INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 07.02.2013 r. (data wpływu do tut. Organu 25.03.2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 11.03.2013 r. (data nadania 12.03.2013 r., data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu 13.03.2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 01.03.2013 r. Nr ITPB4/0050-10/13-2/AM (data nadania 01.03.2013 r., data doręczenia 05.03.2013 r.) oraz pismem z dnia 15.04.2013 r. (data nadania 16.04.2013 r., data wpływu 17.04.2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 05.04.2013 r. Nr IPPB4/415-203/13-2/JK (data nadania 05.04.2013 r., data doręczenia 09.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.02.2013 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu został złożony na druku ORD-OG wniosek o wydanie interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 01.03.2013 r. Nr ITPB4/0050-10/13-2/AM (data nadania 01.03.2013 r., data doręczenia 05.03.2013 r.) na podstawie art. 169 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia, poprzez wskazanie, czy wniesione podanie na druku ORD-OG należało potraktować jako wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego czy też żądanie zawarte w przedmiotowym piśmie należało potraktować jako wniosek o wydanie interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego.

Wobec powyższego, Organ wezwał do jednoznacznego określenia przedmiotu zawartego w nim żądania.

Pismem z dnia 11.03.2013 r. (data nadania 13.03.2013 r., data wpływu 13.03.2013 r.) Wnioskodawca poinformował, iż wniesione podanie na druku ORD-OG należało potraktować jako wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, pismem z dnia 22.03.2013 r. Nr ITPB4/071-2/13/AM, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowania (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) przekazał zgodnie z właściwością przedmiotowy wniosek o rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W przypadku Wnioskodawcy, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydawania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

Wniosek zawierał braki formalne, w związku z powyższym, pismem z dnia 05.04.2013 r. Nr IPPB4/415-203/13-2/JK (data nadania 05.04.2013 r., data doręczenia 09.04.2013 r.) ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie i uzupełnienia danych identyfikacyjnych Wnioskodawcy zgodnie z wzorem wniosku ORD-IN, złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, określenie przedmiotu wniosku, doprecyzowanie stanu faktycznego, wskazanie okresu (rok) podatkowego, którego ma dotyczyć interpretacja indywidualna, sformułowanie pytania podatkowego, które winno być związane z przepisami prawa podatkowego, będące przedmiotem interpretacji indywidualnej i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawcy oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego w odniesieniu do sformułowanego pytania.

Pismem z dnia 15.04.2013 r. (data nadania 16.04.2013 r., data wpływu 17.04.2013 r.) powyższe zostało uzupełnione w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest ojcem dzieci P. (ur. 29.12.1999 r.) oraz J. (ur. 27.09.2010 r.). Dzieci noszą nazwiska swojej matki, gdyż taka była jej decyzja. Wnioskodawca uznał swoje dzieci co jest potwierdzone w aktach urodzenia dzieci. Wnioskodawca nie ma ograniczonej władzy rodzicielskiej, ani nie jest pozbawiony praw rodzicielskich, tak samo wychowuje i uczestniczy w życiu codziennym dzieci jak ich matka. Wnioskodawca ma bardzo dobry kontakt z dziećmi, nigdy nie „uciekał” od obowiązków przy dzieciach. Tak samo, Wnioskodawca ponosi koszty utrzymania dzieci, jak ich matka, opiekuje się dziećmi najlepiej jak potrafi. W roku 2011 oraz w 2012 Wnioskodawca uzyskał dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym ze stosunku pracy – umowa na czas nieokreślony w Komendzie Głównej Ochotniczych Hufców Pracy. W stosunku do Wnioskodawcy oraz dzieci nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Za 2011 oraz 2012 r. Wnioskodawca skorzystał z ulgi prorodzinnej na dzieci. Matka dzieci z tej ulgi nie skorzystała w tych latach, gdyż przebywała na urlopie wychowawczym. W tym czasie więc, nie mogła z tej ulgi skorzystać, gdyż uzyskała dochód nie opodatkowany. W latach przyszłych Wnioskodawca również chciałby z tej ulgi skorzystać gdyż Jego stosunek do dzieci się nie zmieni i Wnioskodawca dalej ma zamiar wychowywać, uczestniczyć w życiu codziennym Jego dzieci.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca mógł skorzystać z ulgi prorodzinnej na dzieci w latach 2011 i 2012 r....
2. Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z ulgi prorodzinnej na dzieci w latach przyszłych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, mógł skorzystać z ulgi prorodzinnej na dzieci za rok 2011 oraz 2012, gdyż wychowuje dzieci tak samo jak ich matka i uczestniczy w życiu dzieci oraz przebywa z nimi na co dzień. Wnioskodawca myśli, że tym bardziej mógł skorzystać z tej ulgi, gdyż matka dzieci z ulgi prorodzinnej nie skorzystała w latach 2011 oraz 2012.

