Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-890/12-4/AK
z 29 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2012r. (data wpływu 17 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2012r. (data wpływu 12 listopada 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT i związanego z tym prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT i związanego z tym prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2012r. (data wpływu 12 listopada 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-890/12-2/AK z dnia 24 października 2012r. (data doręczenia 3 listopada 2012r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31.05.2012r. w Urzędzie Dzielnicy Wnioskodawczyni zarejestrowała swoją działalność - sprzedaż kryształów, szkła i porcelany rozpoczynającą się z dniem 01.06.2012r. Strona złożyła stosowny dokument CEIDG oraz wniosła opłatę skarbową dotyczącą rejestracji VAT-R w wysokości 170 zł w dniu 31.05.2012r., jednakże nie udzielono jej informacji o konieczności pisemnego zawiadomienia Naczelnika Urzędu Skarbowego na formularzu VAT-R o rezygnacji ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. l i 9 ustawy o VAT.

Począwszy od 01.06.2012r. Wnioskodawczyni wykonywała jako przedsiębiorca czynności opodatkowane VAT-em poprzez wystawianie i otrzymywanie faktur VAT na sprzedaż i zakup towarów i usług oraz składała terminowo deklaracje VAT-7 za poszczególne miesiące. Pierwszy zakup został dokonany w miesiącu czerwcu natomiast pierwsza sprzedaż miała miejsce w lipcu 2012r. Zachowując się jako pełnoprawny podatnik VAT w terminie złożyła miesięczne deklaracje VAT za miesiące: czerwiec i lipiec 2012r., wykazując w nich VAT należny i naliczony za poszczególne miesiące. W związku z nadwyżką VAT naliczonego nad należnym w deklaracji VAT-7 jest wykazany podatek VAT do przeniesienia na następny miesiąc.

Niestety w związku z brakiem złożenia formularza VAT-R przed miesiącem rozpoczęcia działalności, Wnioskodawczyni nie występuje obecnie w Urzędzie Skarbowym jako podatnik VAT, któremu przysługuje prawo do odliczenia całego VAT-u naliczonego począwszy od czerwca 2012r. O tym fakcie Strona została poinformowana przez Urząd Skarbowy w piśmie z dnia 30.08.2012r., czyli po złożeniu drugiej deklaracji VAT-7. Stosowny dokument VAT-R został złożony przez Wnioskodawczynię 06.09.2012r., co według Urzędu Skarbowego oznacza, że odliczeń będzie mogła dokonać od zakupów dopiero od miesiąca października 2012r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczynię można uznać za podatnika podatku VAT od pierwszego miesiąca rozpoczęcia działalności gospodarczej, czyli czerwca 2012r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z powyższym stanowiskiem Urzędu Skarbowego nie można się zgodzić. Wnioskodawczyni uważa, iż sam fakt wykonywania czynności opodatkowanych czyni przedsiębiorcę podatnikiem podatku VAT, co więcej dokonała stosownej opłaty za VAT-R na dzień przed rozpoczęciem działalności. Dodatkowo jeżeli podatnik w ogóle nie złoży druku rejestracyjnego, ale zacznie wystawiać faktury VAT i złoży deklarację VAT z zadeklarowanym podatkiem należnym, to na gruncie prawa unijnego cały podatek naliczony związany z tą sprzedażą będzie możliwy do odliczenia.

Wnioskodawczyni ma 27 lat i pragnęła rozpocząć samodzielną działalność gospodarczą, zamiast zasilić grono bezrobotnych. Sądziła, że ze względu na brak doświadczenia będzie mogła liczyć na wsparcie urzędów przynajmniej na początku swojej działalności. Popełniła błąd przy rejestracji działalności nie złożywszy do Urzędu Skarbowego tylko jednego druku rejestracyjnego VAT-R, wywiązując się jednocześnie z wszystkich pozostałych obowiązków przedsiębiorcy. Dlatego Wnioskodawczyni uważa, że powinna mieć prawo do odliczenia podatku VAT od dnia 1 czerwca 2012r, czyli rozpoczęcia swojej działalności.

