INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 28 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 26 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wdrożenia programu, w oparciu o który będzie prowadzona współpraca z wydawcami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wdrożenia programu, w oparciu o który będzie prowadzona współpraca z wydawcami.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 7 lutego 2013 r. nr ILPB1/415-1140/12-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 7 lutego 2013 r. (skutecznie doręczono w dniu 18 lutego 2013 r.), natomiast w dniu 26 lutego 2013 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 21 lutego 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach działalności gospodarczej własnej Spółka wdroży program, w oparciu o który będzie prowadzona współpraca z osobami uprawnionymi do dysponowania określonymi stronami internetowymi (tzw. wydawcy).

Zawierane będą z nimi umowy (w formie elektronicznej - poprzez akceptację warunków współpracy przewidzianych w regulaminie) określające warunki emisji materiałów reklamowych na stronach internetowych wydawców. Materiały obejmują w szczególności: reklamowe banery, informacje reklamowe, linki do innych stron internetowych (linki reklamowe). Materiały dotyczą różnych produktów i usług, które są oferowane przez kontrahentów, przy użyciu stron internetowych tych kontrahentów (strony docelowe), do których przekierowanie następuje poprzez kliknięcie przez internautę na link reklamowy umieszczony na stronie internetowej wydawcy. Materiały reklamowe mogą być emitowane przez wydawcę na swojej stronie internetowej po pobraniu specjalnego kodu, który zostanie przesłany przez Wnioskodawcę.

Za udostępnienia części strony internetowej wydawcy przysługuje wynagrodzenie, którego wysokość będzie obliczona w oparciu o wygenerowany za pośrednictwem tej strony ruch, tj. „działania internautów” takie jak kliknięcia na link docelowy, wypełnienie formularza, ankiety, dokonanie zakupu. Przy czym wydawca jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia, jeżeli w przyjętym okresie rozliczeniowym zgromadzi na swoim koncie rozliczeniowym co najmniej 100 złotych. Techniczny aspekt całego systemu powoduje, iż wydawca udostępnia część swojej strony internetowej dla potrzeb emitowania materiałów reklamowych, ale nie ma możliwości ich modyfikowania, natomiast Spółka może wykorzystywać pozyskaną powierzchnię tylko dla potrzeb emisji materiałów reklamowych. Wnioskodawca planuje opracowanie regulaminu w taki sposób, aby ten określił, że przychody wydawcy są przychodami z innych źródeł jak też, aby wskazywał na obowiązek samodzielnego rozliczania się przez wydawców z tytułu otrzymanych przychodów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że wydawcami, tj. osobami, z którymi będzie prowadzona współpraca w ramach wdrażania programu, będą osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym przychody uzyskane przez wydawców należy kwalifikować
   • jako przychody z dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („updof”),
   • jako przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągalnych przez osoby fizyczne („ustawa o podatku zryczałtowanym”),
   • jako przychody z działalności wykonywanej osobiście (umowy zlecenia), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2,(art. 13 pkt 8) updof,
   • jako przychody z innych źródeł, o których mowa, w art. 10 ust. 1 pkt 9 updof, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej wydawcy...
2. Czy w opisanym stanie faktycznym na wnioskodawcy ciążą obowiązki podatkowe jako na płatniku, o których mowa w art. 41 ust. 1, art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że przedmiotem pierwszego z ww. zapytań jest kwestia kwalifikacji przychodów uzyskanych przez wydawców do określonego źródła przychodów, w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązków płatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane przez wydawców, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, w opisanym stanie faktycznym z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej na stronie internetowej zarządzanej przez osobę fizyczną - jeżeli czynność ta nie wypełnia przesłanek działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy - należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowę stanowiącą podstawę do udostępniania powierzchni reklamowej na stronie internetowej należy zaliczyć do umów nienazwanych. To oznacza, że przychody uzyskane z tytułu zawarcia rzeczonej umowy zakwalifikować należy do tzw. „innych umów”.