Wnioskodawca uważa również, że będzie mógł skorzystać z ulgi prorodzinnej w latach przyszłych gdyż Jego stanowiska w sprawie dzieci się nie zmieni. Wnioskodawca ma zamiar cały czas wychowywać swoje dzieci i uczestniczyć w ich życiu codziennym. Wnioskodawca ma również zamiar ponosić koszty za ich utrzymanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik miał prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2012 r. odliczeniu podlegała kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowił zaś, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie korzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jednakże ustawą z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1278) zmieniono m.in. zasady w zakresie prawa do odliczenia przysługującego, na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikowi na każde małoletnie dziecko w stosunku do którego wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało, sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 3 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2013 r.

W myśl art. 27f ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2013 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);

2. dwojga małoletnich dzieci – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko.

3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota stanowiąca:

a) 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,

c) 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Zgodnie z art. 27f ust. 2b ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Art. 27f ust. 2c ustawy, stanowi zaś, iż odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Przy czym, jak wynika, z art. 27f ust. 2d ustawy, za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a), nie uważa się:

1. osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;
2. osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
   
   

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 3 i 4 ustawy).

Jak wynika, z art. 27f ust. 7 ustawy, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4 nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dziecko lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona powyżej nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,

• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,

• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest ojcem dwojga dzieci: P. urodzonego w dniu 29.12.1999 r. oraz J. urodzonej w dniu 27.09.2010 r. Dzieci noszą nazwisko matki, jednakże Wnioskodawca uznał dzieci za swoje, co zostało potwierdzone w aktach urodzenia dzieci. Wnioskodawca nie ma ograniczonej władzy rodzicielskiej, ani pozbawionych praw rodzicielskich, tak samo wychowuje i uczestniczy w życiu codziennym dzieci jak ich matka. Wnioskodawca ma bardzo dobry kontakt z dziećmi, nigdy nie „uciekał” od obowiązków przy dzieciach. Tak samo, Wnioskodawca ponosi koszty utrzymania dzieci, jak ich matka, opiekuje się dziećmi najlepiej jak potrafi. W latach przyszłych stosunek Wnioskodawcy do dzieci się nie zmieni, dalej ma zamiar wychowywać, uczestniczyć w życiu codziennym Jego dzieci. W roku 2011 oraz w 2012 Wnioskodawca uzyskał dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym ze stosunku pracy. W stosunku do Wnioskodawcy oraz dzieci nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom; każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać więc należy, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dzieci są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – Wnioskodawcy w 2011 i 2012 r., a także w latach przyszłych będzie przysługiwało prawo do dokonywania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej.

Wskazać jednakże należy, iż w powołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zdanie drugie – ustawodawca poprzez użycie łącznika „lub” dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonują odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Rodzice mogą ją odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnie ustalonej przez nich proporcji. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. To w ich gestii leży ustalenie kto i w jakiej części (proporcji) dokona odliczenia przysługującej im ulgi. Istotne jest, aby nie dochodziło do dublowania ulgi.

W związku z tym, zarówno w celu skorzystania z odliczenia od podatku w częściach równych, jak i w innej proporcji konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do ulgi z tytułu wychowywania dziecka (ulga prorodzinna) za rok 2011, 2012 i lata przyszłe, jednakże jej wysokość zależy od proporcji ustalonej łącznie przez Wnioskodawcę oraz matkę dzieci.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.