W stanie prawnym obowiązującym od 01.05.2004 r. zasadnicze elementy jakie powinna zawierać faktura określone zostały w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Faktura powinna stwierdzać w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Zawarta w ust. 8 ww. artykułu delegacja ustawowa dla Ministra Finansów upoważniała do wydania rozporządzenia wykonawczego z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971).

W rozdziale 4, a w szczególności w § 12 cyt. rozporządzenia Minister określił, między innymi zasady wystawiania faktur i dane, które winny te faktury zawierać.

W § 12 ust. 10 wskazano, że przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów faktura stwierdzająca tę dostawę powinna zawierać numer podatnika dokonującego dostawy, o którym mowa w art. 97 ust. 10 cyt. ustawy, oraz właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Natomiast w § 12 ust. 6 sformułowano wymóg, zgodnie z którym kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Nakłada to na wystawcę obowiązek przeliczania kwot podatku wykazanych na fakturach na złote, jeżeli należność jest określona w innej walucie.W § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) uregulowano sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w sytuacji, gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych.

Z powyższego wynika, że w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych wystawiona faktura winna zawierać co najmniej elementy zawarte w § 12 cyt. rozporządzenia z uwzględnieniem wymogu opisanego w § 12 ust. 10 tego rozporządzenia. Ponadto brak jest zakazu jakoby faktura nie mogła być wystawiona w walucie obcej. Jednoznaczny obowiązek przeliczenia na złote dotyczy wyłącznie kwot podatku.