W odpowiedzi na wniosek z dnia 20.05.2004 r. (wpływ do tut. Urzędu 21.05.2004.) o wydanie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego oraz w nawiązaniu do pisma nr US72/ROP1/423/415/MP/04 z dnia 07.05.2004 r. tutejszego organu podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, działając w trybie art. 14a. § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

Jak wynika z przedmiotowego wniosku oraz akt sprawy, pismem z dnia 08.03.2004 r. (wpływ do tut. Urzędu 09.03.2004.) Spółka zwróciła się z pytaniem, czy w przypadku zwrotu kaucji rozliczonej w walucie, która pobierana była wcześniej w złotych po przeliczeniu z waluty obcej według średniego kursu NBP, wystawienie faktury korygującej, której podstawą będzie obniżenie wartości kontraktu w złotych, jest zgodne z ustawą o VAT i ustawą o podatku dochodowym. Zdaniem Podatnika, w przedstawionej sytuacji zwrot zatrzymanej kaucji powinien nastąpić w wysokości zatrzymanej, w złotych, baz ponownego przeliczania zatrzymanej kaucji wg kursu waluty, w której zawarta jest umowa, z dnia zwrotu zatrzymanej kaucji. Natomiast kontrahent twierdzi, że jest to podstawa wystawienia faktury korygującej, której podstawą będzie obniżenie wartości kontraktu w złotych.

W odpowiedzi na powyższe zapytanie Spółka otrzymała dwa pisma:-nr US72/RPP1/443 93/2004/AR – zgodnie z którym w przedstawionym przypadku Spółka jest uprawniona do wystawienia faktury korygującej, zmieniających obrót (podstawę opodatkowania) i podatek należny oraz-nr US72/ROP1/423/415/MP/04 – zgodnie z którym kaucja jest świadczeniem nie rzutującym w żaden sposób na obowiązek podatkowy, jest obojętna podatkowo. Biorąc pod uwagę powyższe Podatnik ponownie zwraca się z zapytaniem, czy wystawienie faktur korygujących w powyższym przypadku jest zgodne z ustawą o podatku dochodowym.

Pojęcie faktury korygującej jest pojęciem z zakresu podatku od towarów i usług. Do kwestii dowodów księgowych ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) odnosi się pośrednio w art. 9 ust. 1, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy(...). Tym odrębnym przepisem jest ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), która w art. 20 ust. 2 określa, że podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej. Dowody te muszą spełniać wymogi określone w art. 21 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z § 5 pkt 3 umowy zawartej w 2002 r. pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem w sprawach, których nie reguluje niniejsza Umowa będą miały zastosowanie przepisy Kodeksu Cywilnego.

Tutejszy organ podatkowy ponownie nadmienia, że cena i waluta kontraktu są elementem umowy, negocjowanej pomiędzy stronami, zaś organ skarbowy nie jest uprawniony do ingerencji w umowy zawierane pomiędzy podmiotami na drodze cywilnoprawnej. Na podstawie art. 697 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) spory o prawa majątkowe strony mogą poddać pod rozstrzygnięcie sądu polubownego.