Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-70/13/PP
z 10 kwietnia 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wydatków w postaci kosztów wynagrodzenia pracowników zaangażowanych we wdrożenie Projektu oraz usług zewnętrznych konsultantów – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wydatków w postaci:
- kosztów wynagrodzenia pracowników zaangażowanych we wdrożenie Projektu,
- usług zewnętrznych konsultantów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca nabywa od zewnętrznych specjalistów usługi programowania modułu typu add-on, zintegrowanego z użytkowanym przez Spółkę systemem typu E.. Usługi te polegają na zaprogramowaniu i wdrożeniu rozwiązania Cash Flow przystosowanego do własnych potrzeb Spółki m.in. poprzez techniczne i merytoryczne zintegrowanie z użytkowanym przez Spółkę systemem typu E. („Projekt”). Zakupione usługi księgowane są jako inwestycja, a wydatki kapitalizowane do wartości początkowej Projektu. Zakończenie wdrożenia Projektu, w tym uruchomienie i przyjęcie do wartości niematerialnych i prawnych Spółka planuje do 31 grudnia 2013 r.
Poza wydatkami związanymi z nabyciem usług zewnętrznych specjalistów, Spółka ponosi również wydatki niezbędne w procesie przyjęcia oprogramowania do gospodarczego wykorzystania, takie jak wartość kosztów wynagrodzenia pracowników uczestniczących w procesie wdrożenia i integracji z używanym przez Spółkę systemem SAP. Są to przede wszystkim koszty wynagrodzenia za prace dotyczące konfiguracji oprogramowania na potrzeby Spółki, wpisania lub przeniesienia danych istniejących, za prace testowe, sprawdzające poprawność działania poszczególnych funkcji systemu. Wartość ta jest możliwa do precyzyjnego ustalenia poprzez systemowe narzędzia pozwalające na określenie dokładnej liczby przepracowanych godzin.
Spółka oprócz samej wartości pracy zewnętrznych specjalistów kapitalizuje ww. wydatki stanowiące wynagrodzenia zaangażowanych pracowników do wartości początkowej Projektu będącego wartością niematerialną i prawną.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Spółka postępuje właściwie zaliczając wartość nabywanych usług zewnętrznych konsultantów oraz w/w koszy związane z wdrożeniem systemu, takie jak koszty wynagrodzenia pracowników zaangażowanych we wdrożenie, do wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy o CIT, za wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych uważa się ich cenę nabycia. Natomiast art. 16g ust. 3 ustawy o CIT mówi, że za cenę nabycia uważa się cenę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania, w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych.
Do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej zalicza się zatem nie tylko wartość oprogramowania, ale także inne wydatki związane z zakupem naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania. Ponieważ katalog wydatków poniesionych w bezpośrednim związku z zakupem wartości niematerialnych i prawnych jest otwarty, zdaniem Spółki, może on obejmować również inne niż wymienione wyżej koszty (w tym także koszty związane z dodatkowym wynagrodzeniem kluczowych użytkowników), o ile będą one związane z nabyciem bądź przyjęciem do używania wartości niematerialnej i prawnej i zostaną naliczone do dnia przekazania do używania.
Podsumowując, gdy Spółka oprócz kosztów związanych z nabyciem usług programowania modułu przez zewnętrznych konsultantów ponosi szereg kosztów związanych z wdrożeniem i uruchomieniem Projektu do dnia przekazania go do używania, powinny one być kapitalizowane do wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, a następnie odnoszone w koszty podatkowe poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, w okresach określonych w art. 16m ustawy o CIT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.
Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.
Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:
- przeznaczenie wydatku ( jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu ) oraz
- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
Analiza przepisów updop prowadzi do wniosku, że wydatki mogą być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio albo w procedurze dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
Zgodnie z art. 16f ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka nabyła wartość niematerialną i prawną. Za wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych – w razie odpłatnego nabycia – uważa się cenę nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1 updop). Zgodnie z art. 16g ust. 3 updop, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Przepis ten nie określa zamkniętego katalogu wydatków, o czym świadczy zwrot „w szczególności”. Wdrożenie systemu, stanowi pewien proces, na który składa się zespół czynności dostosowawczych umożliwiających jego użytkowanie. W przedstawionym stanie faktycznym to wynagrodzenie pracowników za wykonywanie obowiązków związanych z wdrożeniem systemu, wydatki na nabycie usług zewnętrznych specjalistów.
Reasumując, obliczając wartość początkową nabytej wartości niematerialnej i prawnej, Spółka winna ustalić cenę jej nabycia, którą w przedstawionym stanie faktycznym stanowi kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z wynagrodzeniem pracowników za wykonywanie obowiązków związanych z wdrożeniem systemu, jak również o wydatki na nabycie usług zewnętrznych specjalistów, poniesione do dnia jej przyjęcia do użytkowania i wprowadzenia do ewidencji wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.