Ad.1) i 2)Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu oraz dokumentacji przedłożonej przy piśmie PPL z dnia 30.03.2004 r. wynika, iż wykonawcą rozbudowy Międzynarodowego Portu Lotniczego Warszawa Okęcie ma być „Konsorcjum” w skład którego wchodzą 3 podmioty tj.:Spółka A z siedzibą w Madrycie, Spółka B. z siedzibą w Warszawie i Spółka C z siedzibą w Madrycie. Ponieważ PPL nie określił sytuacji prawnej „Konsorcjum” (tzn. czy jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku VAT), zatem powyższe zagadnienie należy rozpatrywać alternatywnie, w oparciu o istniejący stan prawny. I tak:w przypadku gdy „Konsorcjum” jest zarejestrowanym podatnikiem podatku podatku od towarów i usług właściwym podatnikiem w zakresie tego podatku z tytułu świadczenia usług, o których mowa w przedmiotowym zapytaniu będzie „Konsorcjum”;w przypadku gdy „Konsorcjum” nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług właściwym podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług, z tytułu świadczenia usług, o których mowa w zapytaniu będzie faktyczny ich wykonawca (w odniesieniu do zarejestrowanych podatników podatku od towarów i usług np. Spółka A) lub PPL w sytuacji gdy podatek VAT nie zostanie pobrany od podatnika określonego w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT (PPL będzie nabywcą usług pochodzących z importu).W obowiązującym stanie prawnym usługobiorca krajowy jako odbiorca usługi zagranicznej będzie podlegał opodatkowaniu VAT od importowanych usług, jeśli spełnione zostaną następujące warunki:usługa jest świadczona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz należność za jej wykonanie jest przekazywana osobie lub jednostce mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą (art. 4 pkt 5 ustawy o VAT);VAT nie jest pobrany od podatnika określonego w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (art.15 ust.6 ustawy o VAT);usługa nie jest przedmiotowo zwolniona od podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, w przypadku gdy podatek VAT z tytułu usług, o których mowa w zapytaniu będzie wynikał z faktur VAT wystawionych przez faktycznego wykonawcę (zarejestrowanego dla podatku od towarów i usług np. Spółka A, Spółka B), PPL ma prawo odliczenia podatku należnego wykazanego w fakturach VAT na podstawie art. 19 ust.1 ustawy o VAT.Natomiast w przypadku gdy podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług będzie PPL, obowiązek podatkowy z tytułu importu usług, zgodnie z art. 6 ust. 8 b pkt 5 ustawy o VAT, powstanie z chwilą dokonania całości lub części zapłaty, nie później niż 30 dnia od dnia wykonania usługi. W przypadku importu usług o tym jaki kurs walut należy zastosować decyduje moment powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 19 ust. 2 a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego, obniżającą podatek należny, stanowi również kwota podatku należnego od importu usług. Obniżenie kwoty podatku należnego w rozważanym przypadku importu usług może nastąpić wyłącznie w rozliczeniu za miesiąc, następujący po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych usług zgodnie z art. 19 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT.

Ad. 3), 4) i 5)Przepis § 35 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 27, poz. 268 ze zm.) stanowi, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto). Ponieważ przepisy prawa podatkowego nie definiują określenia „cena jednostkowa” należy się odwołać do ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050). W myśl przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy pod pojęciem ceny jednostkowej należy rozumieć „cenę ustaloną za jednostkę określonego towaru (usługi), którego ilość lub liczba jest wyrażona w jednostkach miar, w rozumieniu przepisów o miarach”. Natomiast „cena” jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art.31 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938 ze zm.) znakami pieniężnymi Rzeczypospolitej Polskiej są banknoty i monety opiewające na złote i grosze. Oznacza to, że cena towaru (usługi) na fakturze wystawionej przez podatnika VAT musi być wyrażona w złotych i groszach. Na to, że cena na fakturze powinna być określona w złotych i groszach wskazuje również art. 358 K.c. stanowiący zasadę, że zobowiązania pieniężne na obszarze Polski mogą być wyrażane tylko w pieniądzu polskim. Wskazać przy tym należy również, że stosownie do art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 ze zm.) dowód księgowy opiewający na waluty obce powinien zawierać przeliczenie ich wartości na walutę polską według kursu obowiązującego w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej. Przy czym w przypadku podatku od towarów i usług decydujące znaczenie w przeliczeniu zobowiązania wyrażonego w walucie obcej ma moment powstania obowiązku podatkowego (kurs waluty obcej należy przyjąć z dnia powstania obowiązku podatkowego).