Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy nie uważa się za koszty przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość tych środków stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Przepis natomiast art. 16a ust. 1 ustawy stanowi, że za środki trwałe uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do u żytku, w dniu przyjęcia do używania m.in. budynki, będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.
Wszystkie koszty związane z przystosowaniem budynku do użytku, poniesione przed oddaniem do używania - zwiększają zatem wartość środka trwałego. Wydatki te na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne naliczane od wartości początkowej budynku.
Zakupione meble, jeżeli spełniają warunki do zaliczenia ich do środków trwałych określonych w ww. przepisie art. 16a ust. 1 ustawy to zgodnie z art. 16d ust. 1 ustawy podatnik może nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od mebli, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3.500,00 zł. Wówczas wydatki na nabycie stanowią koszt uzyskania przychodów w miesiącu oddania składników majątkowych do używania. Jeżeli zaś cena nabycia przekracza 3.500,00 zł to stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek ten wprowadzono do ewidencji, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych, stanowiących załącznik nr 1 do ustawy.