INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie wielu posiadanych zezwoleń skutkuje obowiązkiem prowadzenia jednej łącznej ewidencji rachunkowej dla dochodów osiąganych z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wszystkich zezwoleń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia, czy prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie wielu posiadanych zezwoleń skutkuje obowiązkiem prowadzenia jednej łącznej ewidencji rachunkowej dla dochodów osiąganych z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wszystkich zezwoleń,
• ustalenia, czy Spółka musi prowadzić specjalny rodzaj ewidencji rachunkowej dla dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE dla każdego z zezwoleń osobno,
• ustalenia, czy Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych zezwoleń, z uwzględnieniem dotychczasowego poziomu wykorzystania puli zwolnienia oraz dyskontowania bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka x z siedzibą w … (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podatnikiem polskiego podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie …Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „…SSE” lub „strefa”) na podstawie trzech zezwoleń strefowych, tj.:

• Zezwolenie nr X z dnia 23 czerwca 1999 r. (dalej: „Zezwolenie A”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie …SSE (które zastąpiło poprzednie Zezwolenie nr XA z dnia 29 lipca 1998 r.), zmienione decyzjami Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 stycznia 2003 r. nr XB, z dnia 25 września 2003 r. nr XC oraz decyzją Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 3 czerwca 2004 r. nr XD;
• Zezwolenie nr Y z dnia 28 lutego 2007 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie …SSE (dalej: „Zezwolenie B”);
• Zezwolenie nr Z z dnia 19 września 2011 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie …SSE (dalej: „Zezwolenie C”);

(dalej łącznie jako: „Zezwolenia”).

W ramach inwestycji objętej Zezwoleniem A, Spółka wybudowała zakład produkcyjny na terenie …SSE, w którym stale prowadzi produkcję, zatrudniając ponad 1000 osób.

Z uwagi na rozwój technologiczny, Spółka w dniu 28 lutego 2007 r. uzyskała drugie zezwolenie na nową inwestycję, dzięki której rozbudowała istniejący zakład wprowadzając w szczególności nowe linie technologiczne w kilku obszarach produkcji i montażu. Zezwolenie B ma obowiązywać do dnia 27 maja 2017 r.

Kolejne zmiany technologii, w tym w szczególności nowa innowacyjna inwestycja jest podstawą uzyskania w roku 2011 trzeciego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. Spółka zamierza bowiem rozpocząć produkcję nowszej generacji silnika diesla. Celem projektu jest rozbudowa istniejącego przedsiębiorstwa poprzez uruchomienie nowych linii produkcyjnych i wdrożenie innowacyjnej technologii produkcji innowacyjnego silnika diesla.

Zakresy działalności wskazane w zezwoleniach A, B i C w podstawowym zakresie pokrywają się. W zezwoleniu B Wnioskodawca rozszerzył jedynie zakres przedmiotowy o działalność w zakresie badań i analiz technicznych. Z kolei, zakres przedmiotowy Zezwolenia C obejmuje również działalność w zakresie sprzedaży odpadów i złomu powstałych w związku z prowadzeniem ww. działalności gospodarczej.

Wszystkie inwestycje są zlokalizowane na terenie jednej strefy ekonomicznej, choć każda z nich była realizowana w ramach odrębnego zezwolenia, wydanego w oparciu o inny reżim prawny.

Działalność na terenie strefy odbywa się z użyciem środków trwałych zakupionych lub wytworzonych w ramach wydatków inwestycyjnych na podstawie Zezwolenia A, jak i Zezwolenia B, i Zezwolenia C. Oznacza to, że nie istnieje fizyczne czy techniczne wydzielenie poszczególnych inwestycji, a w całości stanowią one rozbudowane, ale zintegrowane przedsiębiorstwo.

Spółka jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu Załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z dnia 13.01.2001 r.; Dz. Urz. UE Polska wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141).

Spółce, w związku z uzyskanymi Zezwoleniami i poniesionymi nakładami inwestycyjnymi, przysługują określone na podstawie właściwych przepisów limity pomocy publicznej, jaką Spółka może uzyskać, m.in. w postaci zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych dochodów z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prowadząc działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie wielu posiadanych Zezwoleń Wnioskodawca powinien prowadzić jedną łączną ewidencję rachunkową dla dochodów osiąganych z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wszystkich Zezwoleń umożliwiającą ustalenie dochodu zwolnionego, tj. dochodu z działalności gospodarczej na terenie SSE prowadzonej na podstawie zezwoleń i podlegającego zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych oraz dochodu z działalności gospodarczej niepodlegającego zwolnieniu...
2. Czy Spółka musi prowadzić specjalny rodzaj ewidencji rachunkowej dla dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE dla każdego z zezwoleń osobno...
3. Czy Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych zezwoleń, z uwzględnieniem dotychczasowego poziomu wykorzystania puli zwolnienia oraz dyskontowania bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia, tj. uzyskiwany przez Spółkę dochód z działalności na terenie SSE najpierw będzie korzystał ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie chronologicznie najwcześniejszego zezwolenia, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej (ewentualnie po jego wygaśnięciu) z kolejno następnych zezwoleń...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 1.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 oraz pytania nr 3 został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi wydanymi w dniu 25 stycznia 2013 r. nr ILPB3/423-455/12-3/AO i nr ILPB3/423-455/12-4/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze brzmienie powołanych poniżej przepisów (a także spójną i bogatą praktykę organów podatkowych w tej kwestii), Wnioskodawca stoi na stanowisku, że może i powinien prowadzić jedną łączną ewidencję rachunkową i na jej podstawie ustalać dochód osiągany z działalności gospodarczej umożliwiającą ustalenie dochodu zwolnionego, tj. dochodu z działalności gospodarczej na terenie SSE powadzonej na podstawie zezwoleń i podlegającego zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych oraz dochodu z działalności gospodarczej nie podlegającego zwolnieniu.

