INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15.05.2012r. (data wpływu 21.05.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 21.05.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pracownik spółki z o.o. zatrudniony wcześniej na umowę o pracę został następnie udziałowcem i członkiem zarządu Spółki. Z tytułu powołania otrzymuje wynagrodzenie jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 7 updof. Wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę jest opodatkowane i podlega składkom ZUS, wynagrodzenie z tytułu powołania jest opodatkowane wg progresywnej skali podatkowej (bez składek ZUS). Jednocześnie w/w osoba prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zwanej dalej firmą członka zarządu) będzie wykonywać usługi reklamy i marketingu dla Spółki, której jest udziałowcem, członkiem zarządu i pracownikiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zakaz wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy faktur wystawionych przez firmę członka zarządu na rzecz Spółki...
2. Czy kwoty wynikające z faktur wystawianych przez firmę członka zarządu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji są przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W celu ustalenia, co może być kosztem uzyskania przychodu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością należy rozważyć treść przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ spółka z o.o. jest osobą prawną i podlega pod rygory tej ustawy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: - wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego;

• wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.
  
  

Z powyższych przepisów wynika, że kosztami uzyskania przychodów nie mogą być jednostronne świadczenia na rzecz udziałowców. W treści ustawy brak jest wyjaśnienia co oznacza pojęcie „jednostronne świadczenie, ale wydaje się, że jest to czynność, w której tylko jedna tylko ze stron jest zobowiązana do świadczenia - w konsekwencji należy uznać, że tylko takie czynności nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. W przypadku świadczeń ekwiwalentnych na rzecz udziałowców można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a u.p.d.o.p. dotyczy wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych oraz organów stanowiących osób prawnych, w związku z powyższym nie ma on zastosowania w przedmiotowej sytuacji.

W konsekwencji należy uznać, że faktury wystawiane przez firmę członka zarządu wykonującą usługi dotyczące reklamy i marketingu na rzecz Spółki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Płatności wynikające z faktur są poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę i nie zostały wymienione w treści art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. zawierającego katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.