Wnioskodawczyni nie zgadza się z tak krzywdzącym ją stanowiskiem Urzędu Skarbowego, że nie może być uważana za podatnika podatku VAT od 01.06.2012r. Uważa, że powinna być uznana jako czynny podatnik podatku VAT, ponieważ wykonywała czynności opodatkowane, które czyniły ją podatnikiem podatku VAT. Strona uzupełniła brak złożenia zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R dopiero w dniu 06.09.2012r. niemniej jednak Urząd Skarbowy nie powinien odbierać prawa do bycia czynnym podatnikiem podatku VAT od 01 czerwca 2012r. Wnioskodawczyni uważa, że w momencie zakładania działalności powinna móc liczyć na pomoc wykwalifikowanej kadry urzędników, która mogła wskazać wcześniej niedopełnienie przez nią prostej formalności złożenia zgłoszenia rejestracyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak wynika z art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowy warunek dający prawo do odliczenia podatku naliczonego zawarty jest w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy. Wyraża on ogólną zasadę, zgodnie z którą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów, o których mowa w art. 29 ust. 4.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 cyt. ustawy.

Stosownie do treści art. 86 ust. 10 pkt 1 cyt. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jak wynika z art. 86 ust. 13 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z powyższych uregulowań wynika, iż podatnikiem podatku VAT jest m.in. osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą poprzez wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podatnikiem jest zarówno producent, handlowiec, usługodawca, jak i inne podmioty określony w art. 15 ust. 2. Wobec tego działalność handlowa polegająca na zakupie i odsprzedaży towarów kwalifikuje podmiot wykonujący te czynności do uznania go za podatnika podatku VAT.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu podatku VAT należy m.in. zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m. in. w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością podlegająca opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego ustawodawca uzależnia i łączy ściśle ze spełnieniem warunku formalnego, jakim jest otrzymanie faktury. Czynności otrzymania faktury przypisano bowiem w ustawie charakter konstytuujący prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przepis art. 88 ust. 4 cyt. ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Na mocy art. 96 ust. 1 cyt. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” (…).

Jednocześnie ustawodawca na podstawie art. 99 ust. 1 cyt. ustawy nałożył na podatników, o których mowa w art. 15, obowiązek składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z analizy treści art. 88 ust. 4 cyt. ustawy nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej.

Natomiast dla realizacji uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabyć związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT konieczne jest posiadanie statusu podatnika VAT czynnego (podatnik musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia).

Stosownie do art. 108 ust. 1 cyt. ustawy, w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 9 cyt. ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zauważyć należy, iż dla uznania podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą za podatnika czynnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest dokonanie rejestracji tego podmiotu na podstawie art. 96 ust. 1 cyt. ustawy. Jednakże, jeżeli podmiot wykonywał czynności, które w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uznać można za czynności podlegające opodatkowaniu i wystawiał faktury VAT, a nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ww. art. 96 ust. 1 cyt. ustawy to uznać należy, iż podmiot ten zachowywał się jak podatnik podatku od towarów i usług nie mający zamiaru korzystać ze zwolnienia z tego podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną. Ponadto należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wspomniano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, winny zostać usunięte - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie podmiotu wystawiającego fakturę jako podatnika VAT czynnego.

Tym samym należy stwierdzić, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki wskazujące, że zakupione towary i usługi są lub będą wykorzystywane do wykonywania bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od dokonanych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawczynię wynika, iż w dniu 31.05.2012r. zarejestrowała swoją działalność rozpoczynającą się z dniem 01.06.2012r. Strona złożyła stosowny dokument CEIDG oraz wniosła opłatę skarbową dotyczącą rejestracji VAT-R w wysokości 170 zł w dniu 31.05.2012r. Jednakże nie zawiadomiła Naczelnika Urzędu Skarbowego na formularzu VAT-R o rezygnacji ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. l i 9 ustawy o VAT.

