Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r, Nr 14 poz. 176 jednolity tekst ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30, oraz art. 30a-30c stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 5c, 6, 8, ust 10-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Na podstawie art. 26 ust 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu, a kwotą 100,00 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7,8 i 14. Dowodem potwierdzającym rodzaj i wysokość wydatków poniesionych na zakup leków jest rachunek wystawiony przez aptekę. Kwotę podlegającą odliczeniu oblicza się w ten sposób, że od kwoty faktycznie poniesionych w danym miesiącu wydatków odejmuje się 100,00 zł. Dopiero wyliczona w ten sposób różnica podlega odliczeniu. Podatnik nie może odliczać wszystkich zakupionych leków

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 listopada 1998 r. (III S.A. 1044/97, niepublikowany), stwierdził, że warunkiem dopuszczającym odliczenie wydatków na leki jest posiadanie zaświadczenia lekarza specjalisty o konieczności stosowania określonych leków przez osobę niepełnosprawną. Sąd uzasadniał, że z treści przepisu „jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo)” wynika jednoznacznie, iż warunkiem dopuszczającym odliczenie wydatków na leki jest posiadanie zaświadczenia lekarza specjalisty o konieczności stosowania określonych leków przez osobę niepełnosprawną.

Jak z powyższego wynika roli zaświadczenia nie może spełniać wystawiona przez lekarza recepta. Wydatki o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków) odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W czasie obowiązywania przepisów traktujących o ulgach rehabilitacyjnych miały miejsce zmiany przepisów dotyczących orzekania o stopniach niepełnosprawności. W szczególności zmianie uległy nazwy stopni niepełnosprawności. Dlatego też przepis art. 26 ust 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ilekroć w przepisach mówi się o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Odrębnymi przepisami dotyczącymi orzekania o niepełnosprawności są przepisy:

• rozdziału 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 776 ze zm.),
• rozdziału 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1988 r., Nr 162, poz. 1118 ze zm.).

Wydawane obecnie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności nie zawierają już określenia jednej z trzech grup inwalidztwa. Przepis art. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776 z późn. zm.) zastąpił grupy inwalidztwa trzema stopniami niepełnosprawności: znacznym, umiarkowanym i lekkim. Nie oznacza to jednak, iż osoby z orzeczeniami wydanymi przed zmianą przepisów utraciły prawo do tej ulgi. Wskazuje na to art. 26 ust 7 g, który stanowi, że odliczenie o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również, w przypadku gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Niektóre wydatki na cele rehabilitacyjne mogą być odliczone tylko wtedy, gdy dotyczą osoby zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa - wymienia je art.26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ulga na leki natomiast, przysługuje również osobom mającym przyznaną III grupę inwalidzką.Biorąc zatem pod uwagę powyższe oraz stan faktyczny przedstawiony w piśmie, jeżeli będzie Pan ponosił w 2004 r. wydatki na zakup leków oraz spełnia warunki określone powyżej, przysługują Panu odliczenia od dochodu wydatków poniesionych z tego tytułu na cele rehabilitacyjne.