Brzmienie przepisów.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1 oparte jest na interpretacji następujących przepisów:

a) art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

„3. Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

(...)

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;

4. Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe”;

b) art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:„1. Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m”;

c) art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

„1. Wolne od podatku są:

(...)

34) dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami”;

d) art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

„4. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy”.

Uzasadnienie szczegółowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej tak, by określała ona wysokość dochodu, podstawę opodatkowania oraz należny podatek z uwzględnieniem zasad określania podstawy opodatkowania oraz straty wynikających z art. 7 ust. 3 i 4 cyt. ustawy.

W związku z tym, w przypadku, gdy przedsiębiorca prowadzi działalność w SSE na podstawie przyznanego mu zezwolenia strefowego (jednego lub większej liczby), ale osiąga także dochody z działalności nie objętej zakresem zezwoleń, konieczne jest wyodrębnienie ewidencji obejmującej dochody z działalności objętej zezwoleniem strefowym z całego wyniku podatkowego.

Wymogi dotyczące prowadzenia stosownej ewidencji rachunkowej mają na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania i pod kątem realizacji tych celów należy oceniać prawidłowość prowadzonej przez podatników ewidencji.

Z powołanych przepisów wynika zatem jedynie podział dochodów na dwie kategorie, tj. na: zwolnione od opodatkowania dochody z działalności w SSE oraz dochody niepodlegające temu zwolnieniu.

Przepisy nie wprowadzają obowiązku prowadzenia odrębnych ewidencji dla dochodów osiąganych z działalności prowadzonej na podstawie różnych zezwoleń strefowych. Nie ma także żadnych reguł jak taka ewidencja miałaby w praktyce ustalać odrębne „dochody”.

Ani przepisy ustawy o SSE, ani żadnego z właściwych rozporządzeń nie odnoszą się do kwestii osobnego ewidencjonowania dochodów zwolnionych z opodatkowania poprzez przypisywanie go do różnych zezwoleń strefowych.

Powyższa teza znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe na gruncie stanów faktycznych analogicznych do opisanego przez Wnioskodawcę, tj. dotyczących sytuacji podatników prowadzących działalność na terenie jednej SSE na podstawie więcej niż jednego zezwolenia strefowego.

Możliwość prowadzenia łącznej ewidencji rachunkowej zwolnionych z opodatkowania dochodów pochodzących z działalności w SSE prowadzonej na podstawie więcej niż jednego zezwolenia strefowego zaakceptował m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 2 marca 2011 r. sygn. akt ILPB3/423-946/10-2/MM. Organ przychylił się w niej do stanowiska podatnika, który stwierdził, że: „brak jest natomiast wymogu dodatkowego podziału dochodów działalności prowadzonej na terenie strefy dla projektów strefowych związanych z odrębnymi zezwoleniami”.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2010 r. sygn. akt ITPB3/423-256/10/MK.

Podobnie stwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydając interpretację indywidualną z dnia 21 lutego 2011 r. sygn. akt IBPBI/2/423-1632/10/SD oraz stwierdzając, że: „w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie dwóch zezwoleń, Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w zakresie objętym posiadanymi zezwoleniami”.

W interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2009 r. sygn. akt IBPBI/2/423-150/09/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził stanowisko podatnika - spółki, która stwierdziła, że: „niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych (...) będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 Ustawy CIT”.

Wnioskodawca stwierdza zatem, że zgodnie z obowiązującymi przepisami możliwe jest łączne prowadzenie ewidencji dla całej działalności prowadzonej na podstawie wszystkich posiadanych przez podatnika zezwoleń strefowych, niezależnie od tego, ile ich jest.

Nie ma bowiem żadnego przepisu, który nakazywałby tworzenie jakiejś specjalnej ewidencji rachunkowej dla „dochodów” uzyskanych na terenie SSE dla każdego z zezwoleń osobno. W praktyce nie istnieje także żadna metoda, która w sposób wiarygodny i sprawdzalny umożliwiałaby ewidencjonowanie „dochodu strefowego” osobno pod każde z zezwoleń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.