Począwszy od 01.06.2012r. Wnioskodawczyni wykonywała jako przedsiębiorca czynności opodatkowane VAT poprzez wystawianie (od lipca 2012r.) i otrzymywanie faktur VAT (od czerwca 2012r.) oraz składała terminowo deklaracje VAT-7 za poszczególne miesiące, wykazując w nich VAT należny i naliczony za poszczególne miesiące. W związku z nadwyżką VAT naliczonego nad należnym w deklaracji VAT-7 jest wykazany podatek VAT do przeniesienia na następny miesiąc.

W związku z brakiem złożenia formularza VAT-R przed miesiącem rozpoczęcia działalności, Wnioskodawczyni nie występuje obecnie w Urzędzie Skarbowym jako podatnik VAT, któremu przysługuje prawo do odliczenia całego VAT-u naliczonego począwszy od czerwca 2012r., o czym Strona została poinformowana przez Urząd Skarbowy w piśmie z dnia 30.08.2012r., czyli po złożeniu drugiej deklaracji VAT-7. Stosowny dokument VAT-R został złożony przez Wnioskodawczynię 06.09.2012r., co według Urzędu Skarbowego oznacza, że odliczeń będzie mogła dokonać od zakupów dopiero od miesiąca października 2012r.

Okoliczności przedstawione w niniejszym wniosku wskazują, iż Wnioskodawczyni, mimo formalnego braku rejestracji do podatku VAT, zachowywała się jak zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, tj. wystawiała faktury VAT oraz złożyła deklaracje VAT, w których wykazała zarówno podatek należny, jak i naliczony. Takie zachowanie oznacza, że Wnioskodawczyni od chwili rozpoczęcia działalności zamierzała być czynnym podatnikiem podatku VAT, jednakże nie dopełniła, wynikającego z art. 96 ust. 1 cyt. ustawy, formalnego obowiązku złożenia dokumentów rejestracyjnych.

Należy również podkreślić, że – jak wynika z treści wniosku – Wnioskodawczyni w okresie późniejszym wywiązała się z obowiązku dokonania rejestracji, składając zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku VAT (VAT-R).

Powyższe okoliczności stanowią potwierdzenie faktu, iż Wnioskodawczyni już od chwili rozpoczęcia działalności zamierzała być czynnym podatnikiem podatku VAT.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także mając na uwadze zasadę neutralności podatku VAT, należy uznać, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia w deklaracjach VAT‑7 składanych za miesiąc czerwiec 2012r. podatku naliczonego z faktur VAT wystawianych na jej rzecz od dnia 1 czerwca 2012r. i otrzymanych przed złożeniem formularza VAT-R, bowiem zakupy związane są z działalnością opodatkowaną. W przedmiotowej sprawie należy bowiem zwrócić uwagę na przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, w szczególności na fakt, iż Wnioskodawczyni od czasu rozpoczęcia działalności gospodarczej, dokonywała zakupów związanych z bieżącą oraz przyszłą sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawczyni wystawiła faktury VAT i rozliczyła podatek należny w deklaracji podatkowej składanej dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni dokonała również w dniu 31 maja 2012r. opłaty w wysokości 170,00 dotyczącej rejestracji jako podatnik VAT. Powyższe prowadzi do wniosku, iż Wnioskodawczyni od 1 czerwca 2012r. prowadziła działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 i jest podatnikiem określonym w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy. Ponadto od chwili rozpoczęcia działalności zamierzała być czynnym podatnikiem podatku VAT i nie miała zamiaru korzystać ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 9 cyt. ustawy, a jedynie nie dopełniła formalnego obowiązku złożenia dokumentów rejestracyjnych. W tej sytuacji, Strona ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych od dnia 1 czerwca 2012r.

W celu zrealizowania nabytego prawa do odliczenia podatku z tytułu zakupów związanych z działalnością opodatkowaną koniecznym jest złożenie deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe, w których Wnioskodawczyni otrzymywała faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością, lub odpowiednio za dwa kolejne okresy rozliczeniowe – zgodnie z art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług – po uprzednim wskazaniu w złożonym zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R odpowiedniego okresu rozliczeniowego, od którego jako podatnik VAT czynny chce korzystać z możliwości odliczania podatku naliczonego związanego z poniesionymi wydatkami dotyczącymi zakupu towarów i usług, tj. dnia 1 czerwca 2012r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.