W zaistniałym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy:

- art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1 ustawy;

- art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) wymienionej ustawy, stosownie do którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarówi usług nie powiększa wartości środka trwałego;

- art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego (Dz. U. z 1993r. Nr 11, poz. 50 ze zm.), który stanowi, iż podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną;

- art. 19 ust. 3 pkt 1 powołanej ustawy (w brzmieniu obowiazującym w 2001r.), zgodnie z którym obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1, następuje nie wcześniej niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, i nie później niż w rozliczeniu za miesiąc następny, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3;

- art. 19 ust. 3b wyżej wymienionej ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2001r.), według którego, w przypadku uchybienia terminom,o których mowa w ust. 3, podatnik traci prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w ust. 2 i 2a.

W opisanych okolicznościach faktycznych, uwzględniając przywołane uprzednio przepisy prawa podatkowego, w przekonaniu tutejszego organu podatkowego, Podatnik upoważniony jest, zgodnie z postanowieniami art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do obciążenia kosztów podatkowych podatkiem naliczonym. Niewątpliwie bowiem spełniona została przesłanka wskazana w cytowanym powyżej przepisie. Mianowicie, Podatnikowi nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku od towarów i usług (co zresztą – jak podnosi Podatnik potwierdzone zostało decyzją ostateczną organu podatkowego).

Jednakże podkreślić należy, iż aby podatek naliczony VAT mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, w oparciu o przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy podatkowej, to wydatek, z którym związany jest ten podatek, musi być jednocześnie poniesiony w celu osiągnięcia przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Wypowiadając się natomiast w kwestii momentu obciążenia kosztów uzyskania przychodów przedmiotowym podatkiem naliczonym, organ podatkowy - z uwagi na regulacje art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stoi na stanowisku, iż winno to nastąpić w roku poniesienia wydatku, tj. w roku 2001.