Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-280/12-2/MK
z 21 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka komandytowa dysponuje zyskiem niewypłaconym wspólnikom za okres co najmniej dwóch lat kalendarzowych. Zysk w sposób prawidłowy opodatkowany został podatkiem dochodowym PIT.

Mając na uwadze znaczną wysokość zobowiązania spółki wobec wspólników z powyższego tytułu, a także celem zapewnienia spółce płynności finansowej, wspólnicy spółki zamierzają zawrzeć porozumienie, na mocy którego spółka wypłaci wspólnikom ratami zysk w terminie do końca 2017 r.

Porozumienie przewiduje, iż z tytułu odroczonej wypłaty zysku, spółka zobowiązana będzie do zapłaty na rzecz wspólników odsetek umownych, w wysokości nie wyższej niż maksymalne odsetki ustawowe.

Występujący wspólnik nie ma możliwości wypowiedzenia porozumienia przed upływem terminu na który porozumienie zostało zawarte, za wyjątkiem zwłoki spółki w płatności odsetek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zawarcie porozumienia przez Spółkę komandytową z jej wspólnikami w przedmiocie wypłaty niewypłaconego zysku (zgodnie z treścią którego wypłata zysku nastąpi w określonym późniejszym terminie, zaś wspólnikom przysługiwać będzie prawo do odsetek), stanowić będzie umowę pożyczki lub depozytu nieprawidłowego i wiązać będzie się z obowiązkiem zapłaty przez spółkę podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC)?

Zdaniem Wnioskodawcy, artykuł 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.; dalej: ustawa o PCC) przewiduje, że umowa pożyczki i depozytu nieprawidłowego podlega obowiązkowi podatkowemu podatku PCC. Art. 4 pkt 7 ustawy o PCC przewiduje, że zobowiązanym do zapłaty podatku PCC jest biorący pożyczkę lub przechowawca.

I

Zgodnie z definicją umowy pożyczki zawartą w art. 720 Kodeksu cywilnego, pożyczka jest umową na podstawie której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku, zaś biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku i takiej samej jakości. Tym samym warunkiem określenia czynności prawnej jako zawarcia umowy pożyczki, jest dokonanie czynności przeniesienia własności przedmiotu pożyczki przez dającego na rzecz biorącego. Przeniesienie własności pieniędzy, może nastąpić w różnoraki sposób, przy czym zgodnie z linią orzeczniczą sądów, w wypadku pieniędzy przeniesienie następuje poprzez wydanie gotówki, przelew gotówki, otwarcie kredytu na rachunku bankowym (wyrok sądu apelacyjnego we Wrocławiu, sygn. I ACA 285/12).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w opinii Wnioskodawcy, nie dojdzie do czynności przeniesienia własności kwoty niewypłaconego zysku przez wspólnika na rzecz spółki. Spółka bowiem dysponuje kwotą niewypłaconego zysku od momentu jego powstania, zaś swym porozumieniem strony jedynie ustalają zasady i termin jego wypłaty. Charakter rozliczenia spółki z występującymi wspólnikami jak i brak „przeniesienia” rozliczanej kwoty przez wspólników na rzecz spółki powodują, że porozumienie nie spełnia przesłanek do zakwalifikowania go jako umowy pożyczki.

II

W opinii Wnioskodawcy, porozumienie nie może również zostać zakwalifikowane jako umowa depozytu nieprawidłowego (określona w art. 845 Kodeksu cywilnego).

Zakwalifikowanie porozumienia jako umowy depozytu nieprawidłowego wymagałoby spełnienia przez porozumienie dwóch przesłanek tj.

1. „Wydania” przedmiotu depozytu przechowawcy.
2. Możliwości zwrotu przedmiotu depozytu na każde żądanie składającego.
   
   

Powyższe stanowisko potwierdzają przedstawiciele doktryny, którzy wskazują że: „umowa depozytu nieprawidłowego ma charakter realny, a więc dochodzi do skutku z chwilą wydania pieniędzy bądź innych rzeczy przechowawcy. (...) Zwrot przedmiotu depozytu nieprawidłowego następuje na zasadach dotyczących przechowania, gdyż czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu (art. 844 K.C.). Oznacza to przede wszystkim, że składający może żądać zwrotu przedmiotu depozytu w każdym czasie (art. 844 § 1 K.C.), bez względu na to, czy umowa ma charakter terminowy, czy została zawarta na czas nieoznaczony.” (komentarz do art. 845 K.C. w: Kidyba Andrzej (red.), Gawlik Zdzisław, Janiak Andrzej, Kopaczyńska-Pieczniak Katarzyna, Kozieł Grzegorz, Niezbecka Elżbieta, Sokołowski Tomasz Kodeks Cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania - część szczególna, lex, 2010).

Przenosząc powyższe rozważania na zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stwierdzić trzeba, że żadna z ww. przesłanek nie zostanie w opisanym zdarzeniu spełniona.

Porozumienie nie daje bowiem uprawnienia wspólnikom do żądania zwrotu kwoty niewypłaconego zysku przed określonym w porozumieniu terminem. Ponadto nie dochodzi do wydania przedmiotu porozumienia spółce, gdyż spółka przedmiotem porozumienia dysponuje nieprzerwanie od momentu jego powstania (vide: część I stanowiska Wnioskodawcy).

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, zawarte ze wspólnikami porozumienie nie będzie stanowiło również umowy depozytu nieprawidłowego.

Wobec powyższego brak jest podstaw do traktowania zawartego porozumienia jako umowy pożyczki lub depozytu nieprawidłowego, a tym samym brak jest podstaw do powstania obowiązku uiszczenia przez Spółkę podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartego porozumienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.