuje jedynie w zakresie zadanego przez Spółkę zapytania i w przedstawionym stanie faktycznym oraz jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym tylko w przypadku przedstawienia przez Spółkę rzeczywistego stanu faktycznego sprawy.