Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie normy prawa podatkowego zawarte w przepisach art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14 ust. 2 pkt 1 oraz art. 24 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Jednym ze źródeł przychodów jest działalność gospodarcza – art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast art. 14 cyt. ustawy określa moment postania przychodu. Zaś pkt 1 lit. c ust. 2 art. 14 stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących wartościami niematerialnymi i prawnymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych....

Zatem w przypadku sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych, ma zastosowanie art. 24 cyt. ustawy. Z ust. 2 wynika iż dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust.2 pkt 1,wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Opodatkowanie przychodów ze sprzedaży znaków towarowych może odbywać się poprzez opodatkowanie przychodu lub przyjęcie za podstawę opodatkowania dochodu przy czym dochód ten może być ustalany w różny sposób w zależności od tego czy osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą czy też nie. W omawianym przypadku mamy do czynienia z osobami, które prowadzą działalności gospodarczą jako wspólnicy spółki. Zatem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w przypadku osiągnięcia przychodu ze sprzedaży znaku towarowego obowiązane są przyjąć za podstawę opodatkowania uzyskany z tego tytułu dochód.

Przychód ten łączony jest z pozostałymi przychodami i rozliczany z potrąceniem kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności w okresach miesięcznych – poprzez system zaliczek na podatek (art. 24 ust. 2 oraz art. 44 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łomży stwierdza, że wspólnikom xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx nie przysługują zryczałtowane koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu.