INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24.02.2012 r. (data wpływu 27.02.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2.06.2012r. (data wpływu 4.06.2012r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 15.05.2012r. nr IPPP2/443-213/12-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Wnioskodawcę w dniu 29.05.2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.02.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania, uzupełniony pismem z dnia 2.06.2012r. (data wpływu 4.06.2012r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 15.05.2012r. nr IPPP2/443-213/12-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Wnioskodawcę w dniu 29.05.2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ma zarejestrowaną działalność gospodarczą, w ramach której podpisał umowę o zarządzanie spółką. Przedmiotem umowy jest sprawowanie zarządu spółki. W spółce zajmuje stanowisko Prezesa, odpowiedzialnego za całokształt funkcjonowania spółki. W ramach umowy sprawuje zarząd operacyjny i strategiczny, przez prowadzenie interesów spółki i jej reprezentację zgodnie z umową oraz przepisami ksh, kc. W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód osiągany z tej działalności określony jest w art. 13 pkt 9. Rejestrując działalność w urzędzie skarbowym, zarejestrował się również jako czynny podatnik VAT. Zgodnie z umową za wykonane usługi obciąża spółkę swoim wynagrodzeniem ujętym w fakturze VAT ze stawką podstawową (23%).

W uzupełnieniu Wnioskodawca, stwierdził, że:

1. Z tytułu wykonywania czynności zarządzania spółką Wnioskodawca jest związany ze zlecającym wykonanie tych czynności więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecenie czynności co do warunków:
   1. wykonywania tych czynności - regulują to zapisy umowy o zarządzanie
   2. wynagrodzenia - regulują to paragrafy od 9 do 11 umowy o zarządzanie.
   3. odpowiedzialności wobec osób trzecich – wynika z:
      • § 2 ust. 1 umowy o zarządzanie mówiący, że odpowiedzialność wobec osób trzecich wynika z piastowania funkcji Prezesa Zarządu zlecającego oraz reprezentowania zlecającego w stosunkach zewnętrznych.
      • § 4 ust. 1, § 5 ust. 1 i § 6 ust. 1 umowy o zarządzanie nakazujący wnioskodawcy wykonywanie obowiązków zgodnie z przepisami, z których wynika odpowiedzialność wnioskodawcy wobec osób trzecich.
2. Odpowiedzialność wnioskodawcy za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, zakres i wysokość tej odpowiedzialności - zgodnie z umową o zarządzanie - jest taka, jaka wynika z przywołanych przepisów w § 2 ust. 1, § 4 ust. 1, § 5 ust. 1 i § 6 ust. 1 umowy o zarządzanie.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z uzyskiwaniem przychodów określonych w art. 13 pkt 9 Ustawy pdof, należy uznać ten przychód jako podlegający opodatkowaniu, a więc nie wymieniony w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, i w związku z powyższym, Wnioskodawca powinien wystawiać faktury VAT, gdzie przychód jest opodatkowany stawką 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy, strona jako osoba fizyczna świadcząca usługi zarządzania na podstawie umowy o zarządzanie zawartej w ramach prowadzonej w tym zakresie zarejestrowanej działalności (również w zakresie VAT- czynny podatnik VAT), jest z tytułu świadczenia tych usług podatnikiem podatku VAT, natomiast art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie znajduje w stosunku do Wnioskodawcy zastosowania, gdyż nie jest możliwe prawnie skuteczne całkowite wyłączenie jego odpowiedzialności wobec osób trzecich za czynności wiążące się z wykonywaniem tych usług. Dlatego też uważa, że w związku z wykonywaniem usług zarządzania w ramach prowadzonej działalności oraz w związku z faktem zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT, powinien wystawiać faktury VAT ze stawką podstawową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Podatnikami – wg zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowi, iż za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z kolei zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca ma zarejestrowaną działalność gospodarczą, w ramach której podpisał umowę o zarządzanie spółką. Przedmiotem umowy jest sprawowanie zarządu spółki. W spółce zajmuje stanowisko Prezesa, odpowiedzialnego za całokształt funkcjonowania spółki. W ramach umowy sprawuje zarząd operacyjny i strategiczny, przez prowadzenie interesów spółki i jej reprezentację zgodnie z umową oraz przepisami ksh, kc. W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód osiągany z tej działalności określony jest w art. 13 pkt 9. Rejestrując działalność w urzędzie skarbowym, zarejestrował się również jako czynny podatnik VAT. Zgodnie z umową za wykonane usługi obciąża spółkę swoim wynagrodzeniem ujętym w fakturze VAT ze stawką podstawową (23%).

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że Wnioskodawca z tytułu wykonywania czynności zarządzania spółką jest związany ze zlecającym wykonanie tych czynności więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecenie czynności co do warunków:

1. wykonywania tych czynności - regulują to zapisy umowy o zarządzanie
2. wynagrodzenia - regulują to paragrafy od 9 do 11 umowy o zarządzanie.
3. odpowiedzialności wobec osób trzecich - regulują to przede wszystkim zapisy:
   § 2 ust. 1 umowy o zarządzanie stanowiącego, że odpowiedzialność wobec osób trzecich wynika z piastowania funkcji Prezesa Zarządu zlecającego oraz reprezentowania zlecającego w stosunkach zewnętrznych.
   § 4 ust. 1, § 5 ust. 1 i § 6 ust. 1 umowy o zarządzanie nakazującego wnioskodawcy wykonywanie obowiązków zgodnie z przywołanymi przepisami, z których wynika odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich.
   
   

Ustosunkowując się do powyższego, zauważyć należy, że ustanowione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy przesłanki, przy zaistnieniu których stosowane jest wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług muszą wystąpić łącznie.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

A zatem wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do:

1. warunków ich wykonania,
2. wynagrodzenia,
3. odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.
   
   

Uwzględniając powyższe zauważyć należy, że – jak wynika z wniosku – czynności realizowane na rzecz Spółki nie będą posiadały łącznie wszystkich 3 cech wymienionych powyżej. W opisanej sytuacji nie jest spełniony warunek odpowiedzialności spółki za wykonane przez Wnioskodawcę czynności wobec osób trzecich. Z opisu stanu faktycznego i zapisów zawartych w umowie o zarządzanie jednoznacznie wynika, że to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Biorąc to pod uwagę należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji nie znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 3 ustawy. Wnioskodawca w związku z wykonywaniem usług zarządzania w ramach prowadzonej działalności oraz w związku z faktem zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT, powinien wystawiać faktury VAT ze stawką podstawową.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.