Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1083/12-2/TW
z 14 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2012 r. (data wpływu 14 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu mieszkania wydatków na spłatę odsetek od kredytu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu mieszkania wydatków na spłatę odsetek od kredytu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 18 kwietnia 2012 r., na podstawie aktu notarialnego nabyła na rynku wtórnym spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, pozostając w związku małżeńskim, w którym obowiązywał ustrój rozdzielności majątkowej, a nabycia lokalu dokonała do majątku osobistego.

Zakup mieszkania został sfinansowany kredytem hipotecznym. Umowę kredytową z bankiem Zainteresowana zawarła w dniu 25 czerwca 2012 r., na okres do dnia 24 czerwca 2049 r., łącznie z małżonkiem, którego funkcja ograniczyła się tylko do roli współkredytobiorcy, wyłącznie w celu poprawy zdolności kredytowej Wnioskodawczyni.

Celem tego kredytu jest finansowanie zakupu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, refinansowanie nakładów poniesionych w związku z jego nabyciem, finansowanie prac remontowych. Wnioskodawczyni lokal nabyła w celu oddania go w najem prywatny, co nastąpiło we wrześniu 2012 r., a dochody z niego zostaną opodatkowane na zasadach ogólnych, tylko i wyłącznie przez nią. Ustrój rozdzielności majątkowej obowiązuje w małżeństwie Zainteresowanej do dnia złożenia wniosku. Kredyt będzie spłacany z rachunku bankowego prowadzonego na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża, jako małżonków, przez bank kredytujący. Rachunek ten będzie zasilany osiąganymi przez Wnioskodawczynię bieżącymi przychodami z najmu. Połowę odsetek od kredytu naliczonych do dnia przekazania mieszkania w najem, Zainteresowana zaliczyła obok ceny nabycia do wartości początkowej, podlegającej amortyzacji, a połowę odsetek zapłaconych po tym dniu zamierza obciążać bezpośrednio koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z wątpliwościami co do wysokości odsetek, jakie Wnioskodawczyni może uwzględniać w kosztach uzyskania przychodu, Zainteresowana zwraca się z wnioskiem o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy może ująć je w pełnej wysokości, a zatem zwiększyć cenę nabycia lokalu o 100% odsetek, zapłaconych do dnia przekazania lokalu do użytkowania, aby ustalić wartość początkową lokalu dla celów, odpisów amortyzacyjnych, a zarazem w konsekwencji obciążać koszty uzyskania przychodów o 100% odsetek zapłaconych po dniu przekazania do lokalu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma prawo uwzględniać w rachunku podatkowym pełną kwotę odsetek od kredytu, w związku z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o pdof. Stanowi ona, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem koszt0w wymienionych w art. 23.

Kredyt bankowy został wszak zaciągnięty w celu uzyskania przez Zainteresowaną przychodów z najmu. Odsetki bankowe naliczone do dnia przekazania lokalu do użytkowania powinny zwiększyć cenę nabycia lokalu, a więc zostać włączone do wartości początkowej lokalu, zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o pdof i obciążać koszty poprzez comiesięczne odpisy amortyzacyjne. Natomiast odsetki uregulowane po oddaniu mieszkania do użytku będą zaliczane bezpośrednio w koszty w dniu ich zapłaty.

Tym samym, reguły wyrażone w art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33 ustawy o pdof nie będą naruszone. Nieruchomość została nabyta do majątku osobistego Wnioskodawczyni i tylko do celów osiągania przychodów z najmu przez nią. Małżonek stał się współkredytobiorcą wyłącznie w celu poprawienia jej zdolności kredytowej. Nie nabył przy tym prawa do lokalu. Nieuwzględnienie przez bank jego osoby i jego dochodów z uwagi na niewystarczający poziom osiąganych przez Zainteresowaną przychodów ze stosunku pracy, nie pozwoliłoby na otrzymanie kredytu. W konsekwencji zakup nieruchomości nie doszedłby do skutku, a to pozbawiłoby Wnioskodawczynię możliwości osiągania przychodów z najmu.

Zainteresowana uważa zatem, że jest uprawniona do ujęcia w kosztach zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, pełnej wartości odsetek od zaciągniętego kredytu, który spłacany będzie z przychodów z najmu osiąganych wyłącznie przez nią.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wynajmuje lokal mieszkalny zakupiony w 2012 r. ze środków uzyskanych z kredytu. Dochód opodatkowuje na zasadach ogólnych według skali podatkowej tylko i wyłącznie przez siebie. Kredyt będzie spłacany z rachunku, który zostanie zasilany osiąganymi przez Zainteresowaną bieżącymi przychodami z najmu.

W przypadku opodatkowania dochodów z najmu według skali podatkowej, podatnik ma prawo do obniżania osiągniętego przychodu o koszty jego uzyskania.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w ramach wynajmu lokalu, decyduje podatnik. Na podatniku spoczywa jednak obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Dla określenia zasad zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z najmu odsetek od kredytu znaczenie mają przepisy art. 23 ust. 1 pkt 32 i pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów), zaś w myśl art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Ponadto w myśl art. 22g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z powyższego wynika, że istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu, aby prawidłowo rozliczyć koszty. Od momentu rozpoczęcia amortyzacji zapłacone odsetki od kredytu należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Odsetki naliczone, w tym zapłacone, do dnia przekazania lokalu do używania, jak wynika z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwiększają jego wartość początkową i poprzez odpisy amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnić należy, iż w przypadku gdy z umowy kredytowej wynika, iż kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba, a lokal został nabyty do majątku osobistego Zainteresowanej i Zainteresowana dokonuje spłaty całości odsetek, prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na spłatę tych odsetek przysługuje Wnioskodawczyni w pełnej wysokości.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że koszt uzyskania przychodu będą stanowiły w pełnej wysokości (100% wartości odsetek) wydatki na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, refinansowanie nakładów poniesionych w związku z jego nabyciem oraz finansowanie prac remontowych, jednakże z tym zastrzeżeniem, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tylko te odsetki, które zostały zapłacone po podjęciu decyzji o amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej (objęciu jej ewidencją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych). Z kolei odsetki od kredytu (100% wartości odsetek) zapłacone przez Wnioskodawczynię do dnia przekazania do używania wartości niematerialnej i prawnej, którą jest przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego – dnia ujawnienia jej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych będą wchodziły w skład jej wartości początkowej i poprzez odpisy amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.