Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1064/12-4/AI
z 12 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zespołu Szkół, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu: do Izby Skarbowej w Poznaniu 15 listopada 2012 r., do Biura KIP w Lesznie 16 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków na rzecz pracowników pedagogicznych zatrudnionych w szkole,
• nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków na rzecz pracowników niepedagogicznych zatrudnionych w szkole.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków na rzecz pracowników pedagogicznych i niepedagogicznych zatrudnionych w szkole. Wniosek uzupełniono w dniu 28 stycznia 2013 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Zespół Szkół zwany dalej „ZS” jest zespołem szkół ponadgimnazjalnych, liceów uzupełniających i szkół policealnych dla młodzieży i dorosłych kształcących na poziomie średnim i zawodowym.

Zespół Szkół jest jednostką budżetową. Organem prowadzącym jest Starostwo Powiatowe. Od lutego 2000 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Szkoła realizuje cele i zadania wynikające z przepisów prawa, a w szczególności zadania wynikające z ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 ze zm.). Przy szkole działa Stacja Kontroli Pojazdów, gdzie wykonywane są okresowe badania techniczne (przeglądy) ogólnodostępne zarówno dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i dla podmiotów gospodarczych. Dodatkowo Wnioskodawca świadczy usługi wynajmu pomieszczeń szkolnych i garaży. Przy placówce Wnioskodawcy działa internat, gdzie są zakwaterowani uczniowie szkoły. W internacie funkcjonuje stołówka szkolna. Nie jest to obiekt ogólnodostępny. Wydawane w niej posiłki są przeznaczone tylko dla mieszkańców internatu, uczniów i pracowników szkoły. Stołówka jest ściśle połączona ze szkołą, zatrudnieni tam pracownicy są pracownikami szkoły opłacanymi ze środków budżetowych.

Ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 266, poz. 1476) uchyliła załącznik nr 4 do ustawy o podatku VAT, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku. Na mocy wyżej wymienionego załącznika do 31 grudnia 2010 r. działalność internatu polegająca na zapewnieniu noclegów wraz z wyżywieniem świadczona na rzecz uczniów mieściła się w grupowaniu PKWiU 55.23.15-00.00 „Usługi krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikawane” i korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Podobnie działalność stołówki ZS znajdującej się w internacie, która stanowiła integralną część szkoły na rzecz własnych uczniów i pracowników mieściło się w grupowaniu PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji” i korzystała ze zwolnienia.

Nowelizacja ustawy od 1 stycznia 2011 r. zmieniła zakres zwolnień, a ustawodawca zdecydował się na odwołanie do kryterium podmiotowego przy określeniu, które usługi mogą korzystać ze zwolnienia na gruncie podatku VAT. Spowodowało to wątpliwości w jednostce Wnioskodawcy odnośnie prawidłowego opodatkowania świadczonych usług związanych z zakupem posiłków przygotowanych na stołówce ZS przez pracowników (nauczyciele, pracownicy obsługi i administracji) szkoły.