Wnioskodawca ma obowiązek sporządzania informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekazanie jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Zgodnie bowiem z treścią art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Natomiast wydawca - osoba fizyczna, która osiągnie omawiany przychód, zakwalifikowany jako przychód z innych źródeł, będzie zobligowana do wykazania go w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy i obliczenia podatku należnego od sumy uzyskanych dochodów według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki podatnika, o których mowa w art. 41 ust. l cyt. ustawy, bowiem Wnioskodawca nie będzie wypłacał świadczeń, o których mowa w tymże przepisie, tj. ani świadczeń z tytułu działalności wykonywanej osobiście, określonej w treści art. 13 pkt 2 i 4-9 powyższej ustawy, ani praw majątkowych, o których mowa w art. 18 cyt. ustawy. Jak bowiem wykazano, powyższe wskazane przychody należy kwalifikować do tzw. przychodów z „innych źródeł”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy, źródłem przychodów są m.in.:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6),
• inne źródła (pkt 9).
  
  

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 tejże ustawy. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się - w myśl art. 13 tej ustawy - m.in. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 cyt. ustawy, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tegoż przepisu.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przenosząc przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na grunt opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, w celu właściwego zakwalifikowania przychodu uzyskiwanego przez wydawców – uczestników programu wdrożonego przez Wnioskodawcę – do źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy ocenić, czy ze względu na jego charakter i specyfikę posiada on elementy, które pozwoliłyby go zaliczyć do źródła przychodu innego niż określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach działalności gospodarczej własnej Spółka wdroży program, w oparciu o który będzie prowadzona współpraca z osobami uprawnionymi do dysponowania określonymi stronami internetowymi (tzw. wydawcami). Zawierane będą z nimi umowy (w formie elektronicznej - poprzez akceptację warunków współpracy przewidzianych w regulaminie) określające warunki emisji materiałów reklamowych na stronach internetowych wydawców. Za udostępnienia części strony internetowej wydawcy przysługuje wynagrodzenie. Techniczny aspekt całego systemu powoduje, iż wydawca udostępnia część swojej strony internetowej dla potrzeb emitowania materiałów reklamowych, ale nie ma możliwości ich modyfikowania, natomiast Spółka może wykorzystywać pozyskaną powierzchnię tylko dla potrzeb emisji materiałów reklamowych. Wnioskodawca planuje opracowanie regulaminu w taki sposób, aby ten określił, że przychody wydawcy są przychodami z innych źródeł jak też, aby wskazywał na obowiązek samodzielnego rozliczania się przez wydawców z tytułu otrzymanych przychodów. Osobami, z którymi będzie prowadzona współpraca w ramach wdrażania programu, będą osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 pkt 6 ustawy z dnia o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że z uwagi na to, iż przychody z tytułu uczestnictwa w programie wdrożonym przez Wnioskodawcę osiągane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej będą uzyskiwane w związku z czynnościami, które nie wypełniają przesłanek pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy, jak również nie będą miały cech i elementów, które kwalifikowałyby je do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-8 powołanej ustawy, w tym również do przychodów z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy czy umów o podobnym charakterze, to przychody te należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tejże ustawy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że umowę określającą warunki emisji materiałów reklamowych na stronach internetowych wydawców należy zaliczyć do umów nienazwanych – stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy zlecenia, umowy o dzieło czy też umowy dzierżawy (najmu), bowiem nie spełnia ona warunków istotnych i niezbędnych do kwalifikacji jej do takich umów.

To oznacza, że przychody uzyskiwane z tytułu zawarcia rzeczonej umowy zakwalifikować należy do tzw. „innych źródeł”.

Konsekwencją takiej klasyfikacji źródła przychodu, tj. – inne źródła, jest spoczywający na organizatorze internetowego programu – Wnioskodawcy – obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekazanie jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Zgodnie bowiem z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, przychody uzyskane przez wydawców, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej na stronie internetowej należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w myśl art. 42a ww. ustawy, na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekazanie jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwego urzędu skarbowego.

Należy zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż nie będą na Nim spoczywały obowiązki, o których mowa w art. 41 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem przepis ten ma zastosowanie do podmiotów dokonujących świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy, a nie do świadczeń określonych w art. 20 cyt. ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ zauważa, iż uzasadniając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż: „Na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki podatnika, o których mowa w art. 41 ust. l cyt. ustawy (…)”. Z uwagi na treść wniosku, a w szczególności treść art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tut. Organ zrozumiał, iż Wnioskodawca omyłkowo odniósł się do obowiązków podatnika zamiast do obowiązków płatnika.

Ponadto, Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia odniósł się do art. 42 cyt. ustawy, przytaczając przy tym treść art. 42a tej ustawy. Także w tym przypadku Organ podatkowy – z uwagi na treść wniosku - zrozumiał, iż Wnioskodawca omyłkowo wskazał art. 42 zamiast art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.