INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku złożonym w dniu 9 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania oraz stawki podatku VAT dla towarów dodatkowych sprzedawanych po cenach promocyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania oraz stawki podatku VAT dla towarów dodatkowych sprzedawanych po cenach promocyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi wyłącznie na rzecz nabywców krajowych i na terenie Polski. W niektórych sytuacjach w ramach działań promocyjnych, w celu zintensyfikowania sprzedaży, przy zakupie przez klientów towarów o określonej wartości jako swego rodzaju promocję Wnioskodawczyni umożliwia zakup towarów innego rodzaju za cenę znacznie odbiegającą od wartości rynkowej tych przedmiotów, np. za 1 zł netto plus podatek VAT wg właściwej stawki, dla danego towaru (23%). Dla towarów podstawowych właściwe są stawki 8% lub 23% VAT. Nabywcy nie są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawczynią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym wobec zakupu przez nabywcę dodatkowego towaru za kwotę 1 zł netto (1,23 zł brutto) podstawa opodatkowania sprzedaży tych towarów wynosi 1 zł...
2. Czy właściwe jest zastosowanie do sprzedaży tego towaru dodatkowego stawki podatkowej właściwej dla tego towaru...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad 1.

W stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku wobec zakupu przez nabywcę dodatkowego towaru za kwotę 1 zł netto (1,23 zł brutto) podstawa opodatkowania sprzedaży tych towarów wynosi 1 zł. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania co do zasady jest obrót, czyli kwota należna obejmująca całość świadczenia, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Dodatkowo, zgodnie z ust. 4 tego samego artykułu, podstawę opodatkowania zmniejsza się m.in. o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych rabatów, bonifikat, opustów itp. Ponieważ w tym przypadku na wysokość tej ceny nie mają wpływu inne czynniki niż wynikające z polityki sprzedażowej (promocje), w szczególności nie występują powiązania pomiędzy sprzedawcą a nabywcą, zatem nie ma podstaw do ustalania podstawy opodatkowania w innej wysokości, niż wynikająca z faktycznej ceny sprzedaży.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni właściwe jest zastosowanie do sprzedaży tego towaru dodatkowego stawki podatkowej właściwej dla tego towaru, a nie dla towaru zasadniczego. Oba te rodzaje towarów nie są bowiem z sobą funkcjonalnie związane, nie uzupełniają się, nie można zatem twierdzić, że stanowią jedną określoną całość. Wobec tego powinny być z podatkowego punktu widzenia traktowane oddzielnie, w tym poprzez zastosowanie stawek podatku od towarów i usług właściwych dla każdego towaru z osobna. Ponadto, zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Klasyfikacja statystyczna - w tym przypadku PKWiU - nie zawiera grupowania łącznego dla różnych wyrobów, zatem każdy z nich dla celów podatkowych identyfikowany jest wg własnego symbolu tej klasyfikacji. Tym samym, wobec faktu, że dodatkowe towary nie są objęte stawkami obniżonymi, prawidłowe jest zastosowanie do nich, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawki podstawowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Podstawą opodatkowania – według art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (…).

W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 29 ust. 3 ustawy, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Powołane wyżej przepisy art. 29 ust 1-4 ustawy, wyrażają generalną zasadę określania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów lub usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar, bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

• rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat,

• rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT – fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej – ewidencją korekt).
  
  

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W myśl art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się – w świetle ust. 3 ww. artykułu – małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem – art. 32 ust. 4 ustawy.

Jak stanowi art. 32 ust. 5 ustawy, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy, przez wartość rynkową należy rozumieć całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Z powołanego przepisu art. 29 ustawy wynika, iż udzielenie rabatu, (o ile nie sprzeciwiają się temu przepisy prawa), jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, należy zauważyć, iż w praktyce obrotu gospodarczego przyjęto, że sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta (potencjalnego klienta) określonych warunków promocji.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi wyłącznie na rzecz nabywców krajowych i na terenie Polski. W niektórych sytuacjach w ramach działań promocyjnych, w celu zintensyfikowania sprzedaży, przy zakupie przez klientów towarów o określonej wartości jako swego rodzaju promocję Wnioskodawczyni umożliwia zakup towarów innego rodzaju za cenę znacznie odbiegającą od wartości rynkowej tych przedmiotów, np. za 1 zł netto plus podatek VAT wg właściwej stawki, dla danego towaru (23%). Dla towarów podstawowych właściwe są stawki 8% lub 23% VAT. Nabywcy nie są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawczynią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ponadto Zainteresowana wskazała, iż oba te rodzaje towarów nie są z sobą funkcjonalnie związane, nie uzupełniają się, nie można zatem twierdzić, że stanowią jedną określoną całość.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT oraz stawki podatku VAT dla towarów dodatkowych sprzedawanych po cenach promocyjnych.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży towarów w cenie promocyjnej w ramach działań promocyjnych, co oznacza, że powyższa sprzedaż następuje po cenie uwzględniającej określony rabat na dany towar. Zatem, określając podstawę opodatkowania, Zainteresowana powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży.

Odnosząc się natomiast do kwestii zastosowania stawki podatku VAT dla towarów dodatkowych sprzedawanych po cenach promocyjnych wskazać należy, iż zakup przez kontrahenta towarów o określonej wartości oraz związana z nią możliwość zakupu towaru dodatkowego po cenie promocyjnej nie stanowią z gospodarczego punktu widzenia jednej transakcji. Na powyższe wskazuje twierdzenie Wnioskodawczyni, iż oba rodzaje sprzedawanych towarów nie są z sobą funkcjonalnie związane, nie uzupełniają się. Zatem skoro każdy z tych towarów – towar podstawowy i towar dodatkowy, jest towarem samoistnym, może występować w obrocie oddzielnie i może funkcjonować bez siebie, to wówczas należy stwierdzić, że sytuacja taka wiąże się z dwoma zdarzeniami gospodarczymi – dostawami towarów, dla których zastosowanie mają odpowiednie dla każdego z tych towarów stawki opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania (obrotem) dla Wnioskodawczyni jest – zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy – kwota faktycznie należna od nabywcy (cena promocyjna) pomniejszona o należny podatek, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek określonych w art. 32 ustawy. Ponadto uznać należy, że właściwym jest zastosowanie przy sprzedaży towaru dodatkowego po cenie promocyjnej, stawki podatku VAT właściwej dla tego towaru.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.