Ponadto, z pisma z dnia 22 stycznia 2013 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż sprzedaż posiłków na stołówce w internacie ZS dokonywana jest zarówno dla pracowników pedagogicznych oraz niepedagogicznych. Sprzedaż posiłków na rzecz pracowników niepedagogicznych jest klasyfikowana według PKWiU pod symbolem 56.29.20-00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak poprawnie zakwalifikować i opodatkować usługi polegające na sprzedaży posiłków przygotowanych przez stołówkę ZS dla pracowników zatrudnionych w jednostce?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi sprzedaży posiłków przygotowanych przez stołówkę ZS tylko dla pracowników Szkoły powinny zostać zwolnione z opodatkowania z art. 43 ust. 1 pkt 26. Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania. Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statycznego odpowiadając na pismo Wnioskodawcy poinformował, że zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministra z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) usługi świadczone przez stołówkę Zespołu Szkół, znajdującą się w internacie, która stanowi integralną część szkoły, dla własnych uczniów i pracowników - pod warunkiem, że stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym grupuje PKWiU 85 „Usługi w zakresie edukacji”. Aby proces edukacji przebiegał pomyślnie i dawał jak najlepsze wyniki zgodnie ze współczesnymi zasadami należy zapewnić w tym kierunku jak najlepsze warunki. Możliwość skorzystania z posiłków podczas zajęć edukacyjnych i wychowawczych niewątpliwie wpływa na jakość wykonywanych usług edukacyjnych przez jednostkę i jest ściśle z tymi usługami związana. Posiłek jest bowiem nieodzownym elementem składowym usług edukacyjnych w jednostce (położenie na terenie wsi), więc jego wyodrębnienie i osobne opodatkowanie VAT byłoby działaniem niewłaściwym.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że koszt posiłków przygotowanych dla ucznia zawiera tylko koszt wsadu, a dla pracowników kalkulacja oprócz wsadu do kotła uwzględnia koszty eksploatacyjne (koszt energii, wody, itp.). Celem Szkoły nie jest więc osiąganie dodatkowego dochodu.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż obiadów przygotowanych w stołówce szkolnej dla pracowników szkoły podlega zwolnieniu od podatku VAT, gdyż działalność stołówki szkolnej jest zakwalifikowana w grupowaniu PKWiU 85, stołówka szkolna jest prowadzona przez pracowników szkoły i jest jej integralną częścią, a jej prowadzenie jest ściśle związane ze statutem szkoły.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków na rzecz pracowników pedagogicznych,
• nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków na rzecz pracowników niepedagogicznych.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawą opodatkowania, na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy podkreślić, iż od 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano natomiast opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W myśl § 13 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., nadanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 136, poz. 798) - zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.) zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem, że:

1. są one niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (§ 13 ust. 9 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.).
   
   

Należy również wskazać, iż jak wynika z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4 powołanej ustawy, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m. in. powołane.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówki szkolne na rzecz dzieci i młodzieży (uczniów), spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Natomiast usługi wyżywienia świadczone, przez stołówki szkolne dla pracowników pedagogicznych szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, polegającymi na ich żywieniu. Mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę.

W konsekwencji usługi te od dnia 1 lipca 2011 r. podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 26 w zw. z § 13 ust. 8 i 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Z kolei świadczenie usług stołówkowych przez stołówkę szkolną na rzecz pracowników niepedagogicznych: pracowników administracji i obsługi nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku VAT, tj. 8% - pod warunkiem zakwalifikowania przedmiotowych usług, jako związanych z wyżywieniem do grupowania PKWiU 56. Usługi te nie są bowiem usługami ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca - Zespół Szkół zwany dalej „ZS” jest jednostką budżetową i zespołem szkół ponadgimnazjalnych, liceów uzupełniających i szkół policealnych dla młodzieży i dorosłych kształcących na poziomie średnim i zawodowym. Organem prowadzącym jest Starostwo Powiatowe. Od lutego 2000 r. placówka Wnioskodawcy jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Szkoła realizuje cele i zadania wynikające z przepisów prawa, a w szczególności zadania wynikające z ustawy o systemie oświaty. Wnioskodawca świadczy m. in. usługi wynajmu pomieszczeń szkolnych i garaży. Przy placówce Wnioskodawcy działa internat, gdzie są zakwaterowani uczniowie szkoły. W internacie funkcjonuje stołówka szkolna. Nie jest to obiekt ogólnodostępny. Wydawane w niej posiłki są przeznaczone tylko dla mieszkańców internatu, uczniów i pracowników szkoły. Stołówka jest ściśle połączona ze szkołą, zatrudnieni tam pracownicy są pracownikami szkoły opłacanymi ze środków budżetowych. Sprzedaż posiłków na stołówce w internacie ZS dokonywana jest zarówno dla pracowników pedagogicznych oraz niepedagogicznych. Sprzedaż posiłków na rzecz pracowników niepedagogicznych jest klasyfikowana według PKWiU pod symbolem 56.29.20-00.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż sprzedaż posiłków na rzecz pracowników pedagogicznych szkoły, które jak wskazano powyżej, należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, od dnia 1 lipca 2011 r. korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 8 i 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Natomiast sprzedaż posiłków na rzecz pracowników niepedagogicznych szkoły, które jak wskazał Wnioskodawca są sklasyfikowane pod symbolem według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU 56.29.20-00 podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 8% stawki podatku VAT w oparciu o § 7 ust. 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślenia wymaga fakt, że organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) – zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Ponadto, analiza prawidłowości klasyfikacji towarów, czy usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.