Odpowiadając na pismo z dnia 30.01.2004 r. (data wpływu do tut. organu 13.02.2004 r.), w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa przy ocenie skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje:

Z opisanej sytuacji wynika, że Spółka wynajmuje mieszkanie dla pracownika zamieszkałego poza miejscowością siedziby zakładu pracy i pokrywa koszty tego wynajmu, które dla pracownika nie stanowią przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przyjęte przez Spółkę stanowisko jest błędne, albowiem od dnia 1 stycznia 2004 roku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.), wolna od podatku jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników :

• w kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł;
• w hotelach pracowniczych w całości.

Zwolnienie to może mieć zastosowanie tylko do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a pracownik nie korzysta z podwyższonych z tego tytułu kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy.

Kwoty wynikające z otrzymanych za wynajem faktur winny być na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczone do przychodów z wykonywanej pracy, jako świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika i opodatkowane podatkiem dochodowym na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.